List #2974
Cornelis DE SCHEPPER do Ioannes DANTISCUSBinche, 1546-06-12*
Regest polski:
De Schepper cieszy się z długo wyczekiwanego listu Dantyszka [IDL 6698 (letter lost)]. Odebrał go w Londynie pod koniec Wielkiego Postu. Analizuje przyczyny zwłoki w dostarczeniu listu. Jego treść określa jako nieprzychylną Anglikom i ich królowi. Dziękuje Dantyszkowi za przyjęcie jego przeprosin [za trzyletnią przerwę w pisaniu listów].
Wylicza osoby niedawno zmarłe, których uczciwość warto naśladować w tych trudnych czasach: księcia Orange René [de Châlon], Godschalka [Ericksena] i [Cornelisa van] Zegherscapelle.
De Schepper zawiadamia o powrocie swego pasierba Matthiasa Laurijn z Konstantynopola. Na prośbę Dantyszka charakteryzuje postać posła i sekretarza cesarskiego Gerarda Veltwijck.
De Schepper odnosi się do prośby Dantyszka o przesłanie książek wymierzonych przeciwko doktrynie Martina Bucera. Stwierdza, że po oficjalnym potępieniu tej doktryny przez Kościół Rzymski i cesarskim zakazie sprowadzania zawierających ją książek, nikt w Niderlandach nie podejmuje już tego tematu. Przesyła zatem jedynie De restauranda religione pióra paryskiego teologa Herman Lethmaeta, który ujął ten temat w dwóch księgach, choć zapowiadał powstanie aż trzydziestu sześciu.
De Schepper relacjonuje pikantne szczegóły opublikowanej anonimowo biografii Bucera, ubolewając nad długotrwałym ukrywaniem się tego heretyka wśród chrześcijan [tj. wśród rzymskich katolików] i nad jego zgubnym wpływem na biskupa Kolonii Hermanna zu Wied. Uważa, że gdyby żył jeszcze Henrdrik van Nassau, byłby zbulwersowany ze względu na koligacje rodu Nassau z rodem Wied. Zdaniem De Scheppera szkodliwość Bucera jest tym większa, że ma on więcej zwolenników, niż sam Marcin Luter.
De Schepper zachwyca się książkami teologicznymi Filipa Archinto. Wie o wydaniu krakowskim, któremu patronował Dantyszek. De Schepper spotkał się z Archinto w Mediolanie i w Nicei. Zamierza napisać do niego, tym bardziej, że Dantyszek pisał mu o wsparciu, jakiego udzielił Archinto kuzynowi Dantyszka w sprawie przeciwko byłemu kanonikowi warmińskiemu Aleksandrowi Scultetiemu. De Schepper krytykuje postępowanie Scultetiego jako czytelnika zakazanych i frywolnych książek. Dostrzega podobieństwo między Scultetim a członkami rodu Łaskich, którzy wywierają zły wpływ na mieszkańców Fryzji i niektórych rodaków De Scheppera.
De Schepper zawiadamia, że Maximiliaan van Egmond-Buren wrócił do zdrowia i ma przybyć z Fryzii na dwór królowej Marii. Plotka głosząca, że przeprowadzał on dla króla Anglii [Henry VIII Tudor] zaciągi, okazała się nieprawdziwa, gdyż Anglia i Francja szykują się do zawarcia pokoju.
De Schepper przekazuje Dantyszkowi pozdrowienia od przyjaciół, których uradowała wiadomość, że Dantyszek wciąż żyje. Wśród nich wylicza Claude’a Bouton, Hendrika van Witthem, Petrus’a Clericus’a, Pierre’a de Boissot, pana Silly [Jean III de Trazegnies] i Ioannes’a a Loven.
Odnosząc sie do gratulacji, które Dantyszek składa jego ojczyźnie z powodu nastania pokoju, De Scheper wyraża niepokój, czy stan ten będzie trwały, ze względu na zazdrość sąsiadów, zwłaszcza Francuzów. Cieszy go, że to mieszkańcy Niderlandów dzierżą ujście Renu, i że podlega im Księstwo Geldrii, skąd zwykle atakują uzbrojeni przez Francję wrogowie. Po klęskach ostatniej wojny mieszkańcy Niderlandów umocnili z trudem odzyskane Księstwo Luxemburg i hrabstwo Hainaut. Cesarz zadbał także o zaniedbywane wcześniej szkolenie wojskowe młodzieży niderlandzkiej.
De Schepper stwierdza, że wrogowie państwa i religii, rozpowszechniający fałszywe pogłoski o sytuacji w Niderlandach, które dotarły do Dantyszka, zostali ujarzmieni.
De Schepper odnosi się do wątpliwości Dantyszka, czy cesarz jest władny zaprowadzić pokój, wobec zaostrzenia się konfliktu o Boulogne-sur-Mer między Francją i Anglią. Zgadza się z opinią Dantyszka, że to, co zrabowano zarówno z grobu św. Tomasza w Canterbury, jak i z klasztorów, nie zaspokoi chciwości żołnierzy. Opisuje negocjacje w sprawie wspólnej akcji militarnej cesarza i Anglii przeciw Francji, w których brał udział, posłując do Anglii. W ich rezultacie cesarz zawarł pokój z Francją za zgodą Anglii, która nadal toczy wojnę.
De Schepper nie zna jeszcze rezultatów poselstw, wysłanych przez niemieckich książąt protestanckich do królów Anglii i Francji w celu zawarcia sojuszu przeciwko cesarzowi Karolowi i królowi Ferdynandowi. De Schepper natknął się na tych posłów – Johannesa Sturma i Johannesa Sleidanusa – którzy udali, że go nie poznają i nie chcieli się przywitać. De Schepper publicznie ich skrytykował.
De Scheppera cieszą pochwały Dantyszka odnośnie jego ustabilizowanego, nieomal domowego trybu życia na dworze królowej Marii. Twierdzi wprawdzie, że musi być gotów do podejmowania obowiązków dyplomatycznych, zwłaszcza tych niebezpiecznych i nielukratywnych, jest ich jednak teraz mniej i są mniej męczące, niż dawniej. Deklaruje, że dołoży wszelkich starań w służbie Chrześcijaństwu.
Pozdrowienia Dantyszka dla swoich dzieci odwzajemnia De Schepper, przesyłając życzenia dla kuzynów przyjaciela. Na prośbę znajomych Dantyszka z dworu cesarskiego (m.in. pana de Courrières [Jean de Montmorency], marszałka Silly [Jean III de Trazegnies] i Hendrika Stercke) De Schepper wstawia się za córką Dantyszka [Juana Dantisca] i obszernie opisuje sytuację jej męża Gracíana [de Alderete], pokrótce zaś – matki [Isabel Delgada]. Krytykuje brak zainteresowania Dantyszka losem córki.
Na uwagę Dantyszka, że wbrew horoskopowi, wróżącemu mu krótkie życie, De Schepper został dziadkiem, odpowiada, że przepowiednia powstała w oparciu o błędną datę urodzenia. Zaspokajając ciekawość przyjaciela deklaruje, że odkąd zaczał służyć władcom w inny sposób, całkowicie poniechał astrologii.
De Schepper zgadza się ze złą opinią Dantyszka o Janie Łaskim jr., działającym na terenach za rzeką Ems. Ośmielił się on rozpowszechniać swoje falszywe nauki w Kolonii i okolicach, nie zapuszcza się natomiast na drugą stronę rzeki [tj. do Niderlandów Habsburskich] w obawie przed karą – rok wcześniej pewni Francuzi ze Strasbourga zostali tam spaleni na stosie. Mimo to niektórzy sposród szlachty niderlandzkiej (wśród nich najstarszy syn znanego Dantyszkowi Karola z Burgundii) dali im się zwieść i wraz z rodzinami wyemigrowali do Strasbourga, Genewy i Zürichu. De Schepper opowiada także o dwóch bogatych szlachciankach z Twente w Overijssel, które wolały spłonąć żywcem, niż odstąpić od nauk Menno Simonsa.
De Schepper zwraca uwagę Dantyszka, że apostaci, zwłaszcza skażeni anabaptyzmem (m.in. Polyphemus [Felix Rex] i Gnapheus), uciekają z Niderlandów do Prus pod opiekę księcia [Albrechta]. W osobie księcia, zdaniem De Scheppera, Polacy wychodowali węża, krzywdzącego niemiecką szlachtę.
De Schepper opisuje sytuację religijną we Francji, gdzie jego zdaniem szerzy się ateizm. Przyczyn tego stanu upatruje w częstych przymierzach Francji z poganami, w wojnach przeciwko chrześcijanom, oraz w zepsuciu obyczajów. Opisuje przemożny wpływ kochanki króla, pani d’Estampes na sprawy państwa. Pochwala jako sprawiedliwe wyroki śmierci przez spalenie na stosie, ferowane wobec bezbożnych Francuzów, m.in. wobec uczonego Étienne Doleta, który wielokrotnie spotwarzał cesarza, Niemców i Hiszpanów. Stwierdza, że wielu Francuzów emigruje z przyczyn religijnych do Niemiec. Zauważa, że traktowanie Luteranów przez króla Francji [Francis I de Valois] jest uzależnone od jego aktualnych relacji z papieżem, cesarzem oraz książętami niemieckimi z Ligi Szmalkaldzkiej.
Odnośnie sytuacji religijnej w Anglii De Schepper zauważa, że wprawdzie ceremonie pozostały niezmienione, zgadza się jednak z Dantyszkiem, że odrzucono dyscyplinę kościelną i prymat papieża.
De Schepper relacjonuje pogarszającą się sytuację w Szkocji. Zwolennicy Anglii zabili kardynała St. Andrews [David Beaton], który władał krajem od śmierci króla [James V Stuart].
De Schepper odnosi się do wyjaśnień Dantyszka na temat jego pobytu na dworze królewskim na zaślubinach [Zygmunta II Augusta i Elżbiety Habsburżanki]. Doradza przyjacielowi, aby nie żałował poniesionych trudów, gdyż oprócz choroby i niełaski „Junony” [Bona Sforza d’Aragona] zyskał łaskę starego króla [Zygmunta I]. Sugeruje także, by pożegnał sie na dobre z dworem i poświęcił wyłacznie sprawom Prus, jako swojej prawdziwej ojczyzny.
De Schepper opisuje niepowodzenie swoich misji pokojowych w Anglii. Zawiadamia, że przekazał pozdrowienia Dantyszka biskupom Cuthbertowi Tunstall i Stephenowi Gardiner, nie spotkał się natomiast z arcybiskupem Cranmerem, który żyje inaczej niż ci dwaj i jest innego wyznania. De Schepper zatem nie dziwi się temu, jak potraktował on chłopca z Litwy [Georgius Rogenellus], i że nie odpisał na list Dantyszka.
Na prośbę Dantyszka objaśnia mu sprawy małżeńskie króla Anglii – wylicza jego potomstwo i opisuje pochodzenie, koligacje oraz dalsze losy wszystkich sześciu żon.
De Schepper relacjonuje szczegółowo działania na dworach cesarskim, niderlandzkim i angielskim dworzanina młodego króla Polski [Zygmunta II Augusta], Stanisława Lasoty, który podawał się za posła królewskiego i usiłował aranżować małżeństwo młodego króla oraz układać międzynarodowe stosunki handlowe, będąc w rzeczywistości osobą półprywatną, nie miał bowiem listów wierzytelnych, co w końcu wyszło na jaw.
De Schepper stwierdza, że Anglicy nie są zainteresowani przymierzem z odległą Polską (które miałoby zostać potwierdzone stosownym związkiem małżeńskim). Prosi o polecenie go polskiemu królowi [Zygmuntowi I] i o informacje o nieznanej mu osobie nowego kanclerza [Tomasz Sobocki].
De Schepper jest zaniepokojony niepomyślnymi nowinami z Królestwa Węgier, upadkiem tamtejszych możnych rodów i gotowością Węgrów do przejścia pod panowanie tureckie. Sytuacja w Królestwie Polskim wydaje mu się lepsza, dopóki żyje stary król. Niepokoją go jednak wieści o posyłaniu polskiej młodzieży na studia do Wittembergi, powszechnym handlu urzędami świeckimi i duchownymi, szerzącej się nienawiści do duchowieństwa, oraz sympatiach dla księcia pruskiego i zwolenników Turków na Węgrzech. Wszystko to zmierza ku zgubie Rzeczypospolitej Chrześcijańskiej. Polskie zabiegi dyplomatyczne we Francji i Italii, o których doniesiono De Schepperowi z Rzymu, wydają mu się śmieszne, gdyż dobrze zna płochość Francuzów i Włochów.
Przekazuje (w enigmatycznej formie) pogłoski o dążeniach Bony do odzyskania włoskich dochodów.
Uważa za szkodliwe i wprowadzające niezgodę w państwie propozycje, aby wezwać Stany Pruskie do Korony Polskiej [w celu inkorporowania do niej Prus], przedłożone królowi [Zygmuntowi I] na sejmie. Popiera natomiast ideę, by Prusy wspierały Koronę w obronie przeciwko Turkom.
Odnosząc się do przekazanych mu przez Dantyszka informacji o nowych nominacjach biskupich, De Schepper stwierdza, że spośród wymienionych osób słyszał wcześniej jedynie o zmarłym [prymasie Polski Piotrze] Gamracie, którego początkowo uważał za Włocha na podstawie brzmienia nazwiska (Gamaratini) i jako protegowanego królowej [Bony]. Wyraża się o nim bardzo niepochlebnie, wychwala zaś (na podstawie opisu Dantyszka) aktualnego biskupa krakowskiego Samuela [Maciejowskiego].
Komentuje wieści, przekazane mu przez Dantyszka o sytuacji na Węgrzech. Zna osobiście i uważa za przewrotnych zbrodniarzy Ferenca Bebeka i brata Jerzego [Utješenović’a], którzy prowadzą między sobą wojnę domową. Wspomina słuszne obawy, jakie żywił niegdyś wobec brata Jerzego król Jan [Szapolyai]. Dostrzega trudne położenie Izabeli Jagiellonki.
De Schepper omawia polityczne skutki śmierci księcia Orleanu [Charles II de Valois]. Jego narodzeniu towarzyszyła nadzieja Francuzów, że obejmie on panowanie na Węgrzech i zniszczy imperium tureckie. Przekonywał o tym De Scheppera także biskup Dorpatu [Antoine de Castelnau]. Dokonania księcia Orleanu ograniczyły się jednak do wspierania Luteran i opanowania na krótki czas części księstwa Luxemburg. De Schepper domyśla się, że Dantyszek, pisząc o pewnych planach, którym położyła kres śmierć księcia Orleanu, miał na myśli zamiar poślubienia przezeń wdowy [Izabeli Jagiellonki] po królu Janie [Szapolyai] i uzyskania od Turków Węgier jako lenna, zwłaszcza że Turcy mieli jakoby przekazać Budę synowi króla Jana [János Zsigmond Szapolyai], co ostatecznie nie nastąpiło. W rzeczywistości książę Orleanu nie aspirował do Królestwa Węgier, co wmawiano Polakom, aby zwrócić ich przeciwko cesarzowi, lecz do Włoch lub Belgii.
De Schepper stwierdza, że wszyscy, którym zależy na pokoju wśród Chrześcijan, opłakują śmierć królowej Elżbiety [Habsburżanki], gdyż jej małżeństwo było gwarancją przyjaźni między Polską a Królestwem Czech i Węgier. Pyta o przyczynę śmierci Elżbiety.
De Schepper wyjaśnia Dantyszkowi, że źródło jego niepokoju odnośnie pertraktacji polskiej królowej [Bona Sforza d’ Aragona] z królem Anglii leży w profitach, jakie mogą wyciągnąć z tych układów protestanci, tworzący ligę przeciwko cesarzowi i królowi rzymskiemu [Ferdynandowi Habsburgowi]. Podważa sens zabiegów Bony o rękę królewny angielskiej dla syna, gdyż król Anglii ubiega się dla swojej córki o rękę syna cesarza.
De Schepper opisuje podróże cesarza, jego stan zdrowia, oraz spotkania z książętami Rzeszy (landgrafem heskim [Philip I of Hesse the Magnanimous] i elektorem Palatynatu [Friedrich II von Wittelsbach]) w przededniu sejmu w Ratyzbonie. Liczy na dojście do zgody i wspólną akcję przeciw Turkom.
