» Korpus Tekstów i Korespondencji Jana Dantyszka
Copyright © Pracownia Edytorstwa Źródeł i Humanistyki Cyfrowej AL UW

Wszelkie prawa zastrzeżone. Zabrania się kopiowania, redystrybucji, publikowania, rozpowszechniania, udostępniania czy wykorzystywania w inny sposób całości lub części danych zawartych na stronie Pracowni bez pisemnej zgody właściciela praw.

List #2330

Johann TYMMERMANN do Ioannes DANTISCUS
Frauenburg (Frombork), 1540-08-11
            odebrano Heilsberg (Lidzbark Warmiński), 1540-08-12

Rękopiśmienne podstawy źródłowe:
1czystopis język: łacina, autograf, enclosure in the hand of Georg Donner?, BCz, 1597, s. 1085-1090

 

Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny

 

BCz, 1597, p. 1090

Reverendissimo in Christo Patri et Domino, domino Ioanni Dei gratia episcopo Warmiensi, domino meo clementissimo et gratioso

BCz, 1597, p. 1085

Post obsequiorum meorum exhibitionem.

Reverendissime Domine, domine clementissime et gratiose.

Quid in extradendo scrinio cum litteris adversarii Gedani actum sit et quam maxime pro recuperatione earundem litterarum unum nuntium post alium ad aulam regiam mittendi adversarius laboret, ex scheda indita a venerabili domino Georgio Donner, qui heri ad noctem ex Gedano huc rediit et via istic ita facta esse compertum habet, conscripta Reverendissimae Dominationi Vestrae mitto. Addidit in calce clausulas quasdam, quae sibi litteris regiis ad Gedanenses dandis inserendae videntur, si forsitan Reverendissima Dominatio Vestra ad aulam missura est, quod meo iudicio quam citissime faciendum esset. Timendum est regiam maiestatem, qui debet dixisse se adversario fidem servaturam, ad narrationem nuntii litteras sub salvo conductu ademptas Gedanensibus commissuram, ut litteras adversario restituant. Dicitur quoque maiestatem suam male fuisse contentam, quod sub salvo conductu contestatio ista facta sit ultra litteras testimoniales sub salvo conductu arrestum factum esse, debent et alias litteras domini Gedanenses ad commendatitias ad regiam maiestatem adversario dedisse etc.(?)

Praeterea, Reverendissime Domine, scitur Gdani reverendissimum dominum Culmensem inter Reverendissimam Dominationem Vestram et adversarium concordiam tractare, et quod articuli concordiae missi adversario non minimum(?) displiceant. Reverendissime Domine, salvo saniori iudicio Reverendissimae Dominationi Vestrae, articulis istis concordiae, in eventum, quo negotium concordaretur, de quo audio adversarium non mediocrem spem concepisse, multa addenda essent et extendenda quaedam in eis. Si Reverendissimae Dominationi Vestrae placuerit, dominus Georgius mecum ea conficeret.

Rogo obnixe, Reverendissima Dominatio Vestra dignetur huic negotio ne consulere, ne semel adversarius a iudicio regio liberatus amplius negotium nobis posset facessere et maiorem, quam umquam antea, inquietudinem et turbationem exspectare habeamus.

Commendo me gratiae et favori Reverendissimae Dominationis Vestrae. Quam Dominus Deus in longum conservare dignetur gratiamque suam det, ut in libertatem, pacem et tranquillitatem tandem vendicemur(!) etc.

Ex Warmia, 15 Augusti 1540.

Eiusdem Reverendissimae Dominationi Vestrae obsequentissimus Ioannes Tymmerman

Enclosure:

BCz, 1597, p. 1087

Venerabilis Domine.

