List #1886
Ioannes DANTISCUS do Tiedemann GIESEHeilsberg (Lidzbark Warmiński), 1538-07-30
Regest polski:
Dantyszek otrzymał list Giesego wraz z załącznikami. Jest mu przykro, że oszust [Wojciech Kijewski] narzucił Giesemu swoją wolę za pośrednictwem posłańca dostarczającego bulle [Vicentza Walha]. Gdyby Giese przed zapłaceniem zapytał Dantyszka o opinię, posłaniec odszedłby z niczym.
Dantyszek zamierza wkrótce wysłać na dwór królewski posłańca, któremu powierzy list do Georga Hegla z pytaniami w sprawie rachunku i rozliczenia z Fuggerami. W ślad za posłańcem ze szczegółowymi poruczeniami wyruszy Fabian (Wojanowski) Damerau. Dantyszek zawiadomi Giesego o efektach tych działań.
Podoba mu się breve, którego kopię Giese mu wysłał, i obiecuje ze swej strony dołożyć starań, byleby tylko porozumieli się w sprawie dogodnego terminu konsekracji. Wkrótce uda się z Felixem [Reichem] i doktorem [Mikołajem] Kopernikiem w objazd, aby objąć władzę [w diecezji], a następnie podąży do katedry. Tam [we Fromborku] podejmie decyzję w sprawie terminu i poinformuje Giesego. Obiecuje dostarczyć Giesemu brakujące elementy stroju potrzebnego na konsekrację; prosi o przesłanie miar dla rochety i sandałów.
Dantyszek zwraca Giesemu list Dietricha von Reden, obszerniejszy niż ten, który sam dostał. Przekazuje zapomnianą wcześniej prośbę dziekana krakowskiego Samuela Maciejowskiego o polecenie go Giesemu i zapewnia, że uprzednio polecił Giesego Maciejowskiemu i innym panom i przyjaciołom. Radzi, by Giese napisał z podziękowaniami do Maciejowskiego, a przede wszystkim do króla (Zygmunta I ) i królowej (Bony Sforzy). Zyska w ten sposób przyjaźń jego i podkanclerzego [Pawła Dunina-Wolskiego].
Dantyszek informuje Giesego o wizycie Johanna von Werden, który odjechał poprzedniego dnia.
Wysyła kopię z trudem uzyskanego i przesłanego mu przez Maciejowskiego listu królewskiego w sprawie [Anny] Wachsshlagerin (Woszczkowej). Sugeruje zachowanie w tej sprawie sekretu aż do sejmu [Prus Królewskich]. Uznaje treść listu za satysfakcjonującą.
Rękopiśmienne podstawy źródłowe:
Publikacje:
| ||||||||||||||||
Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny
BCz, 245, p. 52Reverendissimo Domino Tidemanno Gise, electo et confirmato Culmensi, fratri et amico carissimo ac honoran(do) or honoran(dissimo)⌈honoran(do)honoran(do) or honoran(dissimo)⌉
BCz, 245, p. 49Reverendissime mi Domine, frater et amice carissime ac honorande.
Salutem et fraterni amoris commendationem.
Heri litteras Dominationis Vestrae Reverendissimae et alia omnia, quae in fasciculo erant, accepi et in primis afficiebar sic esse ab artifice illo per bullophorum impositum Dominationi Vestrae Reverendissimae. Quae si a me quaesivisset, priusquam dedisset, inanis ad eum, a quo fuerat instructus, maturasset reditum sycophanta etc.
De calculo et supputatione per Fuggaros facta, quam satis accurate et abunde in iis, quae nos attingunt, perscripsit, acturus sum litteris per written over cum⌈cum per per written over cum⌉ nuntium written over o⌈oumum written over o⌉ meum written over o⌈oumum written over o⌉, quem iis diebus ad aulam nostram mittam, cum Georgio Hegel, et ad eum modum, ne nos stipites esse putet, curaboque, ut nobis de omnibus, quae nobis apud illum sunt reliqua, respondeat. Ibit etiam hinc, qui nuntium meum sequetur, nobilis dominus Fabianus Voynowski a Damarau, cui latius omnia cum illo transigenda committam. De quibus certior factus nihil earum rerum Dominationem Vestram Reverendissimam latebit.
Gratum mihi est, quod Dominatio Vestra Reverendissima eiusmodi breve habeat, cuius mihi misit exemplum. In me, quod praestare possum, nihil deerit, modo de tempore consecrationis, quo illi valeamus intendere commodius, conveniamus. Proxime ad capiendam possessionem cum designatis nostris fratribus, domino videlicet Felice et doctore Copernicio, peragratis aliis locis paper damaged⌈[is]is paper damaged⌉, iturus sum ad ecclesiam, ubi de tempore constitua(m), Dominationique Vestrae Reverendissimae significabo. A me ad suscipiendam consecrationem Dominatio Vestra Reverendissima habebit sandalia, caligas, tunicellam, dalmaticam et unam, quam vocant rochetam. De reliquis, ut est in pontificali, Dominatio Vestra Reverendissima apud se habet copiam. Pro sandaliis et rocheta velim mihi mitti mensuram, ex qua et alia conficientur.
Litteras domini Theoderici legi libenter, diffusius enim de omnibus Dominationi Vestrae Reverendissimae, quam mihi, scripsit, easque remitto.
Reverendus dominus Samuel Maczeyowski decanus Cracoviensis, qui in loco praecedit praepositum ex more, quod prius scribere oblitus fueram fortassis, se per me Dominationi Vestrae Reverendissimae, quam illi et aliis meis dominis et amicis summopere commendaveram, commendari plurimum rogavit. Posset ei aliquando et in primis serenissimae maiestati regiae et reginali gratias haben(do) Dominatio Vestra Reverendissima scribere. Habitura in eo et magnifico domino vic(ecancella)rio non vulgares amicos.
Aliud ad praesens scribendum occupato nescio quibus turbis non restat.
Fuit hic, qui heri abiit, communis noster amicus dominus Ioannes a Werden. Amicissime pro veteri inter nos benevolentia discessum.
Mitto exemplum litterarum regiarum in causa Wachslegerin. Quod adhuc habere potest secretum, quousque in nostris comitiis conveniamus. Existimo fidei et honori nostro satisfactum. Misit eas ad me litteras dominus Samuel, post abitionem meam ex aula non sine sui odio conscriptas etc.
Dominationem Vestram Reverendissimam diutissime fel(icem) or fel(iciter)⌈fel(icem)fel(icem) or fel(iciter)⌉ valere cupio.
Ex Hei<l>sberg, XXX Iulii MDXXXVIII.
Reverendissimae Dominationis Vestrae frater integerrimus Ioannes episcopus Varmiensis etc. scripsit