Czteromiesięczny pobyt księcia pruskiego [Albrechta] w Niemczech nie wróży, zdaniem De Scheppera, niczego dobrego.
De Schepper przedstawia rozmaite opinie o uwięzieniu księcia Brunszwiku [Heinrich II von Braunschweig-Wolfenbüttel]. Jedni obwiniają o to protestantów, inni twierdzą, że Henryka zgubiła łatwowierność, jeszcze inni oskarżają księcia Saksonii Maurycego.
De Schepper omawia trudne położenie cesarza w Niemczech. Stwierdza, że protestanci dążą do wojny domowej, lekceważąc zarówno autorytet władzy, jak i groźbę ataku ze strony Francji i Turków.
De Schepper nie ma świeżych wieści o sprawach hiszpańskich, Ferdynandzie Kortezie [Hernán Cortés de Monroy e Pizarro], Filipie Hutteno [Philipp von Hutten] i innych, którzy wyjechali do Ameryki.
Na prośbę Dantyszka De Schepper wylicza potomstwo władców [nie pozostające w związkach małżeńskich]: pozostaje przy życiu zrodzony ze zmarłej w 1545 roku żony [Maria Manuela of Portugal] Filipa wnuk cesarza [Carlos of Asturias]. Królowi Francji po śmierci Magdaleny [Madeleine of Valois] pozostała jedna córka Małgorzata [Margaret of Valois]. Zmarły mąż Magdaleny, król Szkocji [James V Stuart], miał z drugiej żony [Marie de Guise] córkę Marię [Mary Stuart], która będzie prawdopodobnie panować w Szkocji po Edwardzie [Edward VI Tudor]. Cesarz ma dwie córki. Starsza [Mary of Habsburg] ma poślubić syna króla Ferdynanda, młodszą [Joanna of Habsburg] obiecano najstarszemu synowi [João Manuel] króla Portugalii [John III of Portugal]. Król Portugalii dwie córki na wydaniu i jednego syna. Delfin francuski [Henry II de Valois] ma trzyletniego syna [Francis II of France] i sześciomiesięczną córkę [Elisabeth of Valois].
Biskup Liège Georg [von Österreich] ucieszył się z oddanego mu przez De Scheppera po powrocie z Anglii listu Dantyszka i obiecał przekazać odpowiedź, jednak ich kontakt urwał się z powodu misji De Scheppera do Zelandii w związku z pogłoskami o pojawieniu się na wyspie Walcheren francuskich okrętów. De Schepper przekazuje Dantyszkowi od pana de Praet odwzajemnienie pozdrowień i najlepsze życzenia. Innych dawnych towarzyszy Dantyszka z dworu cesarskiego nie spotyka.
[Francis van der] Dilft jest w Anglii i cierpi z powodu podagry i przeziębienia.
Podobnie jak Dantyszek, obecny list pisał De Schepper partiami, w przerwach pomiędzy obowiązkami domowymi i dworskimi. Pozdrawia braci i siostry Dantyszka oraz [powtórnie] jego kuzynów.
De Schepper sprawuje pieczę nad rozbudową zamku w Gandawie. Budowla ta przez setki lat służyła jako klasztor benedyktynom.
De Schepper podaje wiadomości o znajomych i przyjaciołach Dantyszka: jego dawnym gospodarzu w Gandawie [Arendt Sturm], Michaelu De Vriendt, De Scardauw, [Danielu] De Heulle, Karelu Utenhove, opacie klasztoru św. Piotra, słudze Dantyszka Triest, Iacobus’ie de Scorisse, Adolphusie de Scornaco, Levinusie Panagathusie [Algoet], a także o Wolfgangu Hallerze, księciu Aarschot [Philip II de Croÿ], Antoon’ie van Bergen, arcybiskupie Köln [Hermann zu Wied] i kardynale Moguncji [Albrecht von Hohenzollern].
Opisuje dobrobyt w lojalnym wobec cesarza księstwie Geldrii i organizację wojska na tym terenie. Informuje o pokoju panującym w księstwie Mediolanu, zarządzanego w imieniu cesarza po śmierci poprzedniego gubernatora, margrabiego del Vasto [Alfonso d’Avalos], przez Ferdynanda Gonzagę.
De Schepper nie wie, czego można się spodziewać po sejmie rzeszy ani soborze trydenckim. Mówi się, że do Trydentu udało się kilku biskupów francuskich, z terenów Niderlandów zaś – biskupi Cambrai [Robert de Croÿ] i Tournai [Charles de Croÿ].
De Schepper nie ma wiadomości o margrabim Johannie Albrechcie [von Brandenburg-Ansbach]. Słyszał natomiast o Mariangelo Accursio, że był na dworze cesarskim jako poseł z l’Aquila, i że założył rodzinę.
Przechodzi do odpowiedzi na załączoną do listu Dantyszka cedułę. Zgodnie z prośbą polecił Dantyszka królowej Marii i przeczytał jej fragmenty jego listu.
Stwierdza, że wszędzie znane są rozboje (insolentia) żołnierzy hiszpańskich, ale to zwykła rzecz dla wojska i nic nie można na to poradzić.
Dowiedział się od Gerarda Veltwijcka, że wyprawa Turków przeciwko zwolennikom Jerzego [Utješenović’a] (Georgiani) została odłożona, i że sułtan zdaje się dążyć do pokoju. Sułtan zawarł roczny rozejm [z cesarzem], gdyż Veltwijck nie zgodził się na dłuższy.
De Schepper dziwi się, że młody król Polski dąży do przejęcia annat. Być może nakłoniono go przykładem króla Francji, papież jednak nie pozwoli odebrać sobie dochodu. De Schepper postrzega tego rodzaju pomysły jako niebezpieczne.
De Schepper nie spotkał się jeszcze z hrabią [Maximiliaan van Egmond]-Buren, posłał mu tylko list. Ma nadzieję wkrótce porozmawiac z nim osobiście.
Potwierdza otrzymanie książeczki Archinto wraz z włożonymi do niej przedmiotami, dziękuje za nie w imieniu żony, dzieci i kuzyna. Nie jest pewien, czy podobizna srebrnika jest zgodna z oryginałem. Prosi o Dantyszka o objaśnienia w tej sprawie. W wolnej chwili porówna wagę monety z wagą innych egzemplarzy.
De Schepper chwali żale (naeniae) w języku niemieckim autorstwa Dantyszka, jako łączące uczoność z duchem pobożności chrześcijańskiej i całkiem odmienne od tego typu utworów autorstwa duchownych-renegatów, chroniących się u księcia pruskiego Albrechta. Nie zgadza się jedynie z zakwestionowaniem przez Dantyszka wierności mieszkańców Geldrii cesarzowi. De Schepper przypuszcza, że ta głęboko krzywdząca opinia oparta jest na jednym przypadku ex-kapłana, zbiegłego z Geldrii do Prus Książęcych.
De Schepper zawiadamia, że nie otrzymał z Gdańska enkomionu Piotra Gamrata. Prosi o przesłanie mu tego utworu, jest bowiem ciekaw szczegółów o zmarłym arcybiskupie, którego porównuje do Sardanapala.
De Schepper uspokaja obawy Dantyszka, wywołane wieściami o chorobie cesarza – był to jedynie niegroźny atak podagry.
De Schepper usprawiedliwia opóźnienie w odpowiedzi na list Dantyszka tym, że po powrocie z Anglii cały czas podróżował po Niderlandach. Królową Marię zastał w Binche, podarowanym jej wraz z przyległymi terenami przez cesarza. Królowa wybudowała tam rezydencję obronną, w której zamierza spędzić resztę życia. Binche, jako położone w [przygranicznej] prowincji Hainaut, nie było wcześniej obwarowane, toteż stało się podczas ostatniej wojny łatwym celem ataków Francuzów, do tego stopnia, że sugerowano mieszkańcom przeniesienie stamtąd relikwii Św. Ursmara, na co jednak nie zgodzili się. Obecnie w Niderlandach oczekuje się na wieści z sejmu w Ratyzbonie, dokąd podobno mają przybyć nieliczni książęta.
De Schepper opisuje warunki pokoju, zawartego ostatnio między Anglią i Francją, choć nie podano ich oficjalnie do wiadomości. Boulogne-sur-Mer ma pozostawać własnością Anglii przez osiem lat. Potem król Francji może je odkupić za kwotę 2 000 000 koron, tymczasem zaś ma płacić Anglii trybut oraz wezwać do pokoju Szkocję. Król Anglii posłał jednego z purpuratów do Francji, aby zastąpił go w roli ojca chrzestnego wnuczki króla [Elisabeth of Valois]. Z tego jednak, że król Anglii nadal obwarowuje Boulogne-sur-Mer, a w jego okolicy buduje nowe twierdze, De Schepper wnioskuje, że nie zamierza on oddać tego terytorium. De Schepper opisuje pojedynek, który odbył się we Francji pomiędzy dwoma Hiszpanami – jednym w służbie króla Anglii, drugim w służbie króla Francji. Zawiadamia, że królowa Maria wybudowała w Hainaut, tuż przy granicy z Francją, warowne miasto Mariembourg, położone naprzeciwko twierdzy francuskiej.
| odebrano 1547-01-08 Rękopiśmienne podstawy źródłowe:
Publikacje:
| ||||||||||||||||||
Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny
UUB, H. 155, f. 137vReverendissimo et excellentissimo Praesuli orig. Presuli⌈PraesuliPraesuli orig. Presuli⌉ et Domino, domino Ioanni Dantisco episcopo Varmiensi Prussiae primati etc., domino et patri ex animo honorandissimo et observandissimo
UUB, H. 155, f. 119rReverendissime et excellentissime praesul orig. presul⌈praesulpraesul orig. presul⌉, domine et pater ex animo honorandissime et observandissime.
Salutem.
Optatissimas litteras tuas, postquam diu per Brabantiam Hannoniamque vagatae fuere, tandem sub finem Quadragesimae Londini in Anglia recepi. Causam autem diutinae illius morae nullam aliam esse compertum habeo, quam quod Lazarus Tucher, ad quem perlatae fuere, me in Angliam rediisse ignorabat, atque amici, quos in aula reliqueram, reditum inde meum in singulos quasi dies praestolarentur orig. prestolarentur⌈praestolarenturpraestolarentur orig. prestolarentur⌉, qui tamen eorum exspectatione tardior fuit. Utcumque sit, pervenere illae ad me integrae sanaeque, quod in ea temporum iniuria obsidentibus mare Gallorum Anglorumque classibus miraculi loco haberi debet. Quodque magis mirere, pertulit eas ad me veredarius Anglicae gentis, homo, qui, si compertum habuisset, quod illae continent de sua gente regeque, sane haud umquam orig. unquam⌈umquamumquam orig. unquam⌉ exhibuisset. At bene cecidit sublevatusque sum ingenti orig. ingente⌈ingentiingenti orig. ingente⌉ metu, quem tarditas illa mihi incusserat, aliquid scilicet humanitus tibi obtigisse. Principio itaque ingentes tibi gratias habeo, quod excusationem meam interpretatus sis written over m⌈mss written over m⌉ in optimam partem et non exueris paternum tuum erga me affectum. In quo uti perseverare perdurareque velis, etiam atque etiam peto et filiali quodam iure, quod reciprocum est, postulo.
Facies written over m⌈mss written over m⌉ temporum talis fuit, qualem eam depinxi, atque utinam non et haec tempora novam nobis invehant, ita sese disponere praeparareque orig. preparareque⌈praepararequepraeparareque orig. preparareque⌉ videntur. Sed quid facias? Ferenda nobis sunt omnia. Auraicae princeps Renatus, Godtschalcus, Zegherscappele ceterique orig. caeterique⌈ceteriqueceterique orig. caeterique⌉ honesta de se relicta memoria fecere viam nobis secuturis orig. sequuturis⌈secuturissecuturis orig. sequuturis⌉. Matthiam Laurinum privignum meum, qui Byzantii orig. Bizantii⌈ByzantiiByzantii orig. Bizantii⌉ a domino Gherardo Veltwyck oratore et secretario caesareo aegrotus orig. egrotus⌈aegrotusaegrotus orig. egrotus⌉ relictus fuerat, quo die Bruxellam ex Anglia reversus sum, eo et ipsum reversum inveni magna mea eiusque matris cum laetitia.
Ceterum, quia scire desideras orig. desyderas⌈desiderasdesideras orig. desyderas⌉, quisnam hic sit Gerardus, paucis accipe. Vir est staturae procerae, bene compaginato corpore, natus in oppido Ravestain ad Mosam iuris Brabantici. Principio puer operam dedit litteris Lovanii profecitque tum in Graecis orig. Grecis⌈GraecisGraecis orig. Grecis⌉ et Latinis, tum vero etiam in Hebraicis, philosophiam ceterasque artes sectatus sese in Galliam posteaque in Italiam contulit, ubi et medicinae, et theologiae egregiam operam impendit usque ad plurimorum admirationem. Usus est non multo post familiaritate episcopi Vahurensis Galli, qui apud caesaream maiestatem legatione
UUB, H. 155, f. 119v
regis sui[10] fungebatur anno abhinc sexto, viri studiosi et cumprimis pii, cum quo theologica studia conferebat maiore ex parte ex Hebraicis fontibus.
Eo postea in Galliam reverso mansit apud nos Gerardus assumptusque a caesare in secretarium hidden by binding⌈[ium]ium hidden by binding⌉ secutus orig. sequutus⌈secutussecutus orig. sequutus⌉ est ipsius maiestatem ad conventum Ratisbonensem, qui habi hidden by binding⌈[bi]bi hidden by binding⌉tus fuit anno quadragesimo primo supra sesquimillesimum, ubi hidden by binding⌈[i]i hidden by binding⌉ virtus eruditioque hominis ita enituit, ut apud vos quoque venerabile sibi nomen compararit. Ceterum cum orig. quum⌈cumcum orig. quum⌉ soluto eo conventu caesar expeditionem Africanam orig. Aphricanam⌈AfricanamAfricanam orig. Aphricanam⌉ adversus Argelium suscepisset haereret orig. hereret⌈haererethaereret orig. hereret⌉que in Italia pro rebus maiestatis suae istic orig. isthic⌈isticistic orig. isthic⌉ expediendis hidden by binding⌈[is]is hidden by binding⌉ illustris dominus a Grandtvella cum filio reverendissimo episcopo Attrebatense, et Gerardus quoque, qui eidem domino a Grandvella domesticus fuit, apud eum remansit. Reverso deinde in Hispaniam caesare eo proficiscentem comitatus est Grandtvellanum, cum quo hidden by binding⌈[uo]uo hidden by binding⌉ revertente non m written over p⌈pmm written over p⌉ultos post menses et ipse in Italiam, postea in Germaniam reversus est, cum orig. quum⌈cumcum orig. quum⌉ hic apud nostros omnia arde hidden by binding⌈[e]e hidden by binding⌉rent bellis adversum Francos et Clivensem ducem. Quae adventu caesaris postquam pacata fuere visumque esset operae pretium orig. precium⌈pretiumpretium orig. precium⌉ ad Thurcas, qui se a pace alienos non esse regi Francorum significaverant, aliquem mitti debere, assumptus est ille potissimum, qui et variarum linguarum peritia et ingenii dexteritate provinciam illam dexterrime obiret. Quod et ab illo praestitum orig. prestitum⌈praestitumpraestitum orig. prestitum⌉ fuit.
Ceterum hominis mihi singulari indissolubilique amicitia coniuncti consuetudine uti frui non est datum ab eo tempore, quo tuae ad me perlatae sunt litterae, nam in Germaniam profectus fuit, priusquam ego Anglia hidden by binding⌈[a]a hidden by binding⌉ excederem, neque interea satis tutum fuit cum amico per litteras agere, qui cotidie orig. quottidie⌈cotidiecotidie orig. quottidie⌉ secundam legationem obiturus ad Thurcas dicebatur, quod ne illum quidem latuit. Spero bene hidden by binding⌈[ne]ne hidden by binding⌉ fore, ut reverso aliquando multam liceat illi tuo nomine salutem impartiri, quam fore illi scio gratissimam, nam et nomen Ioannis Dantisci nostratibus hominibus ignotum non est et ille ea tempestate vixit, qua celebris tui memoria a Chonrardo Gochlenio, Rutgero Recio Ioanneque Campensi hidden by binding⌈[i]i hidden by binding⌉,
UUB, H. 155, f. 120r
quem aliquamdiu orig. aliquandiu⌈aliquamdiualiquamdiu orig. aliquandiu⌉[19] in Hebraicis Lovanii praeceptorem orig. preceptorem⌈praeceptorempraeceptorem orig. preceptorem⌉ habuit, passim studiosis omnibus commendabatur.
