» Korpus Tekstów i Korespondencji Jana Dantyszka
Copyright © Pracownia Edytorstwa Źródeł i Humanistyki Cyfrowej AL UW

Wszelkie prawa zastrzeżone. Zabrania się kopiowania, redystrybucji, publikowania, rozpowszechniania, udostępniania czy wykorzystywania w inny sposób całości lub części danych zawartych na stronie Pracowni bez pisemnej zgody właściciela praw.

List #1891

Georg von BAYSEN (BAŻYŃSKI) do Ioannes DANTISCUS
Mewe (Gniew), 1538-08-03
            odebrano [1538]-08-06

Rękopiśmienne podstawy źródłowe:
1czystopis język: łacina, autograf, BCz, 1597, s. 51-52

 

Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny

 

Reverendissime in Christo Pater et Domine, domine observandissime.

Servitiorum meorum humili commendatione praemissa.

Cum his Reverendissimae Dominationi Vestrae notificare duxi iam binis litteris nos admonitos esse per serenissimam Sigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of Austriamaiestatem regiamSigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of Austria, quo contributionem accisae resignaremus in Marieburgum ad thesaurum regium, quae cessit ad festa Penthecostes, facilis est coniectura, cum quidam animadverterunt eandem contributionem deliberatum esse in alium locum reponendum, iis praevenire, sollicitatum est a maiestate regia. Cum tamen ut inter nobilitatem et civitates contentio esset non vulgaris de braxatione utris singulis promissio data est, quo sedarentur animi ac se quietiores redderent, velle experiri hoc anno, quantum efficeret civitatibus nobilium braxatio, quod si partim exigeretur, promissio data verteretur in irritum cum levitate omnium nostrum. Praeteritis temporibus quando contributio laudata duravit ad exitum temporis, tunc fiebat calculus solum in immediate praeterita contributione praeter nostram culpam, quando id aliquoties sollicitatum fuit coram maiestate regia, non tamen obtemperatum fuit regiis iussis, quando qui rationem facere debebant, nondum fecerunt, praeterea quod si nunc praeter usum pars reponi deberet, viderentur qui levant esse suspecti.

Quare, Reverendissime Domine, videtur consultum esse et rogo, ut Reverendissima Dominatio Vestra scribere dignaretur Sigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of Austriamaiestati regiaeSigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of Austria consulendo, ut sua maiestas regia ex causis praenominatis dignetur eam extraditionem accisae aliquantisper differre usque ad exitum anni vel ad minus usque Divi Michaelis diem. Cum suae Sigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of AustriamaiestatiSigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of Austria nihil inde perit, nec, ut spes est, interim ea pecunia necessaria erit, quod si opus esset in promptu, quo re ita pendente fomes dissidiarum inter nobilitatem et civitates indagata ad concordandum pararentur animi et sinistrae suspiciones a nobis amolirentur. Haec prout occurrunt, plorant Reverendisimae Dominationi Vestrae intimare et rogo, ne imputare dignetur. Cetera relinquo consilio Reverendissimae Dominationis Vestrae.

Cui me humiliter commendo. Quam Deus felicissime in multos annos prosperrime valere faciat.