» CORPUS of Ioannes Dantiscus' Texts & Correspondence
Copyright © Laboratory for Source Editing and Digital Humanities AL UW

All Rights Reserved. No part of this publication may be reproduced or transmitted in any form or by any means, electronic or mechanical, including photocopy, recording or any other information storage and retrieval system, without prior permission in writing from the publisher.

Letter #7267

[Ioannes DANTISCUS] & [Tiedemann GIESE] to [Sigismund I Jagiellon]
Heilsberg (Lidzbark Warmiński), 1539-08-05

English register:

Dantiscus and Giese take the Gdańsk [Danzig] townspeople’s side in their conflict with Hieronim Żelisławski, who has been disturbing the public peace and obstructing free trade because of his personal hatreds. The Bishops ask the King [Sigismund I Jagiellon] to intervene. They want Żelisławski to resolve his conflicts through legal action, and if he refuses, he should be pursued like a criminal.




Manuscript sources:
1office copy in Latin, in secretary's hand, AAWO, AB, D. 7, f. 94r-v

Prints:
1CEID 1/2 No. 89, p. 297-298 (in extenso; English register)

 

Text & apparatus & commentaryPlain textText & commentaryText & apparatus

 

Serenissime Potentissimeque Rex et Domine, domine n[obis clementissime].

...nem et perpetuae servitutis nostrae in gratiam Maiestatis Vestrae ... [commen]dationem.

Docuerunt nos anteactorum temporum eventus, quam sint his ... exitialia privatarum hostilitatum laxamenta, quae principio non opp... adeo nuper invaluerunt, ut Maiestas Vestra coacta sit bello publico illa expiare. Restituta pace, cum sub protectione Maiestatis Vestrae omnibus hic eius subditis usque modo licuerit libere secureque pro negotiis suis versari, non sine magno reipublicae nostrae detrimento accidit, ut nobilis Hieronymus de Selislaw subditis Maiestatis Vestrae civibus Gedanensibus hostilitatem indiceret ac privatim illis intentata pernicie publicam etiam tranquillitatem turbaret eriperetque nobis eam commerciorum securitatem, quae publico bono evenit hactenus et qua carere multi Maiestatis Vestrae subditi aegre possunt.

Quod si fecit ille (uti intelleximus) non adito prius Vestrae Maiestatis et legitimorum iudiciorum tribunali, non possumus non detestari hominis erratum ac vicinorum nostrorum non dolere pressuram. Quam enim videamus in publicae pacis et libertatis harum terrarum redundare iacturam, unde <cum> Vestra quoque Maiestas non parvam querelarum molestiam sit acceptura illique cives apud Maiestatem Vestram (quod accepimus) se offerant iuris cognitioni ac pro iudicato se satisdaturos promittant, supplices rogamus Serenissimam Maiestatem Vestram, dignetur non solum pro civitatis illius commoditatibus, cuius magistratum habemus consiliorum Maiestatis Vestrae consortem, sed etiam pro publica harum terrarum quiete et salute, litem illam a tumultu et licentia ad legitima iudiciorum subsellia revocare ac cohibere huiusmodi praedationum exercendarum procacitatem. Quae cum multos in societatem criminis pertrahere soleat, facilius sub initiis com{m}pescitur, quam iam flagrans exstinguitur.

...d maxime pertinere videtur, si ille ab insolentia ista in ordi[nem] iudiciorum se redigi non patietur, ut Maiestas Vestra tum apud suos subditos, tum apud vicinos principes ac potestates severioribus edictis et postul[a]tionibus receptationum praesidiorumque usum illi intercludere ac in eum tamquam fugacem iuris et iustitiae grassationisque cupidum, quae iusta sunt, decernere dignetur.

Quod ut Maiestatem Vestram pro amicis et gentilibus nostris precemur fideliterque consulamus, non tam privata illorum amicitia, quam perturbatae iustitiae iniuria publicaeque tranquillitatis desiderium nos adducit. Speramus, Maiestas Vestra dignabitur ita rebus illis sua clementia prudentissimisque consiliis modum statuere, ne plus vale[ant] seditiosorum conatus, quam publicae securitatis ac aequitatis rationes. In quo efficiendo ipsa Maiestas Vestra magnam sibi apud omnes parabit laudem, apud nos vero subditos cumulatiorem fidelitatis devotionisque proventum promerebitur.

Commendamus nos humiliter gratiae et protectioni eiusdem Maiestatis Vestrae. Quam cupimus in longaeva sospitate r[e]rumque omnium prosperitate nobis incolumem servari.

Datae Heilsperg, die quinta Augusti anno Domini M-o DXXXIX.