Scriptum porro ab eo adversus Bucherum aut Melanchtonem eiusve farinae homines haud scio, an ullum exstet orig. extet⌈exstetexstet orig. extet⌉, verbis tantum et disputationibus, uti puto, res transactae sunt, nisi forte aut in eo, quem edidit, libello super tractatis eo in conventu Bucherus illum loquentem introducit aut Gropperus, cuius rei non memini. Verum quod petis, ad te uti mittam, si quid adversus pestiferas praefatorum Bucheri aut Melanchtonis opiniones a quoquam hic aut Coloniae scriptum prodierit, sane libens tibi morem gererem, si quid huiusmodi putarem exstare orig. extare⌈exstareexstare orig. extare⌉, sed ex nostris scio neminem amplius scribere, sive quod praefatorum opiniones iam pridem ab ecclesia damnatas vanum putent iterum refellere, sive quod ad nos huiusmodi pestiferarum opinionum capaces libelli vetiti sunt edicto caesareo, et merito, perferri. Unus tantum ex nostratibus Herma Laetius sive Hermannus a Gauda theologus Parisiensis orig. Parhisiensis⌈ParisiensisParisiensis orig. Parhisiensis⌉, decanus ecclesiae Divae Virginis apud Vetus Traiectum Rheni, vir doctus et pius, ingressus est hunc oceanum exorsusque est scribere de instauranda religione superinscribed in place of crossed-out orbis concordia⌈orbis concordia instauranda religione instauranda religione superinscribed in place of crossed-out orbis concordia⌉ media quadam via incedens, quam tamen pauci, uti audio, assequuntur. Huius ex triginta sex libris, quos pollicetur, exstant orig. extant⌈exstantexstant orig. extant⌉ ii, quos ad te mitto. Sane vir ille, quod potest, praestat orig. prestat⌈praestatpraestat orig. prestat⌉, hoc est animum vere catholicum totumque deditum Christianae pietati, praeter multiiugam, quae in eo est, eruditionem, alios praeeundo orig. preeundo⌈praeeundopraeeundo orig. preeundo⌉ ad similia invitans. Adversus autem Bucherum prodiit libellus incerto nec tamen ob id minus pio auctore orig. autore⌈auctoreauctore orig. autore⌉, qui vitam fanatici orig. phanatici⌈fanaticifanatici orig. phanatici⌉ illius hominis ab ipsis describit incunabulis, non quidem scurriliter aut veluti famoso edito libello, sed rem sibi notam compertamque et cuius plerique adhuc sunt testes, allegatis interim nominibus et cognominibus eorum, cum quibus nebulo ille fucum fecit, versatus est et consilia actionesque suas communicavit orig. comunicavit⌈communicavitcommunicavit orig. comunicavit⌉. Quod eo studio se facere scribit, ne impostor ille amplius
fumum vendat utque aliquando prodeat
UUB, H. 155, f. 120v
abiecta persona[22] exutaque larva in publicum. Imprimis autem illum constanter asserit ex Iudaeo orig. Iudeo⌈IudaeoIudaeo orig. Iudeo⌉ natum, cum quo ipsius mater hidden by binding⌈[r]r hidden by binding⌉ ne ignorante quidem marito consuetudinem habuit, atque a patre putatitio recusatum fuisse filium remissumque ad Iudaeum orig. Iudeum⌈IudaeumIudaeum orig. Iudeum⌉, deinde puerum inservivisse nescio quibus sordidissimis hominibus. Monachum deinde factum aut sacerdotem, ni fallor, nam haud perinde haec memoria teneo, adhaesisse orig. adhesisse⌈adhaesisseadhaesisse orig. adhesisse⌉ praedonibus orig. predonibus⌈praedonibuspraedonibus orig. predonibus⌉ et publicorum itinerum insidiatoribus, quorum quosdam de nomine nosti, eorumque fuisse sacellanum, demum in nullum non genus vitiorum collapsum, diversis sumptis nominibus in pluribus locis diversas duxisse uxores habuisseque(!) instead of habitumque esse⌈habuisseque(!)habuisseque(!) instead of habitumque esse⌉ uno eodemque tempore virum sanctum et, si Deo placet, apostolum Germanorum. Subiungit et designationem locorum atque urbium, ubi plebem adversus magistratum excitare adorsus est, etiam priusquam innotesceret dogma Lutheri, complicesque ipsius gladio caesos orig. cesos⌈caesoscaesos orig. cesos⌉, ipsum aegre orig. egre⌈aegreaegre orig. egre⌉ evasisse.
In summa, si talis fuit Bucherus, qualem illum depingit qualisque certe fuit, dolendum tam diu inter Christianos id monstrum latuisse, quodque deterius est, invenisse sectatores. Et invenit sane: non quosvis de plebe, sed virum superioribus annis canitie orig. canicie⌈canitiecanitie orig. canicie⌉ et modestia venerabilem et nobis amicum Hermannum a Weyda Coloniensem archiepiscopum ita dementavit, ut postpositis ceterorum bonorum virorum consiliis, quos plurimos penes se habere solitus, abiecta anteactae innocenter vitae memoria postpositoque eorum respectu, quae haud dubie seni imminent orig. inminent⌈imminentimminent orig. inminent⌉, sese illi totum quasi in servitutem dederit aliosque ad idem subeundum iugum inducere conetur magna omnium cum amicorum illi written over o⌈oii written over o⌉us maestitia, qui capularem hunc senem vident se in praecipitium orig. precipitium⌈praecipitiumpraecipitium orig. precipitium⌉ spontaneum dare, unde illum nemo queat eripere. Quid nunc, si viveret, diceret Henricus quondam noster a Nassaw Zenettae marchio, cum orig. quum⌈cumcum orig. quum⌉ non ille se solum, cuius utpote unius tantum utcumque ferenda esset iactura, eat perditum, sed stirpem suam, hoc est fratrum sororumque filios atque adeo Nassovianam domum? Haec omnia illustres illae orig. ille⌈illaeillae orig. ille⌉ familiae nulli quam Martino Buchero acceptum ferre possunt. Et toleratur interim pestis illa pluresque invenit asseclas, quam archichoragus orig. archicoragus⌈archichoragusarchichoragus orig. archicoragus⌉ ille Martinus Lutherus aut ex ea fere alius quispiam. Et haec orig. hec⌈haechaec orig. hec⌉ de Bu
UUB, H. 155, f. 121r
chero.[25]
Est autem econtra, quod plurimum gaudeam, reverendissimum scilicet dominum Philippum Archintum eo provectum esse theologicae eruditionis, ut ex sese possit huiusmodi edere libellos, quales ad te missos ex urbe rursum typis Cracoviae excudendos curasti. Mirum enim in modum satisfaciunt palato theologorum nostrorum complectunturque certam quasi methodum eorum, quibus maxime opus habemus Christiani. Virum illum mihi postea Mediolani, novissime vero Niceae, provinciae Narbonensis oppido, cum hoc sanctissimo domino nostro Paulo pontifice videre datum est sumque utrobique veteris consuetudinis memoria ab eo amice Mediolani etiam in ipsius aedibus hospitaliter habitus. Quare felices orig. foelices⌈felicesfelices orig. foelices⌉ illi successus apprecor, cum orig. quum⌈cumcum orig. quum⌉ praestare aliud queam nihil tam magna terrarum ab eo seiunctus intercapedine. Dabo tamen operam argumento alicui assequendo, cuius praetextu orig. pretextu⌈praetextupraetextu orig. pretextu⌉ ad eum scribere eiusque promotioni gratulari queam. Idque eo sum facturus libentius, quod scribis nepoti tuo praestitisse boni viri officium in persequendo Alexandro Scultheto quondam ecclesiae tuae canonico, quem mihi videris habere de eorum numero, adversum quos Ioannes quondam a Lasko Gneznensis archiepiscopus, dum in concilio Lateranensi Polonici regni ageret oratorem, diploma orig. dyploma⌈diplomadiploma orig. dyploma⌉ impetravit pontificium, uti et contra eos, qui postpositis senioribus et seriis auctoribus orig. authoribus⌈auctoribusauctoribus orig. authoribus⌉ totos sese dederent lectioni Iuvenalium et Martialium. Atque utinam solus sit ille vester Alexander Sculteti hoc aspersus luto et non potius ediderit Laskonum domus similes foetus, quorum lacte pascantur Frisii Cauchique vicini nostri et, quod vereor, nonnulli etiam ex nostratibus. Qui tamen, si in lucem prodeant, impune laturi non sunt impietatem.
Illustri domino Maximiliano ab Egmonda comiti a Buren valetudo in integrum restituta est. Eius adventum in aulam nostram exspecto, nam apud Frisios agit. Fama aliquamdiu fuit illum pro Angliae rege nonnullas conscribere peditum cohortes, sed ea evanuit Anglis Francisque, contra quam sperabatur, in pacem inclinantibus, quam propediem futuram esse aiunt oratoribus, qui de ea agant, ultro citroque missis et defervescente
UUB, H. 155, f. 121v
animorum[29] aestu. De quo aliquando latius.
Amicis, qui adhuc supersunt, nominatim vero domino Claudio Bouton domino de Corbaron, domino Henrico de Withem domino de Bersele, Petro Clerico nunnullisque aliis non inferioris notae, utpote Petro Boysot tunc controlatori et marschalco sive praefecto orig. prefecto⌈praefectopraefecto orig. prefecto⌉ hospitiorum, Cily, Ioanni a Loven metatori nonnullisque aliis, quod adhuc superesses, recensui. Qui summopere sese gaudere testati sunt, te salutant et felicia orig. foelicia⌈feliciafelicia orig. foelicia⌉ apprecantur omnia.
Quod regionibus nostris altam gratularis pacem, amice facis, sunt enim pacis magis quam ullius alterius rei egentes tot bellis non tam concussae quam afflictae. Verum quominus existimem pacem hanc diuturnam fore, faciunt ingenia vicinorum, qui written over ae⌈aeii written over ae⌉ cum orig. quum⌈cumcum orig. quum⌉ munditiem orig. mundiciem⌈munditiemmunditiem orig. mundiciem⌉ nostram intuentur, omnia hic aurea putant invidentque tali, quali nostrae, mediocritati eamque subversam cupiunt, praesertim orig. presertim⌈praesertimpraesertim orig. presertim⌉ qui nobis ad meridiem adiacent. Quibuscum forte pax aliquamdiu fixa erit, pacis autem fiducia nulla neque enim tam hebetes sumus, quin persuasissimum habeamus, si quae in nos sese nubes alicunde exoneraverit, illos neutiquam defuturos in nostram perniciem. Quare solliciti sumus, ut – quoad poss<i>mus – hanc nobis patriam adversum illorum et potentiam et insidias tueamur. Quod Deo gratia factu quam prius facilius est, cum orig. quum⌈cumcum orig. quum⌉ Rheni ostia orig. hostia⌈ostiaostia orig. hostia⌉ nostra sint in potestate habeamusque subditam nobis regionem, unde veluti ex equo Troiano prodire solebant, quos in nostrum exitium Francorum rabies, quoties pecunia subministrabatur, armabat.
Reliqua harum ditionum confinia, utpote in Luxemburgensi ducatu inque Hannonia, uti magnis munitionibus atque operibus confirmaremus, magnae nos calamitates a written over ...⌈... illegible⌈...... illegible⌉aa written over ...⌉b hostibus acceptae edocuerunt. Etenim superiori orig. superiore⌈superiorisuperiori orig. superiore⌉ bello, cum orig. quum⌈cumcum orig. quum⌉ semimunita oppida facile occupassent eaque summa vi munivissent, incredibile dictu, quantum nobis damnorum intulere. Enimvero postquam ea ipsa partim vi partim deditione longo bello recuperavimus, longe cariora orig. chariora⌈carioracariora orig. chariora⌉ nobis esse coepere orig. cepere⌈coeperecoepere orig. cepere⌉, et erunt, uti spero, in posterum. Alioqui et militarem disciplinam caesar apud nos restauravit ex perdita deplorataque, ut qui ad alienas vires confugere soliti eramus, nunc quoties ad domesticas respicimus, facile alienis carere possimus, forte nonnumquam illis futuri formidolosi, qui nos hactenus despexere, adeo brevi
UUB, H. 155, f. 122r
coaluit[36] iuventus nostra et armis et animis.
Neque profecto miror flagrantibus bellis praedictis orig. predictis⌈praedictispraedictis orig. predictis⌉ horrenda ad vos de nobis esse perlata ab hostibus religionis nostrae nostrisque, atque ea plerumque nobis adversa, nam id potissimum optabatur a quamplurimis, ut etiam in ripa Rheni inque superiori orig. superiore⌈superiorisuperiori orig. superiore⌉ Germania sese plerique in nostrum devoverent exitium somniarentque universam regionem nostram sibi praedae futuram illamque iam inter sese partirentur. Insani, qui nescirent alibi quoque manus esse et de nostro quoque vulnere sanguinem sequi. Horum plerosque tunc nobis infensissimos nunc supplices habemus et obnoxios fruimurque et ipsi tandem hac ipsa voluptate, quod illorum perniciosissimos conatus Deus in ipsos retorserit.
Quod autem non satis intelligere te scribis, cum orig. quum⌈cumcum orig. quum⌉ bellum inter Gallos Anglosque ob Boloniam incruduerit, res cum caesare esse pacatas existimasque vindictam sumi a Sancto Thoma Cantuariensi, ita concedente Deo, ut quicquid illius sepulchro detractum sit, in usus cedat militum, quorum libidini et militari cupiditati vix sit suffecturum. Principio quidem tecum sentio neque id, quod sancti viri sepulchro detractum est nec quod monasteriis, inexplebili militum cupiditati satis fore. Sed quod ad res cum caesare pacatas attinet, hoc habet fundamentum: cum orig. Quum⌈cumcum orig. Quum⌉ caesarem regemque Anglorum inter conventum esset de exercitu in Galliam ducendo, inter cetera cautum fuit de itinere, quod utriusque principis exercitus esset initurus, et si contingeret alterutrum illorum alibi in obsidione distineri written over e⌈eii written over e⌉, eum nihilominus, qui ita distineretur, ad petitionem alterius, qui recta via ad destinata loca contenderet, teneri, triginta hominum milia eo recta transmittere. Proinde cum orig. quum⌈cumcum orig. quum⌉ Anglum Bolonia remoraretur caesarque iam per mediam Galliam incederet et ab Anglo triginta illa hominum milia ad se mitti peteret, aut alioqui ea initurum consilia, a quibus alioqui abhorreret, hoc est pacis cum Gallo certis condicionibus orig. conditionibus⌈condicionibuscondicionibus orig. conditionibus⌉ transigendae, maluit Anglus consentire permittereque caesari pacem cum Gallis facere, quam triginta illa hominum milia subsidio mittere, nondum enim tunc ceperat Boloniam, sed summa in spe versabatur illius potiundae. Quo factum, ut bona cum venia Angli, sine qua alioqui caesari integrum non fuisset tractare cum Gallo, pax ea facta sit. Cuius quidem medio Franci sperabant se Boloniam aut sponte regis Anglorum aut alioqui vi recuperaturos. Quae
UUB, H. 155, f. 122v
res cum orig. quum⌈cumcum orig. quum⌉[39] eos fefellerit, Anglique pertinaciter Boloniam retinere voluerint atque, uti videtur, adhuc velint, continuatum est inter eos bellum caesare spectatore et nequicquam hactenus conato pacem inter vicinos inducere. Cuius rei causa aliquoties frustra mare hoc permensus sum intempestivo anni tempore. Manetque res eo adhuc loco, nisi quod, uti dixi, oratores utrimque missi huc illuc coeunt per se, uti videtur, pacem quam per caesarem fieri malentes.
