» Korpus Tekstów i Korespondencji Jana Dantyszka
Copyright © Pracownia Edytorstwa Źródeł i Humanistyki Cyfrowej AL UW

Wszelkie prawa zastrzeżone. Zabrania się kopiowania, redystrybucji, publikowania, rozpowszechniania, udostępniania czy wykorzystywania w inny sposób całości lub części danych zawartych na stronie Pracowni bez pisemnej zgody właściciela praw.

List #2258

Ioannes DANTISCUS do [Sigmund von HERBERSTEIN]
Heilsberg (Lidzbark Warmiński), 1540-02-23

Regest polski:

Dantyszek otrzymał 16 września list Herbersteina przywieziony przez Mikołaja Nipszyca. Prosi by Herberstein pozdrowił Wilhelma von Rogendorfa. Wyraża wątpliwość, czy budowany przez Rogendorfa dom typu hiszpańskiego przetrwa w niemieckim klimacie, albowiem gliniane ściany łatwo się zawalą narażone na zimowe chłody i podmyte deszczem, podobnie jak znana Herbersteinowi skała między Bolzano a Merano. Nie odpisał wówczas Herbersteinowi, ponieważ Nipszyc nagle wyjechał. Przesyła na ręce Nipszyca niniejszy list.




Rękopiśmienne podstawy źródłowe:
1czystopis język: łacina, autograf, OSK, Fol Lat. 258, k. 359

Publikacje:
1CEID 2/1 Nr 30, s. 152-153 (in extenso; angielski regest)

 

Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny

 

Magnifice et Praestabilis Domine, amice a multis annis intime, carissime et honorande.

Salutem et omnem Magnificentiae Vestrae felicitatem precor ex animo.

Ex eo, inquam, animo, quem erga se semper ab eo tempore, quo in aula laudatissimi illius atque excellentissimi Maximiliani caesaris commilitones eramus, integerrimum Magnificentia Vestra agnovit semper, et quem nulla rerum aut temporum vicissitudo hucusque immutavit. Quod item et Magnificentiae Vestrae accidisse, ex eius litteris, quas mihi hic nobilis dominus Nicolaus Nibschicz XVI Septembris proxime reddidit, intellexi, erantque mihi gratissimae, tum quod illam in me veterem spirabant benevolentiam, tum etiam quod me de multis, quae in aula serenissimi regis Romanorum etc. gerebantur, reddebant certiorem.

Ceterum, quod Magnificentia Vestra necessitudinis et convinctionis nostrae et magnifici domini baronis a Rogendorff, singularissimi et observandi amici mei, ab aula decessionis structuraeque eius Hispanae, quam molitur, adeo amanter meminit, gratiam habeo non vulgarem. Rogoque me ipsi domino baroni a Magnificentia Vestra impense commendari, illique referre Magnificentia Vestra meo nomine non velit gravari, quod si luteos, ut in Hispania, muros in Germania erigit, quod etiam Hispanam auram et fere perpetuam serenitatem cum aestu addat, alioqui paulopost ex crebris imbribus et pluviis longaque nostra hieme illorum detrimentum inclinationemque sentiet. Nihilo tamen secius experiri licet, quamvis interdum cum damno experientia acquiratur. Meminit Magnificentia Vestra inter Bolzanum et Maranium ad Athesium solidum saxeum montem vi nivium et pluviarum emollitum concidisse. Sed haec ioco hactenus.

Quod cum communi amico domino Nibschicz non rescripserim, illius culpa accidit, qui a me insalutato hospite abiit. In praesens has ad illum dedi, ut eas Magnificentiae Vestrae reddi curaret, quo saltem videat me veteris nostrae amicitiae et dulcissimae olim consuetudinis non esse oblitum sibique de me, quod prius, semper Magnificentia Vestra persuadeat.

Quam diutissime feliciter valere cupio summopere.

Ex castello meo Heilsberg, 23 Februarii 1540.

Ioannes Dantiscus episcopus Varmiensis manu mea scripsi