List #105
Ioannes DANTISCUS do Tiedemann GIESEHeilsberg (Lidzbark Warmiński), 15[40]-08-23
Regest polski:
Dantyszek zwraca uwagę Giesego, że zawczasu przewidywał negatywną reakcję Aleksandra [Scultetiego] na przesłane mu articuli [zawierające propozycje porozumienia]. Wobec braku nadziei na porozumienie Dantyszek wyraża opinię, że nie należy doradzać królowi [Zygmuntowi I Jagiellonowi], by przedłużał bezpieczeństwo Aleksandra. Aby jednak uniknąć oskarżeń o kierowanie się gniewem i goryczą, Dantyszek prześle articuli kapitule [warmińskiej] i zawiadomi adresata o poczynionych z nią ustaleniach.
Dantyszek deklaruje, że nie będzie się sprzeciwiał wyjazdowi Aleksandra do Wrocławia. Zgodziłby się też na jego wyprawę do Rzymu, a nawet na Antypody. Tymczasem Aleksander wysłał do Rzymu Grzegorza Krendnera w celu uzyskania zgody na korzystanie z dochodów z diecezji warmińskiej, choć wiadomo, co stanowią statuty kapituły.
Sprawa [porozumienia] wydaje się Dantyszkowi stracona, lecz jeżeli Aleksander opamiętałby się, byłby każdemu miły.
Przypomniał sobie o dawniejszej prośbie Giesego o wysłanie kopii listu królewskiego do opatów. Sprawą tą zajmuje się Achacy Cema, który odwiedził Dantyszka w Lidzbarku 18 sierpnia.
Król Węgier [Jan Zapolya] został tknięty apopleksją bez nadziei na ratunek; prawdopodobnie z tego powodu król [Zygmunt] cierpi na silny ból ramion. Podobno także królowa [Izabela Jagielonka?] źle się czuje. Przekazuje list biskupa włocławskiego [Łukasza Górki] z pozostałymi nowinami.
| odebrano [1540]-08-25 Rękopiśmienne podstawy źródłowe:
| ||||
Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny
Reverendissimo in Christo Patri et Domino, domino Tidemanno Dei gratia episcopo Culmensi, fratri et amico carissimo et honorando
Reverendissime in Christo Pater, domine frater et amice carissime et honorande.
Salutem et fraternam commendationem.
Gravem tolerationem domino Alexandro articulorum a me missorum futuram iam ante perspexi, in iis potissimum punctis, quae superiori die Dominationi Vestrae Reverendissimae descripsi. Quod vero super illis tractandis serenissimae maiestati regiae consuli deberet, ut longius securitatis tempus extendat, maxime cum adhuc nulla certa appareat spes concordiae, non integrum est. Nihilominus, ne asperitate et quadam in illum amarulentia, quam mihi impingit, agere videar, mittam eos articulos ad venerabile capitulum, ad quod et ad me illi communiter pertinent hocque, quod inter nos ea in re constituemus, paulopost Dominationi Vestrae Reverendissimae perscribam.
Porro quod Vratislaviam ex conficto Lawenburgo ire contendit, permissu meo fiet, etiam si vel ad Urbem, seu Antipodas. Aliud ex articulis meis, quam concordiam, expiscari in animo habuit. Neque frustra nuper vir bonus virum bonum Gregorium Krendner Romam misit, et interim hoc agit, ut proventibus ecclesiae nostrae frui posset. Viderit venerabile capitulum, quod quas habeat constitutiones, Dominationi Vestrae Reverendissimae ignotum non est. Vertat se in quascumque velit Vertu<m>nus ille formas, cum iam in hanc harenam descenderit, Deus vindex aderit etc. Quo teste et ductore, nulla certe, ut ille putat, amarulentia ea, quae in hac ab ecclesia nostra turpitudine abigenda ago, fiunt. Utinam res non esset deplorata et vere resipisceret, quis non amaret hominem? etc.
Ceterum memini, quod superioribus litteris Dominatio Vestra Reverendissima a me postulavit, ut exemplum regiarum litterarum ad abbates mitterem. Hoc tum mihi exciderat. Fuit hic mecum XVIII-a huius generosus dominus castellanus Gdanensis, cui hoc negotium fuit commissum. Is dixit patres illos bonam spem polliceri.
Nova, quae iis diebus accepi, mitto. Quae remitti peto. Existimo iam notum esse Dominationi Vestrae Reverendissimae serenissimum Ioannem Hungariae regem apoplexia sine salutis spe laborare, quodque maiesta[s] regia ex eo fortassis in humeris magnos patiatur d[olo]res. Reginalemque maiestatem male habere scribunt. Alia ex [reverendissimi] domini Vladislaviensis litteris accipiet. Si quid vicissim ... caelet, rerum novarum Dominatio Vestra Reverendissima habuerit. Q[uam...] diutissime sospitem valere et me commendatum habere ec[upidissime] cupio.
Datae Heilsberg, XXIII Augusti MD[XXXX].
Reverendissimae Dominationis Vestrae frater integerrimus Ioannes episcopus Varmi[ensis etc.] scripsi