Quin et acephali illi Germaniae principes, qui se protestantes vocant, ne non ubique aliquid posse videantur sive ut maiores sibi vires adversus Carolum Ferdinandumque caesares compararent, suos quoque oratores, qui se statuum imperii nomine venditant, ad utrumque regem misere, inque iis rhetores Ioannem Sturmium et Ioannem Sleydanum partium ad pacem exhortandarum tum ad foedus secum ineundum ergo, sed ii hactenus mihi visi sunt parum profecisse. Quid in futurum sint impetraturi, haud satis scio. Me sane, licet ipsis et studiis et alioqui consuetudine notum, neque alloqui neque salutare dignati sunt, conscientia nempe mali propositi deterriti atque uti lucifugae solem declinantes, cum orig. quum⌈cumcum orig. quum⌉ ego me ultra obiecerim subinde illis in itinere, si vel sic ad salutandum pellicere possem. Quod cum orig. quum⌈cumcum orig. quum⌉ frustra esse viderem, non dissimulavi publice asseverare pudere i written over e⌈eii written over e⌉llos datae sibi commissionis et principes, si saperent, praesertim vero reges, suspectos written over um⌈umosos written over um⌉ habere debere conatus subditorum, qui ipsis insciis et forte in illorum praeiudicium attentarentur, quae nunc adversus caesaris maiestatem fierent per illos, similia per Anglos adversus r written over ...⌈... illegible⌈...... illegible⌉rr written over ...⌉egem quoque suum fieri posse. Metuendum exemplum, quod viam sterneret ad inoboedientiam orig. inobedientiam⌈inoboedientiaminoboedientiam orig. inobedientiam⌉, seditionem et rebellionem. Ab iis et similibus dicendis saepe non abstinui credoque permovisse eos, in quibus aliqua scintilla est iudicii, ut minus illis tribuerint. Sed ipsi viderint.
Vitae meae rationem quod laudas, precipue orig. praecipue⌈precipueprecipue orig. praecipue⌉ vero quod vitae genus privatum quoddam in aula serenissimae reginae Mariae instituisse videor, magna me afficis voluptate. Et sunt, uti dicis, curae domesticae aliquando written over ...⌈... illegible⌈...... illegible⌉dodo written over ...⌉ toleratu faciliores quam aulicae atque magnorum principum externae. Sed nondum res meae eo sunt loco, ut privatum vitae genus amplexus fuisse mihi persuadeam. Ita enim in eo versor, ut nulla sit hora, qua non oporteat me paratum esse
UUB, H. 155, f. 123r
ad facienda[41] imperata sive terra sive mari proficiscendum, sive res pacis sive belli tractandae, plerumque vero imponuntur humeris meis periculosa, quae nemo libenter amplexetur. Nam si quae alia sunt, unde commodi oriundi spes ulla est, facile sufficiuntur, qui haec obeant. Quod in nullius odium invidiamque dictum velim accipias, ab iis enim viciis Dei clementia orig. claementia⌈clementiaclementia orig. claementia⌉ me alienum fecit reddiditque sorte contentum, quae mihi cum vicinis communis est vindicatque orig. vendicatque⌈vindicatquevindicatque orig. vendicatque⌉ a contemptu et miseria plus certe elargita, quam optare aliquando potuissem. Minores tamen mei nunc sunt corporis labores quam prius, quod peregre diu versatus opinionem meis de me praebuerim domi quoque posse utilem civem esse. In qua enitar, ut me contineam, nihilo segnior futurus, si quis alibi usus mei esse poterit ad Christi gloriam fideique nostrae orthodoxae incrementum – qui scopus est universarum actionum caesaris et noster, siquidem Christianissimi principis vestigiis inhaerere orig. inherere⌈inhaerereinhaerere orig. inherere⌉ (quod spero) determinavimus, utcumque cadat res.
De filiis, quos mihi Deus pro sua benignitate elargitus est, mihi paterne gratularis, at ego tibi vicissim de nepotibus, quos filiorum loco atque uti ex te genitos abs te haberi non miror. Ceterum orig. Caeterum⌈CeterumCeterum orig. Caeterum⌉ dabis veniam, si paucis te interpellavero super filia tua, quam in Hispaniis habes nuptam Gratiano. Est hic Gratianus hoc tempore gratiosus in aula serenissimi principis Hispaniarum domini Philippi primogeniti Caroli caesaris atque, uti spero, heredis futuri universalis habetque, unde vivat, non solum sufficienter, sed copiose etiam et laute, quodque omnium maxime mihi placet, filiam illam tuam Ioannam tractat honorifice, quod corporis valetudini natura fortunave detraxit, id animi propensitate et maritali erga eam affectu abunde orig. habunde⌈abundeabunde orig. habunde⌉ compensans. Quid de matre actum sit, haud satis scio, intelligo tamen nuptui traditam fuisse per generum tuum non poenitendae sortis homini Salamanticae integraque fama cum eo vitam duxisse et forte adhuc ducere. Gratianum vero illum non ambire a te dotem ullam, quippe illi sufficere, quod uxorem habeat Ioannam tuam, tantum optare, ut illi nomen generi, Ioannae nomen filiae impartiare, quae te parentem vultu formaque corporis ita repraesentat orig. representat⌈repraesentatrepraesentat orig. representat⌉, ut nemini non fidem faciat a te genitam tuamque esse ipsissimam. Id, quod ego (ita me Deus adiuvet) firmissime
UUB, H. 155, f. 123v
indubitantissimeque[43] arbitror, utcumque nonnumquam secus es suspicatus
neque memoria excidit, quod olim ad me scripsisti in demortuae scilicet locum te eam habere neque filiam arbitrari, quae inconsulto patre corporis sui cuiquam fecit potestatem. Ceterum haec apud me non omnino probantur, libere loquor. Quid enim commisit puella innocens alieni iuris, procul a patre, nullis suffulta propinquis, nisi tenuibus aut capite censis, cum orig. quum⌈cumcum orig. quum⌉ bella undique arderent neque consulendi tui esset facultas ulla, me subinde alio transmisso parumque tibi fidis, quos ad curam illius habendam delegeras mihi non ignotos, postea vero et mundo manifestis written over ...⌈... illegible⌈...... illegible⌉stisstis written over ...⌉? Assumpta est a marito ulceroso quidem et cui puto cum Gallis varia fuisse certamina, sed devoto interim studiosoque honoris tui, cui non erant defuturae, si non eiusdem formae at certe magis dotatae feminae orig. foeminae⌈feminaefeminae orig. foeminae⌉, ut est talium fecunda orig. foecunda⌈fecundafecunda orig. foecunda⌉ Hispania. Et sumpsit, ut gener dici posse written over tes⌈tesssesse written over tes⌉t Ioannis Dantisci, illius memoriam apud Hispanos per nepotes facere perennem. Non probo, quod corpus male sanum cum virgine sanissima miscuerit, sed animum tamen viri subsecutamque orig. subsequutamque⌈subsecutamquesubsecutamque orig. subsequutamque⌉ constantiam in matrimonio non possum non laudare.
Faciunt hoc mecum nonnulli, apud quos nondum excidit recordatio dulcissimae consuetudinis tuae, Hispani pariter et nostrates ex veteranis illis, qui loto orig. lotho⌈lotoloto orig. lotho⌉ aulica allecti ibidem statuunt, quod vitae superest, transigere. Horum importunitati debes, quod scribo, non mihi, nam a septennio non fui in Hispaniis neque de hac re aut a Gratiano, aut a Gonzalo Perez, quem apud Valdesium quondam vidisti quique eadem in aula serenissimi principis Hispani Gallicique secretarii munere fungitur, nec alio quoquam accepi. Verum cum orig. quum⌈cumcum orig. quum⌉ superiori orig. superiore⌈superiorisuperiori orig. superiore⌉ hieme orig. hyeme⌈hiemehieme orig. hyeme⌉ ex Anglia reversus Andtwerpiam venissem casuque pranderem cum bono sodalitio, cui intererant dominus de Courrieres, mareschalcus Cily, Henricus Stercke nonnullique alii, orta de te mentione honorifica mirari se unus dixit, quod filiam tuam Gratiano secretario coniunctam pro tua non agnosceres aut saltem agnoscere dissimulares, cum orig. quum⌈cumcum orig. quum⌉ tamen invitus reluctansque non possis negare tuam esse, quae ita parentem refert, neque pudere te debere generi tui, quod homo in auctoritate orig. autoritate⌈auctoritateauctoritate orig. autoritate⌉ constitutus ampla sibi paravit vitae subsidia audiatque honorifice apud omnes, ex
UUB, H. 155, f. 124r
me sciscitatus,[47] eane orig. ea ne⌈eaneeane orig. ea ne⌉ comperta haberem et ad te scripsissem.[48] Cum orig. Quum⌈CumCum orig. Quum⌉ autem constanter assererem de Gratiano mihi nihil constare, nescire, viveretne, an pridem desiisset esse, admiratus „Per amicitiam” – inquit – „quae cum Dantisco tibi intercedit, qui hic adsumus singuli, te obtestamur, ad eum uti scribas Gratianum recte valere dignumque esse, quem ille generum habeat, nec satis exspectationi, quae de eo est quamque veteris necessitudinis memoria ei conservare integram studemus, satisfacturum, nisi testimonio aliquo declaraverit se officium, quod Gratianus in ducenda in uxorem ipsius filia impendit, pro grato habere; id mereri viri virtutem, atque erga uxorem probatam omnibus benevolentiam.” Quo factum est, ut polliceri coactus sim me id praestituturum orig. prestituturum⌈praestituturumpraestituturum orig. prestituturum⌉. Et scripsissem quidem prius, hoc est ex Anglia, cum orig. quum⌈cumcum orig. quum⌉ novissimas meas ad te darem, nisi quod subdubitabam, ne illae in aliorum manus pervenirent, adeo de securitate itineris diffidebam. Tu, quid hac in parte factum voles, rescribito, nam nobis ampla facultas est tuto litteras in Hispanias mittendi missasque recipiendi transcurrentibus sine impedimento per Galliam veredariis. Sed hactenus de tua.
Redibo nunc ad epistolam tuam, qua me admones, uti perpendam me ex privigna avum effectum praeter matheseos meae voluntatem, quae celeriorem vitae exitum portendebat eumque inter laetos convivarum strepitus, proindeque valere iubeam Albumazarem ceterosque id genus scriptores, scireque desideras orig. desyderas⌈desiderasdesideras orig. desyderas⌉, an a talibus calculis, quibus subinde occupari solebam, d written over ...⌈... illegible⌈...... illegible⌉dd written over ...⌉esierim. Qua in re hoc habe, mi pater, ab initio aetatis meae natura me ab hoc genere studiorum abhorruisse neque in illud prius nomen dedisse, quam unius atque alterius procax exprobratio iuveni mihi calcar addidisset ad ea perscrutanda, quorum scientia tum illi peste venditabant. Quae postquam vana futiliaque deprehendi, libellos ab illis editos refellere in animum induxi hoc ipso facto satur futurus progressurusque ad meliora studia, nisi me genus aliud vitae, quod sum sectatus, in transversum a litteris abripuisset. Secuta orig. Sequuta⌈SecutaSecuta orig. Sequuta⌉ est mea in Hispanias peregrinatio, ubi Iovi nostro quibusvis erat modis complacendum nec erat
UUB, H. 155, f. 124v
in ea condicione orig. conditione⌈condicionecondicione orig. conditione⌉[54] temporum aliud, quod libentius ille amplectebatur, uti nosti, et nihil non mihi praestandum orig. prestandum⌈praestandumpraestandum orig. prestandum⌉ erat nullaque non subeunda ignominia, quo afflictis rebus principum, quibus tunc inserviebam, pro mea exiguitate opitularer. Coactus sum itaque ingenuum illum animum meum honestiorumque studiorum amantem eo vilitatis demittere atque in eo veluti plaustro consenescere, donec sublato, cuius gratia haec fiebant, auctore orig. autore⌈auctoreauctore orig. autore⌉ usus mei aliis in rebus esse coepit orig. cepit⌈coepitcoepit orig. cepit⌉. Quod simulatque obtigit, avidissime a me abieci calculos omnes dedidicique, quod prius non parvis laboribus mihi paraveram et dedidicisse gaudeo adeo, ut vix elementa artis nunc memoria teneam Deo Omnipotenti curam rerum mearum commendata, cuius arbitrio staturum me casurumque scio. Ceterum genesis illa, quae celeriorem vitae exitum portendebat, quamquam a me esse mea tunc putabatur, didici tamen postea ex matre, quae adhuc superstes est, veram illam meam non fuisse meque uno anno, quam tum credebam, iuniorem, id quod ex archivis tutelarium librorum etiam deprehendi.
Subiungis nostrates plurimum vobis Polonis, si diis placet, debere, quod huc Ioannem a Lasko miseritis apostolum gentium Transamasanarum. Ego vero meique similes hunc apostolum non quidem apud vos Polonos (siquidem non tantum mali vobis apprecabimur), sed in palude Maeotyde aut apud Tartaros agere mallemus, adeo plurimorum dementavit animas abduxitque a verae fidei tramite. Neque tamen ad nos accedere audet, quamquam Coloniae Agrippinae vicinisque in locis virus suum diffundere conatus est probe sciens apud nos paratum sib written over ill⌈illsibsib written over ill⌉i esse supplicium, uti et ceteris simili laborantibus insania, si quos ad nos venire contingat, prout anno contigit superiori orig. superiore⌈superiorisuperiori orig. superiore⌉, quo ex Argentina missi Gallicae gentis homines interque eos theologus quidam Parisiensis orig. Parrhisiensis⌈ParisiensisParisiensis orig. Parrhisiensis⌉ deploratae mentis homo, ut gentem nostram (ita loquebantur) ad veram viam converterent, ultricibus flammis absumpti sunt. Sed non et cum auctoribus orig. autoribus⌈auctoribusauctoribus orig. autoribus⌉ zizania periere.
Siquidem vel written over ...⌈... illegible⌈...... illegible⌉ vel vel written over ...⌉ illi, vel alii haud melioris farinae nonnullos ex nobilitate nostra adeo deliros orig. delyros⌈delirosdeliros orig. delyros⌉ reddidere, ut relictis bonis fortunisque omnibus, quas amplas possidebant, cum uxoribus et
UUB, H. 155, f. 125r
sororibus sese[59] alio proripuerint, utpote Argentinam aut Genevam aut Thuregum. Inter quos primum nobilitatis gradum obtinet filius maximus natu quondam
ill(ustris) or ill(ustrissimi)⌈ill(ustris)ill(ustris) or ill(ustrissimi)⌉
domini Caroli de Burgundia domini de Bredam tibi noti, qui idem assecutus orig. assequutus⌈assecutusassecutus orig. assequutus⌉ est hereditatem domini de Falaix patrui sui. Is ducta in uxorem sorore legitima illustris domini a Brederode aut ipse ab ea seductus, aut eam seducens concessit Argentinam cum universa familia abiecta cura utriusque hereditatis, tum et matris, probissimae matronae, et fratrum. Simile, quid ab Hannoniensi quodam de Buzanton ab Andtverpiensibus duobus ex familia de Berchem nonnullisque aliis factum videmus. Ne hic commemorem hoc biennio fuisse apud Transysulanos in regione Tubantum puellas duas nobiles divites egregiaque forma, quae exuri vivae maluerunt, quam ab impiis superinscribed in place of crossed-out ipsius⌈ipsius impiis impiis superinscribed in place of crossed-out ipsius⌉ quibusdam dogmatibus Mennonis Symonis Phrysii (cuius eadem est quae et Ioannis a Lasko traditio) discedere.
Qui autem ad vos confugiunt ex nostris aut monachi sunt fugitivi, veluti Polyphemus, qui olim Gandavi fuit Carthusiensis, vel sacerdotes apostatae, veluti Gnapeus(!), qui litterarium ludum instituit Elbingae, quem quondam exercuit in Haga Comitis, vel nautae, aut institores, potissimum vero contaminati anababtistica, qui omnes ab illo angue, quem in sinu vestro magna cum iniuria Germanicae nobilitatis fovistis, liberaliter habentur, nimirum quod illis ad omnia sese uti posse nec immerito arbitratur, potissimum vero ad seducendos subvertendosque imbecillos, quibus adhuc lacte o written over e⌈eoo written over e⌉pus est, iaciendaque seminaria rebellionum et seditionum in vulgus. Quibus artibus videmus et alios quoque, sed eiusdem ingenii, plurimam operam impendere in sui, uti speramus, confusionem.
