List #2363
Jan LEWICKI do Ioannes DANTISCUSLubotyń, 1540-12-10
Regest polski:
Jan Lewicki od dawna nie miał wiadomości od Dantyszka. Nie doczekawszy się ani swego współbrata, ani posłańca, który miał dostarczyć konia młodemu królowi, ma zamiar wkrótce powierzyć list własnemu posłańcowi.
Tymczasem korzysta z okazji i przekazuje list za pośrednictwem plebana z Karniewa, który wreszcie udaje się do Dantyszka. Prosi o sprawiedliwy wyrok w jego sprawie. Jeśli wyrok ten będzie korzystny dla plebana, prosi, aby Dantyszek wspomniał o jego wstawiennictwie.
| odebrano 1540(!)-01-24 Rękopiśmienne podstawy źródłowe:
| ||||
Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny
Reverendissimo in Christo Patri, Domino, domino Ioanni Dantisco, Dei gratia episcopo ecclesiae Varmiensis, dignissimo ... fautori
Reverendissime in Christo Pater, domine pontifex dignissime et fautor meus praestantissime.
Mearum precum devotam commendationem et illi utramque salutem et felicitatem.
Iam taedio incomparabili distineor, quod meum beneficentissimum dominum et amicum integerrimum nec audiam, nec videam. Opperiebar indies illum fratrem ordinis nostri, sperans aliquid inde litterarum, vel saltem eum ipsum nuntium, qui equ<u>m ducturus erat regi iuniori, sed neuter illorum hactenus visus est, deliberavi illic mittere nuntium meum proprium. Quod faciam propediem.
Quia tamen interea obtulit se is dominus plebanus in Carniewo, vasallus Paternitatis Vestrae Reverendissimae, et eam occasionem nolui amittere, quin aliquid illi non scriberem. Commendo plurimum instantiam modo iustam et rationi congruam huius domini plebani mei amicissimi, quam habiturus est coram Paternitate Vestra Reverendissima nilque dubito, si fuerit recte iusta causa sua, repulsam non accipiet. Si autem penderet ex gratia Paternitatis Vestrae Reverendissimae citra offensam iurium ecclesiae suae, illud facere dignabitur, quod non praeiudicabit ecclesiae et bonis suis, ut ipse saltem intelligeret promotionem meam aliquid illi allaturam.
Commendo meipsum solitae beneficentiae Paternitatis Vestrae Reverendissimae.
Quae valeat felicissimum in Domino Deo semper laeta et iucundissima.
E Lubothin, X Decembris 1540.
Vestrae Paternitatis Reverendissimae integerrimus ille semper et affectissimus Ioannes Levicius, Divina Providentia abbas Czervensis