Ego veniens Gdanum cognovi dominum Alexandrum apud regiam maiestatem questum esse sibi non servatum salvum conductum a sua maiestate concessum, sed litteras suas et res acceptas et confiscatas esse etc. Ad quod sibi a regia maiestate responsum est hoc factum esse non post, sed ante salvum conductum illi concessum. Nuntius illo responso absolutus rediit ad Alexandrum. Quo accepto non defuit sibi, sed statim litteras testimoniales sibi sub autentica forma Gdani extradi et ad aulam regiam mitti curavit, quibus probet ... illegible...... illegible confiscationem post salvum conductum factam esse etc. Verum, eo nuntio vix absoluto, veniunt aliae litterae regiae, quae terminum illi abbreviant et etiam scrinium cum litteris Alexandri extradendis senatui Gdanensi mandant.

Hic fit nova coram senatu concertatio. Ludowicus, scriba generosi domini Kostka, iuxta litteras regias litteras requirit. Alexander laborat contrarium, ne litterae extradantur, siquidem regium animum numquam fuisse, ut sub salvo conductu ei ulla vis fieret aut quicquam adimeretur. Se quoque iam testimoniales ad regiam maiestatem dedisse, quibus doceat haec omnia sub salvo conductu facta esse et petere nihil in causa innovari, donec super hoc facto latius a regia maiestate fuerint edocti. Cum igitur ita pugnarent, senatus decrevit exspectandum esse, donec regia maiestas rescribat, quae sit futura ultima mens regia etc.

Alexander iam minime vigilabit(!), imo iam nuntium, qui celerrime vadat, absolvit, nam conatur multum, ne litterae in manus cuiusquam veniant. Et sine dubio sunt ibi litterae omnes ex capitulo surreptitie acceptae et aliae multae gravioris importantiae, unde, si fieri posset, bonum esset, ut reverendissimus vidisset illas. Hoc autem nulla alia via fieri potest, quam ut auctoritate regia exigantur. Putoque ad causam multum facere regiam maiestatem niti istis argumentis, quae ante absolutionem nuntii Alexandri rescribantur Gdanum et eius elusiones antevetrant etc. In litteris regiis talis clausula inseratur.

Cum itaque senserimus Alexandrum non certis niti vestigiis, sed varium et lubricum esse et in appellationibus suis ad urbem factis nostram auctoritatem impressionem saecularem nominasse, seque et res suas protectioni sanctissimi submisisse, et ita consulto saevum(?) BCz, 1597, p. 1088 nostrum per arreptum ad urbem declinasse, postea tamen verbis, non mente, mutatis, ad aulam aulae nostrae ministros scripsisse se ob adversam valetudinem in propria persona coram nobis nec superinscribednecnec superinscribed constitui, nec per nuntium suum praefixum terminum temptare potuisse hidden by binding[e]e hidden by binding, quod ipse valetudinarius factus et nuntius eius ab ita per gratiosum dominum Stanislaum Kostka et venerabilem dominum Paulum Plotowsky ex itinere retractus esset. Quod utrumque illi probandum iniunximus.

Verum, quia hoc hactenus probare non curavit, praesupponitur illum plus intentum, ut nos ludat, quam ut loquendis rationibus, ut dolos nectat atque written over etetatqueatque written over et nostram sententiam et nostra et sanctissimi superinscribed in place of crossed-out ...... illegible...... illegible et nostra et sanctissimi [...] hidden by binding[...][...] hidden by binding et nostra et sanctissimi superinscribed in place of crossed-out ... fecisse auctoritate latam eludat, quam aut quod simulare laboret, praebet quam ut illam suam simulatam evasionem praebet. Et suspicio est, nedum contra bonos viros, verum etiam contra nostram auctoritatem regiam etiam fortassis, sub stante salvo conductu, ah[...] hidden by binding[...][...] hidden by binding egisse et coepisse, et litteras ita receptas et in iudicia hidden by binding[a]a hidden by binding vestrum collocatas ex rei testes futuras. Quare volumus et vobis mandamus, ut litterae huiusmodi extradantur et in arcem nostram Marienburgensem relegendas(?) et revidendas mittantur. Ut Nam nostra interesse putetis nostrae dignitati consulere et subditis nostris ad insultandum contra nos licentiam minime(?) remittere etc.