Atheismus, de quo scripsi, per Gallias aliquamdiu vagatus tandem sese in nonnullis patefecit. Comprehensus est ex illius assertoribus Stephanus quidam Doletus, homo Ciceronianus neque de litteris saecularibus orig. secularibus⌈saecularibussaecularibus orig. secularibus⌉ male meritus, poeta et rhetor eruditus, sed lingua maledicentissima, qui caesarem Carolum nostrum gentemque Germanicam et Hispanam, quoties occasio sese obtulit,
UUB, H. 155, f. 125v
tam foede infamiterque[60] tractat superinscribed⌈tractattractat superinscribed⌉, ut foedius nihil infamiusque excogitari queat. Huic in nobis lacerandis tam bene de gente Francorum merito condigna obtigit merces, nimirum rogus, quo Lugduni publice vivus usque ad cineres conflagravit. Taliter divina iustitia in eo ulta est et impietatem et maledicentiam.
Periere eo suplicii genere plerique in eo regno, ex quo multi etiam voluntarium sibi apud Germanos conscivere exilium, sed nihilominus invalescit atheismus maxima aulicorum parte non in mores tantum, verum et mentes quoque Italorum transeunte, praesertim orig. presertim⌈praesertimpraesertim orig. presertim⌉ vero iuvenum, quibus omnia libidine et prodigalitate viliora sunt. Accedit in ea gente incommodum aliud, quod mire perturbat piorum, qui istic orig. isthic⌈isticistic orig. isthic⌉ sunt, hominum mentes. Quoties enim vel a pontifice maximo, vel a collegio cardinalium, vel ab ordine ecclesiastico impetrare aliquid rex contendit, tum publicantur in Lutheranos edicta atrocia, rapiuntur ad supplicia bibliopolae orig. bybliopolae⌈bibliopolaebibliopolae orig. bybliopolae⌉, mercatores et cives. Idem fit, quoties per Germanos aliquid pro caesare decernitur.
At econtra, ubi pontifex maximus aliquanto sese praebet orig. prebet⌈praebetpraebet orig. prebet⌉ difficiliorem, ubi Germani spem illi faciunt aliquid adversus caesarem attentandi aut eum in Smalkaldense foedus, quod toties ambivit, admittendi, tum remittitur plurimum de eo furore, liberaliter habentur Germani neque bibliopolis orig. bybliopolis⌈bibliopolisbibliopolis orig. bybliopolis⌉ damno est, si quem forte latentem librum ex angulo tractum volentibus obtrudant.
Nec desunt voces, aliquando orig. aliquamdo⌈aliquandoaliquando orig. aliquamdo⌉ etiam regiae, ni pontifex maximus illi assentiat in iis, quae petit, fore, ut ex monasteriis fiant collegia militum aut alioqui monasteriorum bona vertantur in usus regios. Haec et similia, deinde cum Thurcarum tyranno illiusque satrapis aliisque Maurorum in Africa orig. Aphrica⌈AfricaAfrica orig. Aphrica⌉ regibus fraternitas amicitiaque, continua belli discordiarumque inter Christianos principes seminandarum sedulitas, vitae genus et mores longe plurimos dubitare faciunt aut non esse Deum, aut illi mortalia curae non esse, aut certe post hanc vitam haud esse aliam. Alioqui talia facta non iri a regibus, a principibus viris, a cardinalibus et episcopis, quorum consilio iis in rebus post
UUB, H. 155, f. 126r
dominam ab Estampes[61] dico, potissimum utitur. Ea etenim mulier non sine summa omnium admiratione adeo sibi obaeratum orig. oberatum⌈obaeratumobaeratum orig. oberatum⌉ habet regis animum, ut nihil tam arcanum magnumve sit, quod ad eam non perferatur, prius etiam quam ad regem ipsum ullumve ex ipsius consiliariis. Denique prae orig. pre⌈praeprae orig. pre⌉ hac vilis est regina coniunx, vilis et delphinus filius heresque unicus. Coram hac genu flectunt episcopi, abbates, cardinales, huius impotente fastu crescunt decrescuntque. Huius in manu pax, bellum, induciae, odium, amicitia, ira, tranquillitas.
De Britannia quid dicam, nescio. Quae sit vivendi apud Anglos forma, ex vestratibus, qui plurimi degunt in insula, cognoscere potes. Exterior ritus neutiquam est contemnendus, caeremoniae orig. ceremoniae⌈caeremoniaecaeremoniae orig. ceremoniae⌉ ex integro observantur, sed, uti scribis, ecclesiasticam disciplinam et ecclesiae rectorem, quem tot saeculis orig. seculis⌈saeculissaeculis orig. seculis⌉ ab eo tempore, quo a beato Gregorio papa eius nominis primo per divum Augustinum auctore orig. autore⌈auctoreauctore orig. autore⌉ venerabili Beda ad fidem Christi conversa est, abiecit magna habuit in veneratione, nunc demum abiecit.[62]
In Scotia res cotidie orig. quottidie⌈cotidiecotidie orig. quottidie⌉ in deterius labuntur. Caesus est ibi non multos ante dies sua in arce cardinalis Sancti Andreae, qui solus written over m⌈mss written over m⌉ nutantem regni statum post mortem regis nuper defuncti sustinuit multis procerum vulgique ad Anglos vicinos respicientibus sive belli taedio desiderioque orig. desyderioque⌈desiderioquedesiderioque orig. desyderioque⌉ pacis, sive libidine cuncta miscendi, sive invidia adversum ecclesiasticos, quorum opibus inhiant, et caesus orig. cesus⌈caesuscaesus orig. cesus⌉ est ab eo, quem a puero educaverat et quo de semper optime fuerat meritus, quodque mirum magis est, incertum, quam ob causam. Parricidae vero caeso orig. ceso⌈caesocaeso orig. ceso⌉ praesule orig. presule⌈praesulepraesule orig. presule⌉ arce opibusque illius potiti sese in ea adhuc tuentur adversum ceteros orig. caeteros⌈ceterosceteros orig. caeteros⌉ regni illius primores timenturque, si extrema imminere videant, sese arcemque, quae regni primaria est atque ad oceanum parvo intercurrente sinu posita, Anglis citius quam suae gentis hominibus etiam impunitate promissa tradituri, unde illius regni exitium et ecclesiasticorum exterminium haud dubie subsequetur. Ex quibus omnibus, quaeso orig. queso⌈quaesoquaeso orig. queso⌉, quid ominari aliud possimus, quam brevi fore, ut apud paucissimos delitescat vera et genuina fides, quae et vi publica, et per cuniculos tam dire oppugnatur? Quod et te in calce litterarum tuarum animadvertisse video.
UUB, H. 155, f. 126v
Superest, ut divinam oremus clementiam orig. claementiam⌈clementiamclementiam orig. claementiam⌉, ut nos de numero faciat esse electorum, quod eam facturam omnino spero confidoque.
Subdis mirari te, quod Theodoricus tonsor tuus te in aula versari rursusque effectum esse aulicum mihi asseveraverit graphice depingens interim praemium, quod assecutus orig. assequutus⌈assecutusassecutus orig. assequutus⌉ es in infelicibus orig. infoelicibus⌈infelicibusinfelicibus orig. infoelicibus⌉ illis nuptiis, nempe febrim acerbam atque odium Iunonis iniquae. Quae cum orig. quum⌈cumcum orig. quum⌉ magno, uti decuit, animo toleraveris eoque officio serenissimae regiae maiestati seniori gratificatus sis written over t⌈tss written over t⌉ atque obsecutus orig. obsequutus⌈obsecutusobsecutus orig. obsequutus⌉, non est, quod poenitere te illius laboris atque expensarum debeat superinscribed⌈debeat orig. daebeat⌈debeatdebeat orig. daebeat⌉debeat superinscribed⌉. Quae sane haud ullo tempore poterant a te magnificentius fieri iisdemque puta te aulae in universum valedixisse, aulae, dico, regiae et reginali, nam quae in Prussia est patria tua, ubi comitia gentis vestrae habentur, ea a te non aula, sed domus vocari debet orig. daebet⌈debetdebet orig. daebet⌉, in qua aequum est patremfamilias agere eum, qui et dignitate et prudentia alios anteeat, atque illum esse te citra controversiam non dubito.
Quae de mea in Angliam legatione prima eventura opinabaris, declaravit eventus rei, quippe reges nondum bello fessos haud facile in condiciones orig. conditiones⌈condicionescondiciones orig. conditiones⌉ pacis honestas condescensuros. Caesar interim, ut est pacis publicae desiderantissimus orig. desyderantissimus⌈desiderantissimusdesiderantissimus orig. desyderantissimus⌉, partes ad se vocatas, hoc est utriusque regis oratores, mense Novembri (quod et tibi nuntiatum orig. nunciatum⌈nuntiatumnuntiatum orig. nunciatum⌉ scribis) frustra est ad ineundam concordiam adhortatus, quanto minus mirum, si ego meique similes, hoc est fungi, parum in suadendo profecerimus. Si ad Deum causa referatur, non deerunt utrimque peccata, quae officiant, quominus alterutrius gentis misereatur. Et facti written over ae⌈aeii written over ae⌉ sunt, uti praedicebas orig. predicebas⌈praedicebaspraedicebas orig. predicebas⌉ fore, ingentes utrimque apparatus terrestres navalesque, non tamen ullo in loco ita est concursum, ut pars altera sibi damnum illatum fuisse fateri voluerit, universi autem perstiterint in
UUB, H. 155, f. 127r
pertinacia[64] continuandi belli, quae sub hoc tempus primum remitti coepit orig. cepit⌈coepitcoepit orig. cepit⌉, credo exhaustis utriusque principis aerariis nec satis suppeditare valente amplius populo, uti et largitiones quoque, si continuentur, suum habent fundum. Quo exhausto
sera orig. saera⌈serasera orig. saera⌉, ut in proverbio, parsimonia.
Cuthbertus Tunstallus Dunelmensis episcopus, quondam Londiniensis, superest fuitque superiori orig. superiore⌈superiorisuperiori orig. superiore⌉ Quadragesima in aula. Huic et Stephano Gardtnero Winthoniensi episcopo tuo nomine salutem dixi in Grinuytz ad Thamesim, ubi tunc rex agebat, praesente domino Francisco Dylfo nostro oratore caesareo et grata fuit, quod a viro bono proficisceretur, sed non est consultum ibi mutuum reddere potiusque amplexari debes, quod significatum optavere, quam dixere. Thomam autem Cranmerum archiepiscopum Cantuariensem, virum nobis Ratisbonae anno XV-c XXXII-o apprime notum, videre datum non est mihi, quantumlibet subinde fuerim Cantuariae et in aula tot per hebdomadas. Si vera tamen de eo referuntur, nequaquam cum Tunstallo Gartnerove conferendus est aliudque quam illi vitae genus amplexatus et professionis. Quominus demiror ea, quae circa Lithuanum puerum acta per eum scribis, quodque litteris tuis non responderit.
Miror vero, quod ignotum tibi sit, quo tum coniugium inierit serenissimus Angliae rex, cum orig. quum⌈cumcum orig. quum⌉ hoc vestrates Gedanenses haud quaquam lateat, obsequar tamen petitioni tuae, si forte inter proles, quas numerosas habet serenissimus Poloniae rex, interque eas, quae
p(raedic)to or p(raefa)to⌈p(raedic)top(raedic)to or p(raefa)to⌉
serenissimo Angliae regi supersunt, pro bono publico aliquando arctior necessitudo contrahi possit. Habet itaque serenissimus Angliae etc. rex ex serenissima domina Catharina, Ferdinandi et Ysabellae Hispaniarum regis et reginae filia amitaque orig. amytaque⌈amitaqueamitaque orig. amytaque⌉ caesaris Karoli et Ferdinandi regum, filiam unicam dominam Mariam, quae nunc aetatis annum attigit tricesimum secundum aut tertium, principem modestam et constantem, linguarum Latinae, Graecae orig. Grecae⌈GraecaeGraecae orig. Grecae⌉, Hispanicae et
UUB, H. 155, f. 127v
Gallicae praeter orig. preter⌈praeterpraeter orig. preter⌉[66] vernaculam apprime peritam. Hanc diu ambivisse dictus est illustrissimus dux Philippus Bavariae, qui hac Quadragesima sive illius sive alterius rei causa in Anglia perseveravit. Ex secunda autem uxore, hoc est A written over a⌈aAA written over a⌉nna a Boulant, quae gladio caesa orig. cesa⌈caesacaesa orig. cesa⌉ est, filiam habet aetatis orig. etatis⌈aetatisaetatis orig. etatis⌉ duodecim aut tredecim annorum. Ex tertia autem, quae similiter Angla fuit, ex familia de Semey, filium habet, qui hoc mense Octobri proxime venturo annum aetatis ingredietur decimum. Huic nomen est Eduardo, mira formae venustate miraque ingenii, uti omnes aiunt, acrimonia. Mater autem hunc enixa mortua est ex partu. Ex quarta, quae affinis fuit ducis Northfolciae et securi caesa periit, nullos habet liberos, nisi filiam unam sex annorum. Quinta dicitur fuisse illustrissima Anna soror ducis Clivensis, cum qua octo aut novem menses, nescio vero an coniugaliter, vixit. Utcumque sit, non vocatur regina, sed Anna Clivensis, habet autem, unde vivat, aliquot milia angelatorum diuque sese continuit in Richemont, subindeque venit in aulam, aut rex ad eam divertit. Ea vero aut repudiata, aut saltem dimissa sextam duxit viduam duos antea maritos expertam ex familia nobili de Pachx, cum qua adhuc vivit, eamque reginae habet loco eoque nomine ab omnibus audit et a me ita salutata est, cum orig. quum⌈cumcum orig. quum⌉ Clivensem Annam non sit datum intueri. Sed neque ex hac neque ex Anna Clivensi ullam suscitavit prolem, quamquam utraque formosissima est, sed multo iunior Anna Clivensis. Scio sermonem sparsum fuisse de sexta hac repudianda atque ita vulgo dictum. Ceterum eventus secus declarat vivitque cum hac magna cum benevolentia et affectu, uti videtur. Quibus de rebus, ut desiderio orig. desyderio⌈desideriodesiderio orig. desyderio⌉ tuo fiat satis, tam copiose volui ad te scribere.
Et successit, uti divinabas de aliquo vestrate in Angliam mittendo, siquidem Stanislaus quidam Lassota principio huius anni ad caesarem venit et ad reginam Mariam ad utrumque habens litteras a serenissimo iuniori rege Poloniae, quibus idem serenissimus rex illum vocabat cubicularium suum tenerique studio visendi orbis, petens, ut facultas illi fieret per caesarem, per reginam, per ditiones maiestatis ipsius
UUB, H. 155, f. 128r
proficiscendi,[67] standi, morandi etc., simul addens sese nonnulla illi in mandatis dedisse utrique dicenda. Cuius quidem clausulae, ni fallor, vigore sese oratorem regis Poloniae vocavit et pro tali principio susceptus fuit. At ubi, quae illi dicenda commissa erant, explicuisset eaque nihil aliud essent quam salutationes, apprecationes bonae valetudinis, gratulationes de inc written over s⌈scc written over s⌉olumitate et felici orig. foelici⌈felicifelici orig. foelici⌉ regimine, assertiones continuationis in amicitia, de rebus vero publicis nihil post sex hebdomadas, quam in aula caesaris haesit, cum litteris, quas petiit, dimissus est, nihil tamen de Anglica profectione suscipienda locutus orig. loquutus⌈locutuslocutus orig. loquutus⌉, sed de Portugallica Castellanaque.
Nec multo post venit in Angliam et ibi quoque sese oratorem regis Poloniae professus magnifice susceptus est atque habitus, varia interim de illius adventu apud vulgus fama, quam ipse adauxerat, regi scilicet suo esse liberorum turbam, magno illum desiderio orig. desyderio⌈desideriodesiderio orig. desyderio⌉ teneri iungendae cum Anglis amicitiae, quod regionem haberet maritimam, uberem et commodam, cumque orig. quumque⌈cumquecumque orig. quumque⌉ per id tempus horrea per illud regnum essent exhausta ingensque frumenti vis absumeretur ab exercitu, quem serenissimus Angliae rex habebat in continente, munienda praeterea essent oppida et castella noviter constructa non procul a Bolonia. Hanc opportunitatem temporis Lassota sibi captandam ratus, ingentem frumenti vim sese in Angliam ex Gedano mittendam policeri posse asseruit. Quibus rebus effectus est apud eam gentem (quae alioqui nobis, quod non permitteremus e ditionibus nostris, quicquid volebant, frumenti evehi, non parum succensebat) cumprimis gratiosus deductusque est magna cum pompa ad videndas arces regias, quarum studio sese mirum in modum teneri praeseferebat. Tandem vero, ut sunt res mortalium, coepit orig. cepit⌈coepitcoepit orig. cepit⌉ vilescere nec haberi amplius pro oratore. Donatus itaque a rege dignitate equestri et torque aureo nonnullisque muneribus excessit ex insula paulo prius, quam ego eo iam quarto redirem. Ibi de iis sum factus certior, at postquam ex me nonnulli viri primarii intelexissent similia illum in aula nostra dixisse, quae ibi, praeterquam de matrimonio et frumento, tum vero soluti sunt in risum pudereque eos coepit orig. cepit⌈coepitcoepit orig. cepit⌉ facilitatis suae, parumque visi sunt
UUB, H. 155, f. 128v
permoveri oblatione matrimoniorum apud vos, cum orig. quum⌈cumcum orig. quum⌉ non desint vicina magis eoque commodiora. Habet enim regnum Scotiae filiam trimam heredem regni, habet delphinus Franciae filiam, non desunt filiae Ferdinando regi, quarum singulae iuniori Edoardo principi magis vicinae sunt quam vestrates. Porro, quod Lassota videri volebat procuraturus esse matrimonium inter serenissimum regem vestrum iuniorem et dominam Mariam filiam primogenitam serenissimi Angliae regis, non deerant, qui vel ob id minus facerent hominem comparata utriusque ad invicem aetate, cum orig. quum⌈cumcum orig. quum⌉, si cetera omnia responderent, vix sibi persuaderent serenissimum regem vestrum iuniorem ducere velle puellam aetate longe eo superiorem. Accessit, quod se fratrem asserebat Hieronymi quondam a Lasko, qui vir apud gentem Anglorum pro fautore Francorum et Thurcarum a prudentioribus habitus fuit. Cum orig. quum⌈CumCum orig. quum⌉ tamen bonus Lassota honorifica written over u⌈uaa written over u⌉m sibi crederet fore hanc fraternitatem, in summa nihil effecit, nisi quod sibi equestrem dignitatem et munera comparavit neque est, quod vobis persuadeatis ambitam iri apud Anglos aliquam vobiscum arctiorem amicitiam.
Siquidem, uti nosti, qui nunc sunt a consiliis principum et ipsi quoque principes, omnia metiuntur praesentibus commodis. Servant Angli Boloniam cumque ea satis amplum territorium. Illis opus est amicis, qui, si quae vis a Francis ingruat, confestim illis possint esse subsidio, nec opus habeant mittere in Sarmatiam pro auxiliaribus copiis. Quare, si quae istic orig. isthic⌈isticistic orig. isthic⌉ a vestratibus somniantur, ea nullum eventum esse sortitura, omnino tibi persuade. An putas reginam Poloniae ignotam esse etiam regi Angliae? encrypted ⌈reginam Poloniae[68] ignotam esse etiam regi Angliae?[69]reginam Poloniae ignotam esse etiam regi Angliae? encrypted ⌉ Frustra iacitur (ut sapiens ait) rete ante oculos pennatorum. Credo tamen fieri posse, ut, si procaremini filiam ex Anna de Boulant, quam adulterii plurimumque maleficiorum convictam rex maritus gladio caedi orig. cedi⌈caedicaedi orig. cedi⌉ permisit, forte eam cum aliquanta pecunia assequeremini, id vero si vobis honestum, ipse perpende encrypted ⌈id vero si vobis honestum, ipse perpendeid vero si vobis honestum, ipse perpende encrypted ⌉. Sane reor rex Poloniae encrypted ⌈rex Poloniaerex Poloniae encrypted ⌉[70] huius opinionis neutiquam fore, de regina encrypted ⌈reginaregina encrypted ⌉[71] nihil dico. Illi me suppliciter commenda encrypted ⌈me suppliciter commendame suppliciter commenda encrypted ⌉ per occasionem, non possum enim non venerandam canitiem orig. caniciem⌈canitiemcanitiem orig. caniciem⌉ ex animo venerari. Et gaudeo sane tibi tam bene cum optimo rege et cancellario convenire encrypted ⌈tibi tam bene cum optimo rege et cancellario conveniretibi tam bene cum optimo rege et cancellario convenire encrypted ⌉ sed, quis is sit, nescio. Quare rogo, ad me perscribas qualitatem hominis tibi tam amici, quem hoc ipso nomine et ipse quoque observaturus sum.
De miserabili regno Hungariae cuncta in dies deteriora nuntiantur orig. nunciantur⌈nuntianturnuntiantur orig. nunciantur⌉, quamquam nihil est, quod am
UUB, H. 155, f. 129r
plius mirer,[72] cui illius gentis ingenia nota sunt, si tamen vocari merentur Hungari, qui ex Valachis infimaque faece orig. fece⌈faecefaece orig. fece⌉ nati in locum magnatum et procerum ductis illorum uxoribus prolibusque successere – homines latrocinio magis quam gerendo bello idonei orig. ydonei⌈idoneiidonei orig. ydonei⌉. Non possum tamen non misereri sortis illius, sed utinam adhuc non eveniant acerbiora totumque cedat potestati Thurcarum, quod ab ipsis, qui supersunt, Hungaris tentari video. Meliore apud vos sorte adhuc agitur et agetur, dum superstes erit serenissimus rex senior, verum, nisi falsa ad nos perferunt mercatores (quando a me petis, ut, quod sub obscuro scripseram, faciam dilucidius), nisi, inquam, falsa illi nuntiant orig. nunciant⌈nuntiantnuntiant orig. nunciant⌉, plerique apud vos sunt pestiferis illis opinionibus infecti, quae Germaniam perdent. Et, proh dolor, parum considerate orig. consyderate⌈considerateconsiderate orig. consyderate⌉ alitis iuventutem vestram, quod eam mittitis Wittembergam ibi in litteris instituendam, quasi vero cum paucis litteris non ibi plurimum imbibant impietatis et seditiosi spiritus. Ex hoc seminario quales, putas, evasuros, cum orig. quum⌈cumcum orig. quum⌉ ad aetatem orig. etatem⌈aetatemaetatem orig. etatem⌉ pervenerint? Deinde dicuntur plurimi vestrum ingens odium concepisse adversum ecclesiasticos neque minus illorum opibus insidiari quam Germanos, hoc tantum interesse, quod auctoritate orig. autoritate⌈auctoritateauctoritate orig. autoritate⌉ reverentiaque senioris regis vestri coerceantur. Addunt iidem apud vos omnia sacerdotia et officia venalia orig. vaenalia⌈venaliavenalia orig. vaenalia⌉ esse[73] darique plus offerentibus, hoc est minus meritis. Est quidem vitium orig. vicium⌈vitiumvitium orig. vicium⌉ illud alibi quoque, sed ubicumque id sit, multa secum uti mala invehat, necessum est. Feruntur et plerique ex vestra nobilitate adhaerere duci Prussiae viro irrequieti spiriotus et formidabili, qui uti suam religionem subvertit, ita et regnum auderet encrypted ⌈duci Prussiae[74] viro irrequieti spiri ms. o(!)
⌈ii ms. o(!)
⌉tus et formidabili, qui uti suam religionem subvertit, ita et regnum auderetduci Prussiae viro irrequieti spiriotus et formidabili, qui uti suam religionem subvertit, ita et regnum auderet encrypted ⌉. Accedit, quod crebra vobis cum iis Hungaris, qui Thurcarum partes sequuntur, consuetudo est, quos ego omnino arbitror nihil credere nec ullam fidem in Deum habere, alioqui non ita se patriamque suam infensissimo reipublicae Christianae hosti prodidissent. Quae in Galliis Italiaque conamini, illa ex urbe Roma orig. Rhoma⌈RomaRoma orig. Rhoma⌉ ad nos perferuntur quaeque circa Partenopen et Mediolanum cum pontifice et rege Franciae, cumque nuptiis liligeris encrypted ⌈Partenopen et Mediolanum cum pontifice[75] et rege Franciae[76], cumque nuptiis liligerisPartenopen et Mediolanum cum pontifice et rege Franciae, cumque nuptiis liligeris encrypted ⌉, ad quae omnia mihi libet ridere scienti, quibus cum gentibus vobis negotium orig. negocium⌈negotiumnegotium orig. negocium⌉ est, scientibus scilicet
homines suspendere naso etc.
UUB, H. 155, f. 129vPraetereaque orig. Pretereaque⌈PraetereaquePraetereaque orig. Pretereaque⌉ regina Poloniae magnam filio caesaris promisisse pecuniampequniam pro ducatibus Italicis encrypted ⌈regina Poloniae[78] magnam filio caesaris(?)[79] promisisse pecuniam orig. pequniam⌈pecuniampecuniam orig. pequniam⌉ pro ducatibus Italicis(?)[80]regina Poloniae magnam filio caesaris promisisse pecuniampequniam pro ducatibus Italicis encrypted ⌉ non in nepotem ex nata sed regem iuniorem Poloniae seclusoseclupo rege Romanorum encrypted ⌈nepotem ex nata sed regem iuniorem Poloniae secluso ms. seclupo(!) ⌈seclusosecluso ms. seclupo(!) ⌉ rege Romanorum[82]nepotem ex nata sed regem iuniorem Poloniae seclusoseclupo rege Romanorum encrypted ⌉ idque instinctu quorundam orig. quorumdam⌈quorundamquorundam orig. quorumdam⌉ non ignotorum. Quae an vera sint, nescio, feruntur tamen, uti dixi, et me non latet non parum veri subesse. Haec pro mea libertate.
Enimvero, quae in comitiis vestris incepta tunc fuere de evocandis statibus Prussiae ad regnum, mihi crede, non ab amico rebus vestris adinventa in mediumque proposita fuisse, sed quisquis ille auctor orig. autor⌈auctorauctor orig. autor⌉ fuit illius consilii, regni vestri statum eversum cupit, quod fiet, ubi primum dissidia inter vos nascentur, ad quae iam via structa est. Qui habet aures audiendi, audiat.
Quamquam sane non improbarem, si ingruentibus tam magnis Thurcarum viribus Polonos, qui proximi written over e⌈eii written over e⌉ sunt et pro vobis excubant, aliquantisper sublevaretis onerumque partem in vos derivaretis, tunc enim vestra res agitur, paries cum orig. quum⌈cumcum orig. quum⌉ proximus ardet. An etenim amissa (quod omen Deus avertat) Polonia creditis stare posse Prussiam? At vero ex libidine unius aut alterius ut penderetis, nemo sani iudicii vobis consuleret. Et certe, si quando circumspectione opus fuit, nunc potissimum opus. Thurcas habetis in Muldavia, in Transsylvania, in Hungaria, scribis etiam ad Boristhenis ostia prope Orczakhow. Et aggressi estis cum paucis superbum et potentem, qui ut minime confestim accingatur ad vindictam, quod nullo vestri amore facit, sed ut interim stabiliat imperium in Hungaria, suo tamen tempore aut is, qui nunc dominatur, aut heres in memoriam revocaturus est illatam genti suae contumeliam. Quanto maior danda vobis opera est, ne vires vestrae distrahantur, neve inter vos digladiemini Poloni Pruthenique. Sed quorsum efferor?
Ex pontificibus vestris, quos mihi nominas, novi neminem, auditum tamen mihi fuit nomen cuiusdam Gamaratini, quem principio rebar Italum esse, quod per serenissimam reginam eo loci, quo nemo umquam orig. unquam⌈umquamumquam orig. unquam⌉ alius, provectus diceretur, falsus forte ratione nominis, ut pro Gamara Gambara legendum putarim. Tuis vero litteris scrupus hic mihi ademptus est videoque non sine gratia apud eius maiestatem reginalem vixisse, cui mortuo tria illa verba:
scivit, voluit, potuit accomodari iusserit, magno sane
UUB, H. 155, f. 130r
argumento[85] non deesse Polonis ingenia, quae faciant ad stomachum Italicum, quibuscumque ea gratia fuerit artibus comparata. Illus Miror, quod scribis tam diligenter illum in Apiciana schola versatum fuisse, arguit enim ea res non defuisse illi dexteritatem, qui hac in parte tantum excelluerit. At fabulae catastrophe ms. catastrophae(!)
⌈catastrophecatastrophe ms. catastrophae(!)
⌉ haud quaquam laudanda, id tamen est assecutus orig. assequutus⌈assecutusassecutus orig. assequutus⌉, quod plorabitur a creditoribus non falsis lacrimis orig. lachrimis⌈lacrimislacrimis orig. lachrimis⌉, praesertim orig. presertim⌈praesertimpraesertim orig. presertim⌉ si aliunde in illius opes fuit involatum, uti factum fuisse ais. Valeat igitur Sardanapalus ille, qui si verum habet eulogion, silentio praetereundus magis est quam commemorandus, monstrum hominis verius quam homo. Quae tamen in eundem orig. eumdem⌈eundemeundem orig. eumdem⌉ edita sunt epitaphia, digna sunt, quae non pereant, ut testentur nu written over o⌈ouu written over o⌉llo non saeculo orig. seculo⌈saeculosaeculo orig. seculo⌉ vixisse et insigniter probos et insigniter infames. Ignosce vero, quod in superioribus visus sim haerere orig. herere⌈haererehaerere orig. herere⌉ in eo, qui cum te familiarissime agere quemque unice ob virtutem complecti te scribis, cum orig. quum⌈cumcum orig. quum⌉ ex iis, quae subiungis intelligam eum esse Samuelem nunc Cracoviensem episcopum regni procancellarium, nisi me fallit iudicium. Quem virum et talem cum orig. quum⌈cumcum orig. quum⌉ Deus inclito orig. inclyto⌈inclitoinclito orig. inclyto⌉ Poloniae regno dederit, non adeo clementiae orig. claementiae⌈clementiaeclementiae orig. claementiae⌉ suae oculos procul ab eo detorsisse videri potest, etiam si ceteri similes sint Gamaratino. Non enim in Sodomis Deus magnum bonorum numerum requisivit, ut civitati parceret, si modo non solus Loth fuisset, qui ne superinscribed⌈nene superinscribed⌉
generos quidem superinscribed⌈quidemquidem superinscribed⌉ habuit written over eret⌈eretuituit written over eret⌉ incredulos, ne quid ad exacerbandam divinam iracundiam deesset, et credibile est adhuc alios esse, qui etsi primas non obtineant, secundis tamen aut tertiis sedent subselliis.
Iuvat iterum redire ad Hungarica, quando ad cetera orig. caetera⌈ceteracetera orig. caetera⌉ epistulae orig. epistolae⌈epistulaeepistulae orig. epistolae⌉ tuae capita videor mihi abunde orig. habunde⌈abundeabunde orig. habunde⌉ respondisse, atque ad id imprimis, quod de civili inter Bebeyck Ferencz et f written over G⌈Gff written over G⌉ratrem Georgium Varadinensem bello ad me scribis. Uterque mihi de facie notus, uterque, si verum dicere licet, sceleratissimus et perfidissimus. Nam qualiter Beybeck Ferencz vixerit, mihi ignotum non est, quoties dominum mutarit et condicionem orig. conditionem⌈condicionemcondicionem orig. conditionem⌉, qualiter Thomam Khaffung prodiderit ad supplicium, scelestum quidem hominem atque mille furcis dignum, at receptum tamen in amicitiam et commilitium, quae res sceleratissimos latrones solet in concordia continere. Georgium autem Varadinensem, si eo tamen nomine dignus est fidei Christianae apostata et persecutor orig. persequutor⌈persecutorpersecutor orig. persequutor⌉, longe melius novi scioque, quid in animo habuerit, priusquam rex Ioannes moreretur. Scio, quid de eo dixerit rex Ioannes, cum orig. quum⌈cumcum orig. quum⌉ anno Domini MDXL adversus Stephanum Meylad
UUB, H. 155, f. 130v
atque Emerycum[86] Balassy, qui Transsylvaniam ad rebellionem concitaverant, expeditionem suscepisset, in qua etiam mortuus est non multo post, quam ei valedixissem in Alba Gyula ad obsidionem arcis Fogarotz proficiscenti. Etenim cum orig. quum⌈cumcum orig. quum⌉
per Agriam encrypted ⌈per Agriamper Agriam encrypted ⌉, ubi tunc erat Franciscus Frangipanis episcopus, qui mihi haechec postea dixit encrypted ⌈Franciscus Frangipanis episcopus,[87] qui mihi haec orig. hec⌈haechaec orig. hec⌉ postea dixitFranciscus Frangipanis episcopus, qui mihi haechec postea dixit encrypted ⌉, iter faceret, cum lacrimis orig. lachrimis⌈lacrimislacrimis orig. lachrimis⌉ asseveravit se scire fratrem Georgium insidiari regno suo et uxori encrypted ⌈fratrem Georgium[88] insidiari regno suo et uxorifratrem Georgium insidiari regno suo et uxori encrypted ⌉, se id iam sero adimadvertisse. Quae secuta orig. sequuta⌈secutasecuta orig. sequuta⌉ sunt, ostendunt illum non male de suo incommodo praedixisse orig. predixisse⌈praedixissepraedixisse orig. predixisse⌉, nam, quod pudicitiaepudicitie viduaevidue nunc quoque illudat encrypted ⌈nam, quod pudicitiae orig. pudicitie⌈pudicitiaepudicitiae orig. pudicitie⌉ viduae orig. vidue⌈viduaeviduae orig. vidue⌉ nunc quoque illudatnam, quod pudicitiaepudicitie viduaevidue nunc quoque illudat encrypted ⌉ neque ipse tacet speciosa allegans exempla Valachici vayvodae et similium. Si haec copiosius scire desideras orig. desyderas⌈desiderasdesideras orig. desyderas⌉, interroga, quid dicat Petrowitz Peter comes Themesiensis qualiterque ex gratia deciderit. Haec orig. Hec⌈HaecHaec orig. Hec⌉ omnia pluraque alia, quae istic orig. isthic⌈isticistic orig. isthic⌉ fiunt, me non latent. Quanto magis misera written over ...⌈... illegible⌈...... illegible⌉aa written over ...⌉tio me subit, cum orig. quum⌈cumcum orig. quum⌉ haec audio, audio autem non ex insciis neque ignaris consiliorum praefati perfidissimi monachi, sed ex iis, qui nihilo sunt eo meloiores encrypted ⌈nihilo sunt eo meloioresnihilo sunt eo meloiores encrypted ⌉,[89] hac tamen in parte nimium veri. Ex quibus animadvertere potes nullam illi datam iri egrediendi facultatem proindeque matrem parum die ea sollicitam esse debere encrypted ⌈matrem parum de written over i⌈iee written over i⌉ ea sollicitam esse deberematrem parum die ea sollicitam esse debere encrypted ⌉.[90]
Mortem Aurelianensis ducis, quam non multo ante praecesserant orig. precesserant⌈praecesserantpraecesserant orig. precesserant⌉ mirabiles practicae inanes per eam redditae, Angli libentissime audiverunt et nostratum plerique. Neque Galli dissimulaverant prius illum natum esse in spem Hungarici regni possidendi atque, si Deo placet, Thurcarum imperium evertendi, quod ex fatidicis libris se habere episcopus Tarbatensis, illius, quem aliquando in Hispaniis oratorem regis Franciae vidisti, ex fratre nepos, paulo priusquam moreretur, anno scilicet MDXXXIX, mihi persuadere conatus est, cum orig. quum⌈cumcum orig. quum⌉ ne per somnium quidem arbitrarer res aliquando eo deventuras, ubi eas postea conspexi. Sed falsi sunt omnes exspectatione sua illumque absumpsit pestis nullis rebus gestis, quae mereantur memoriam, nisi quod ex inopinato potitus magna Lucemburgensis ducatus parte sub belli initium fautorem sese Lutheranis videri volebat, ad quos exstant orig. extant⌈exstantexstant orig. extant⌉ eius familiares litterae nihil non boni de se promittentis circa observationem verbi Dei.
UUB, H. 155, f. 131r
Hac enim voce tenebriones[92] illi misero popello imponunt. Sed non laetatus est diutina victoria, quandoquidem caesar ea oppida facile recuperavit, priusquam expeditionem in Galliam anno MDXLIIII-o auspicaretur, duobus tantum exceptis, quae per ipsos Gallos munita, nobis post belli finem restituta sunt. Has suspicor practicas fuisse, quas ais per mortem Aurelianensis inanes redditas, nimirum uti ille viduam Ioannis quondam regis duceret a Thurcis vectigalem habiturus Hungariam, ne non omnino fefellisse Hungaros ii viderentur, qui spoponderant Thurcam non sibi quidem Budam regnumve Hungariae, sed posthumo Ioannis regis filio vi written over e⌈eii written over e⌉ndicare velle. Quod illorum vadimonium quam fuerit sincerum orig. syncerum⌈sincerumsincerum orig. syncerum⌉, eventus docet, attamen hoc fuco Buda Thurcae cessit et secuta orig. sequuta⌈secutasecuta orig. sequuta⌉ sunt ea mala, ad quorum commemo superinscribed, in the hand of other(?)⌈momo superinscribed, in the hand of other(?)⌉rationem horret animus. Atque illa quidem tunc vobis Polonis persuadebantur, cum orig. quum⌈cumcum orig. quum⌉ revera Aurelianensis non ad regnum Hungariae, quod beneficiarium tenere, Christianissimi regis filio indignum existimasset, sed ad aliud, si non tam vastum at cultius sane minoribusque obiectum periculis, Italicum scilicet aut hoc nostras Belgicum cum quibusdam regnis, etsi non titulo, at solidis viribus conferendum (quorum utroque mors inopinata illum frustrata est) aspirabat. Vobis interim verba dabantur, ne non omni in parte novi oborirentur hostes Carolo caesari unico reipublicae Christianae propugnatori ac pugili.
Mortem Elysabethae reginae omnes pariter deflemus, quotquot optamus aliquam aliquando tranquillitatem oboriri defessis rebus Christianitatis, non tam, quod ante diem debitum illa solverit naturae, nata enim erat, ut moreretur, sed quia sublatum videtur amicitiae vinculum inter regna vicina, inter principes florenti aetate, addo et confidentia, quae ad continuendos in officio praefatorum orig. prefatorum⌈praefatorumpraefatorum orig. prefatorum⌉ regnorum populos necessaria est. Quid enim denegassent sibi invicem soceri, quid non praestitissent orig. prestitissent⌈praestitissentpraestitissent orig. prestitissent⌉ fratribus fratres? Est et quod doleam tuo nomine, qui bene affectam erga te principem amiseris, quae maritum tibi bonisque omnibus alioqui optime affectum continere poterat in benevolentia pluribusque rebus non plurimum non accommodare. Nihil hic dico de mortis genere aut causis, de quibus varia feruntur. Mihi satis est illud poetae:
serius aut citius mortem properamus ad unam. Illius
UUB, H. 155, f. 131v
ego animae quietem[93] a Deo omnium benefactore apprecor.
Ex iis, quae supra scripsi, credo te nunc intelligere, quid voluerim, cum orig. quum⌈cumcum orig. quum⌉ scriberem me arbitrari vestrates vicinorum amicitias externorum pollicitationibus esse praelaturos orig. prelaturos⌈praelaturospraelaturos orig. prelaturos⌉. Sciebam et written over au⌈auetet written over au⌉enim tunc, quid moliretur regina Poloniae encrypted ⌈regina Poloniaeregina Poloniae encrypted ⌉,[94] quid item rex Franciae encrypted ⌈rex Franciaerex Franciae encrypted ⌉ quamque id nullo vestro bono fieret, sed ob id tantum, ut omnia perturbarentur, nec me latebat devios a fide et protestantes per medium regis Franciae vobiscum tractare super liga contra caesarem et regem Romanorum encrypted ⌈devi<o>s a fide et protestantes per[96] medium regis Franciae vobiscum tractare super liga contra[98] caesarem[99] et[100] regem Romanorumdevios a fide et protestantes per medium regis Franciae vobiscum tractare super liga contra caesarem et regem Romanorum encrypted ⌉,[101] ne quid deesset ad complementum maliciae, et, ut gens vestra civilibus inter Christianos bellis assuesceret, quoties illis videretur, possent ex vestratibus habere equitum levis armaturae sex milia, modo in singula capita sex daleros profunderent. In quo et consensisse regem iuniorem Poloniae. encrypted ⌈consensisse[102] regem iuniorem Poloniae.consensisse regem iuniorem Poloniae. encrypted ⌉
Quae aenigmatice orig. aenygmatice⌈aenigmaticeaenigmatice orig. aenygmatice⌉ de vere et floribus, Proserpina et Gadibus scribis, ea ita intelligo reginam Poloniae velle efficere matrimonium inter regem iuniorem Poloniae et filiam regis Franciae encrypted ⌈reginam Poloniae[104] velle efficere matrimonium inter[105] regem iuniorem Poloniae et filiam[107] regis Franciaereginam Poloniae velle efficere matrimonium inter regem iuniorem Poloniae et filiam regis Franciae encrypted ⌉, qua re parum movemur, nam rex Franciae ambit pro filia sua generum filium caesaris, a quo caesar non abhorret. encrypted ⌈rex Franciae ambit pro filia sua generum filium[110] caesaris,[111] a quo[112] caesar[113] non abhorret.[114]rex Franciae ambit pro filia sua generum filium caesaris, a quo caesar non abhorret. encrypted ⌉
Caesar, cum orig. quum⌈cumcum orig. quum⌉ ex Traiecto ad Mosam solveret cumque orig. quumque⌈cumquecumque orig. quumque⌉ postea Luxemburgi esset adornans profectionem ad conventum Ratisbonensem, optima fuit valetudine, verum mense Decembri et Ianuario praeteritis orig. preteritis⌈praeteritispraeteritis orig. preteritis⌉ laboravit aliquantulum podagra nec ulla fuit mentio in eius maiestatis aula de aliquo alio malo. Quod vero sit illud, quo iunior vestra regina periit encrypted ⌈iunior vestra regina periit[115]iunior vestra regina periit encrypted ⌉, aveo scire.
Wormatiae audio sine fructu tractatum fuisse. Quid Ratisbonae fiet, eventus declarabit. Audimus hic caesarem, cum orig. quum⌈cumcum orig. quum⌉ Spyra transiret, cum lantgravio Hassiae fuisse diu collocutum orig. colloquutum⌈collocutumcollocutum orig. colloquutum⌉ atque item cum illustrissimo electore palatino, sed quibus de rebus, incertum. Utinam huiusmodi colloquia pacem aliquam firmam et solidam inducere queant, ut Thurcarum conatibus obviam eatur.
De quadrimestri ducis Prussiae encrypted ⌈ducis Prussiae[116]ducis Prussiae encrypted ⌉ mora in Germania encrypted ⌈in Germaniain Germania encrypted ⌉[117] nihil boni ominor. Sane necessum est sub illo saxo aliquem latere scorpium, adeo satagunt protestantes rerum suarum fierique non potest, quin gravia alia moliantur aliquando in lucem eruptura.
De captivitate miserabilis ducis Henrici Brunswicensis variant sententiae. Alii fidem protestantium accusant dicuntque contra promissa captum, alii ipsius facilitati et credulitati fortunam hanc imputant, quod inconsiderate orig. inconsyderate⌈inconsiderateinconsiderate orig. inconsyderate⌉ nimium sese hostium suorum fidei crediderit, alii necessitatem incusant, quod defectu stipendii miles in officio
UUB, H. 155, f. 132r
diutius[118] contieri non potuit, hinc desperatione ductum et ne ab illis hostium potestati dederetur, praevenisse orig. prevenisse⌈praevenissepraevenisse orig. prevenisse⌉. Sane constat in ipsius castris fuisse cohortium ductores annuo stipendio adversae parti obaeratos, quod mirum non est, militem enim nulli written over o⌈oii written over o⌉ adhuc domino addictum, sed exspectantem a Gallorum rege stipendium. Ipse egenus et extrema tentare volens quibusdam ex ductoribus pecunia corruptus variis artibus impulit, ut, donec ea pecunia afferretur orig. adferretur⌈afferreturafferretur orig. adferretur⌉, sibi extorri adessent in recuperatione amissae ditionis suae, ita tamen, ne hoc praetextu orig. pretextu⌈praetextupraetextu orig. pretextu⌉ adversus provincias eorum, qui eum deiecerant, ducerentur, se illis ita addictos, ut adversus eos militare nulla vellent ratione. Quo factum est, ut cum orig. quum⌈cumcum orig. quum⌉ illi suas quoque copias contraxissent copiamque pugnae facerent, haud quaquam illi tutum fuerit de eventu periclitari. Nec desunt, qui ducem Mauricium Saxoniae incusent, quod ille se quasi fideiussorem pro aliis praebuisse dicatur, fore, ut si se aliorum arbitrio crederet, ditio ei integra sub paucis iisque tolerabilibus condicionibus orig. conditionibus⌈condicionibuscondicionibus orig. conditionibus⌉ restitueretur, illum huiusmodi assertioni confisum de spe decidisse.
Quae an talia sint, ipse sane ignoro, fuere tamen superioribus mensibus viri nobiles plerique, qui ista haec vera caesari asseruere. Ut vero effrenis haec licentia protestantium nobis placeat, haud sane dicere possum, neque enim desunt, qui temere non putant hanc
Camarinam, etiam ut maxime displiceat, movendam superinscribed⌈movendammovendam superinscribed⌉, propterea quod opibus, potentia et confoederationibus plurimum crevere quodque pauci sint in Germania, qui potentia aliquid adversus illos valeant, ut etiam sint infensissimi. Praeterea quis caesari nostro consulturus esset, ut tot bellis si non attritus, at sane non integer dubia fide vicinorum regum et populorum Germaniam armis aggrediatur, etiam si iustissimae aequissimaeque orig. equissimaeque⌈aequissimaequeaequissimaeque orig. equissimaeque⌉, cur orig. quur⌈curcur orig. quur⌉ id facere debeat, urgeant causae? Quis etenim talis belli sperandus esset exitus alius, quam confusio, aut quod interim Gallus, qui nulli deest occasioni, quae damno nobis esse potest, fatigato caesari irritatis adversus eum Germanorum maxima ex parte pectoribus immineat, aut Thurcis ex nostra discordia paretur aditus in penitiora Germaniae? Cumque orig. Quumque⌈CumqueCumque orig. Quumque⌉ causa haec publica sit et caesari cum singulis regibus communis, quibus periculum manifestum instare nemo nescit, si pro libidine liceat aliquot ex ipsorum subditis regium ius sibi vendicare regiamque auctoritatem orig. autoritatem⌈auctoritatemauctoritatem orig. autoritatem⌉ pro libito interpretari atque haec fiant per istos et adhuc graviora, nemo tamen regum recenti exemplo, uti obviam ea
UUB, H. 155, f. 132v
tur, aut[119] admonet, aut magnopere curare videtur. Quid itaque facere velles caesarem solum, qui ex ceteris regibus subsidii nihil exspectare, a nonnullis etiam metuere sibi debet? Et haec a me et ex me discursa, quando ita voluisti, Deus forte alia facere poterit. Quicquid id sit, caesar omnia prudentissime, id est patienter, ferre videtur profectusque est in Germaniam inermis et cum inermi aulico sodalitio pro corporis sui custodia duas tantum alas equitum nostratium secum ducens, cum orig. quum⌈cumcum orig. quum⌉ prius ad famam magnarum copiarum falso confictam a protestantibus conscribi coeptae orig. ceptae⌈coeptaecoeptae orig. ceptae⌉ fuerint plurimae cohortes peditum diversis in locis transitum maiestatis ipsius, uti ferebatur, impediturae. Quod tamen haud successit, quia missi ab eis ad caesarem tunc Traiecti ad Mosam agentem Februario mense praeterito orig. preterito⌈praeteritopraeterito orig. preterito⌉ renuntiaverunt orig. renunciaverunt⌈renuntiaveruntrenuntiaverunt orig. renunciaverunt⌉ ipsius maiestatem inermem pacatamque ad se accelerare. Quod et accidit.
De rebus Hispanicis deque Ferdinando Cortesio, Philippoque Hutteno nonnullisque aliis, qui sibi illic in Indiis domicilium statuere, nihil hactenus aliud ad nos allatum fuit. Ceterum uxor serenissimi domini Philippi primogeniti caesaris filia fuit huius Ioannis regis Portugalliae ex domina Catharina sorore caesaris. Mortua est autem mense, ni fallor, Iunio anni MDXLV relicto filio, qui caesarem avum facit estque adhuc superstes. Rex Galliae unicam habet filiam Margaritham superinscribed in place of crossed-out Magdalenam⌈Magdalenam Margaritham Margaritham superinscribed in place of crossed-out Magdalenam⌉ aetatis viginti quattuor annorum, nam prior Magdalena iampridem Iacobo Scotorum regi nupta sine liberis mortua est. Et is quoque Iacobus rex cum Anglis infeliciter orig. infoeliciter⌈infeliciterinfeliciter orig. infoeliciter⌉ congressus sive ex vulnere, sive taedio orig. tedio⌈taediotaedio orig. tedio⌉ animi, sive ex frigore in transitu fluminis, dum fuga sibi consulit, contracto ante triennium defunctus, ex secunda uxore, quae filia est ducis de Guyse ex stirpe ducum Lothoringiae, quae priorem habuit maritum ducem de Longeville, qui in obsidione Ticini anno MDXXIIII mortuus est, unicam reliquit filiam materno nomine Mariam, quae alitur in spem regni Scotici videturque cessura domino Edoardo filio huius Henrici Octavi Angliae, Franciae et Hyberniae regis, quo insula Britannia civili quasi bello defuncta reliquum tempus quiete transigere possit. Caesari autem nostro duae sunt filiae, quarum natu maior nuptura dicitur serenissimo domino Maximiliano serenissimi domini Ferdinandi Romanorum orig. Rhomanorum⌈RomanorumRomanorum orig. Rhomanorum⌉, Hungariae, Bohemiae etc. regis filio, minor autem natu addicta est filio maximo natu serenissimi Portugalliae orig. Portugallie⌈PortugalliaePortugalliae orig. Portugallie⌉ regis compensatis, uti reor, dotibus eius, quae serenissimo domino Pilippo nupsit,
UUB, H. 155, f. 133r
atque huius. Porro
p(raedic)to or p(raefa)to⌈p(raedic)top(raedic)to or p(raefa)to⌉
serenissimo Portugalliae regi duae adhuc sunt filiae nubiles, quarum nomina memoria non teneo, sed filius praeter unum nullus. Habes de sobole principum, quae scire voluisti. Sed oblitus sum delphino Franciae filium esse unum et filiam, quae nunc sextum written over decimum⌈decimum sextum sextum written over decimum⌉, nisi fallor, aetatis orig. etatis⌈aetatisaetatis orig. etatis⌉ mensem ingressura est, filius autem iam trimus est.
Reverendissimo et illustrissimo domino Georgio ab Austria episcopo Leodiensi ex Anglia reversus post Pascha orig. Passcha⌈PaschaPascha orig. Passcha⌉ tuas dedi litteras, quas summa cum hilaritate orig. hylaritate⌈hilaritatehilaritate orig. hylaritate⌉ recepit et ad eas se responsurum esse pollicitus est, sed ab eo tempore mihi non est visus. Neque enim multo post, quam reversus essem ex Anglia, in Zelandiam remissus sum fama adventus quarundam orig. quarumdam⌈quarundamquarundam orig. quarumdam⌉ triremium Gallicarum in insulam Valachriam, sive insulae illius explorandae studio, sive tempestatis magnitudine adactae, cum orig. quum⌈cumcum orig. quum⌉ in Oceanum ex freto, quod Galliam inter et Angliam iacet, abreptas Lybonothus vehementior alioqui in Scotiam Norwegiamque propulisset. Utcumque sit, ad invisum hactenus navis genus longeque a nostratibus diversum principio perturbati sunt insulanorum animi media in pace degentium, tum suspicio orig. suspitio⌈suspiciosuspicio orig. suspitio⌉ accessit, ne plures eo confluerent, erant enim aliae viginiti quinque in freto adversum Anglos et numquam non debent nobis suspecti esse Francorum conatus. At supervenientibus illustri domino Maximiliano a Burgundia domino a Beveris et me facile coaluere insulanis fiducia sui et contemptus Francorum, qui nihil hostile moliti et a nobis amice habiti post octo dies abiere nec multo post inter eos Anglosque pax coaluit.
Illustri domino Pratensi tuo nomine plurimam dixi salutem. Is vicissim resalutat et bona apprecatur omnia. Praeter hunc ex veteranis caesareis, quibuscum nobis olim consuetudo familiarior fuit, superest nullus dominis de Courbaron et Courrieres semotis.
Dylfus adhuc agit in Anglia, cui provinciae per triennium deputatus est. Is podagrae febrisque doloribus vexatus meritam habet, quominus scripserit hactenus, excusationem, quamquam alioqui in hoc officii genere perquam diligens et sincerus orig. syncerus⌈sincerussincerus orig. syncerus⌉ amicus.
Quod in scribendo tibi accidit, idem mihi usui venit, ut non uno tempore scripserim, sed fuerit interrupta subinde manus urgentibus do
UUB, H. 155, f. 133v
mesticis aut aulicis[123] negotiis orig. negociis⌈negotiisnegotiis orig. negociis⌉. Fratribus tuis dominis Bernardo et Georgio uti amicissimis mihi fratribus felcitatem orig. foelcitatem⌈felcitatemfelcitatem orig. foelcitatem⌉ apprecor eam, quam mihimet meisque, et Deum precor, ut in hac vita et in altera votorum illos compotes faciat, idem etiam ut assequantur sorores, neptes nepotesque tui, quibus singularem asscribo salutem et commendationem mei.
Structuram castri Gandensis cum tempore fieri curaturus sum. Est sane opus ingens et plane caesareum. Talis est rerum vicissitudo. Ante mille annos constructa fuit eo loci arx, quae postea gente nostra per divum Amandum ad fidem Christi conversa in monasterii usum cessit, cui divus Bavo Hasbaniae (quae nunc est Leodiensis dioceseos fertilissima pars) comes ex praedone orig. predone⌈praedonepraedone orig. predone⌉ monachus factus summa praefuit orig. prefuit⌈praefuitpraefuit orig. prefuit⌉ cum sanctitate. Et nunc rursum locus ille in formam arcis redactus est monachis mutatis in canonicos atque ad Collegium Divi Ioannis transmissis, ubi nunc divinum officium devotissime celebratur. Ceterum abbati, qui hanc mutationem aliquot annis prius, quam de castro ibi struendo caesar cogitavit, Romae orig. Rhomae⌈RomaeRomae orig. Rhomae⌉ procuraverat volens ex monachis canonicos facere, cum orig. quum⌈cumcum orig. quum⌉ alii ex canonicis mallent monachos, digno praemio orig. premio⌈praemiopraemio orig. premio⌉ affectus est, gestare enim solus cucullam cogitur. Sed qui illo defuncto successurus est in dignitatem, is non abbas aut cucullatus erit, sed propositus vocabitur incedetque, quo alii, habitu.
Hospes tuus Gandavi adhuc superest, quantumvis senex. Michael de Vriendt uxorem duxit, dominus Scardauw, dominus de Huele, dominus Carolus Utenhovius adhuc supersunt atque abbas Sancti Petri, item Triest, qui tibi inservivit, atque haud scio, an plures. Eorum nonnulli ruri familiam curant postpositis urbanis curis, uti dominus de Huele et Carolus Utenhovius. Vivit et non procul inde dominus Iacobus de Scorisse dominus de Beveres naso porcino, quem nosti, qui relicta tandem militia uxorem duxit filiamque unicam habet. Is nuper de te me percunctatus est precatusque, ut suo nomine plurimam salutem et sui commendationem asscriberem. Adolphus vero a Scornaco, qui et bacularius quondam meus tandem evasit in doctorem atque effectus canonicus Traiectensis ad Mosam sua sorte contentus philosophatur ab ambitione et cupiditate vacuus. Solus Levinus Panagathus aulae immoritur orig. inmoritur⌈immoriturimmoritur orig. inmoritur⌉ taedio, uti multi putant, uxoris, quae
UUB, H. 155, f. 134r
parum honesta[124] agit fama.
Dominus Wolfgangus Haller recte valet factusque est oeconomus serenissimae reginae Mariae proque eius sollicitandis negotiis orig. negociis⌈negotiisnegotiis orig. negociis⌉ crebro fuit in Hungaria, et nunc quoque propter eadem Ratisbonae agit apud caesarem. Liberos habet ex uxore superstite quinque, unum scilicet filium et filias quattuor.
Ill(ustris) or Ill(ustrissimus)⌈Ill(ustris)Ill(ustris) or Ill(ustrissimus)⌉ dominus marchio nunc dux Arscoti recte valet. Filios habet tres, quorum maximus natu uxorem habuit filiam ducis de Guyse, sororem reginae viduae Scotiae defunctam ante annos tres. Duo alii aluntur unus a caesare, alius a Ferdinando rege, filiam autem, quam unicam habuit, uxorem duxit ill(ustris) or ill(ustrissimus)⌈ill(ustris)ill(ustris) or ill(ustrissimus)⌉ dominus Maximilianus a Burgundia dominus de Beveris, ex qua nullos dum habet liberos.
Dominus de Berghen, quem novisti, Anthonius Ioannis filius marchio factus ante quadriennium mortuus est relictis filiis tribus et filiabus duabus, nisi fallor, quarum una superiori orig. superiore⌈superiorisuperiori orig. superiore⌉ anno maritum amisit comitem de Arenberghe, filium illius, quem vidisti generum domini Florentii de Egmonda comitis de Buren et Yselstein. Filiorum qui natu maximus est, optime in litteris et moribus institutus annum agit decimum nonum neque adhuc ad matrimonium convolavit.
De Coloniensi archiepiscopo nihil audio memorabile, nisi quod ubique suam seminat orig. saeminat⌈seminatseminat orig. saeminat⌉ reformationem, quam nescio, an videris, si tamen non vidisti, mitto ad te videndam, prodiit, uti audio, ex officina Bucheriana, e qua nihil boni prodire posse mihi persuasissimum habeo.
Reverendissimo cardinali Moguntino successit in sedem quidam ex canonicis ex familia nobilium de Hawssenstein, qui fratrem habet commendatorem Confluentinum Ordinis Teuthonicorum et Machliniensem, vir, uti audio, bonus et doctus, sed mihi ignotus.
Gheldrenses optimam caesari fidem servant suntque sub ipsius maiestatis ditione omnes opulenti et proinde praeteritum orig. preteritum⌈praeteritumpraeteritum orig. preteritum⌉ statum rerum damnant, praesentem laudant, ii praesertim orig. presertim⌈praesertimpraesertim orig. presertim⌉, quibus aliquid est peculii. Reliqui, militiae studiosi, caesarem habent, sub quo militent, et bellis atteruntur, unde in futurum quies provinciae sperari potest. Alit et caesar in eo ducatu alas equitum duas, quarum uni, quae ex Gheldrica nobilitate tota constat, praeest orig. preest⌈praeestpraeest orig. preest⌉ Martinus a Rossum ex hoste et persecutore factus acerrimus partium nostrarum propugnator, alteri praeest orig. preest⌈praeestpraeest orig. preest⌉ dominus de Cornetz, quem nosti, qui domino de Hoochstraten patruo successit in comitatum de Hoochstraten estque Gheldriae gubernator. Ea autem ala partim ex Gheldris,
UUB, H. 155, f. 134v
partim ex[126] nostratibus constat. Urbes illius ditionis solitis vivunt legibus neque quicquam ibi per caesarem immutatum est, quo brevi fiet, ut intra paucos annos nulli provinciarum devotione et fidelitate cessura sit.
In ducatus Mediolanensis gubernationem defuncto marchione Vasti Aymonis successit dominus Ferdinandus a Gonzaga Siciliae paulo ante prorex manetque ducatus ille sub caesare pacificus neque aliud quicquam scriptu dignum de eo occurrit.
Quid de principum conventu sperare aut de concilio Tridentino debeam, non habeo. Feruntur Tridentum ex Galliis proficisci episcopi nonnulli, ex nostratibus Cameracensis et Tornacensis aut profecti sunt, aut brevi proficiscentur. Dominus Deus Ecclesiam suam conservet et stabiliat, ut tandem exstinctis orig. extinctis⌈exstinctisexstinctis orig. extinctis⌉ pravissimis dogmatibus, quibus – pro dolor – inficitur, redeat ad puram genuinamque pietatem conversis eius perturbatoribus.
De illustrissimo domino Ioanne Alberto marchione plane nihil audio. Fuit in aula caesaris superioribus annis Mariangelus Accursius avide de me, uti audio, percunctatus, sed, nescio quo fato, afui orig. abfui⌈afuiafui orig. abfui⌉ neque a me visus est. Agebat alioqui oratorem civitatis suae Aquilae, ubi illum intelligo familiam ducta uxore instituisse. Et hactenus ad litteras. Veniam nunc ad schedam.
Serenissimae reginae Mariae commendationes tuas feci. Quae certe tui est amantissima avideque audivit recensentem nonnulla capita epistulae orig. epistolae⌈epistulaeepistulae orig. epistolae⌉ tuae non ignara interim eorum, quae et apud vos et alibi fiunt. Hispanorum militum insolentia sicubi, certe in Hungaria, nota esse d(ici)t(ur). Sed quid facias? Eadem est omnium fere militum ratio idemque vivendi, hoc est grassandi, modus.
Thurcarum expeditio adversus Georgianos dilata est, uti mihi dixit dominus Gerardus Veltwyck, videturque dominus illorum ad pacem quam bellum magis intentus, utcumque tantum annuae indutiae orig. induciae⌈indutiaeindutiae orig. induciae⌉ coaluerint, nam idem Gerardus noluit longiores encrypted ⌈idem Gerardus noluit longioresidem Gerardus noluit longiores encrypted ⌉.[127]
Miror de rege iuniore Poloniae annatis inhianti encrypted ⌈rege iuniore Poloniae[128] annatis[129] inhiantirege iuniore Poloniae annatis inhianti encrypted ⌉, non enim facile pontifex hanc partem sibi adimi passurus est, encrypted ⌈pontifex[130] hanc partem sibi adimi passurus est,[131]pontifex hanc partem sibi adimi passurus est, encrypted ⌉ exemplo tamen regis Angliae induci posset encrypted ⌈regis Angliae[132] induci possetregis Angliae induci posset encrypted ⌉. Periculose tamen vobiscum agitur, si haechec metuenda vobis sunt encrypted ⌈vobiscum agitur, si haec orig. hec⌈haechaec orig. hec⌉ metuenda vobis sunt[133]vobiscum agitur, si haechec metuenda vobis sunt encrypted ⌉. Reor non deesse, qui
frigidam suffundant, quibus tamen quam periculosum, immo orig. imo⌈immoimmo orig. imo⌉ exitiabile, sit aurem praebere orig. prebere⌈praeberepraebere orig. prebere⌉, plurima sane docent, quae permovere deberent principes
UUB, H. 155, f. 135r
praefectos orig. prefectos⌈praefectospraefectos orig. prefectos⌉ rerum.[134]
Cum illustri domino comite Burensi nondum loqui datum est, litteras tantum misi quaeque scribenda ad eum duxi, litteris meis inserui. Spero illum brevi in aulam venturum, tunc fiet, ut de singulis profusius.
In libello Archinti, quae inseruisti, insita inveni, pro quibus et memoria uxoris liberorumque et nepotis nomine gratiam habeo, quibus haec servantur. Ceterum haud scio, an simulacrum orig. simulachrum⌈simulacrumsimulacrum orig. simulachrum⌉ unius de triginta, pro quibus Dominus noster Iesus Christus venditus fuit, archetypo respondeat, quia inscriptio unius tantum est vocis sine nomine, cognomine aut praenomine, quae tamen in aliis nummis exspressa videmus. Quare rogo, ad me perscribas, si aut archetypum videris, aut auctores orig. autores⌈auctoresauctores orig. autores⌉ habeas certos, quorum assertioni fidendum sit. Ego sane ubi primum nactus otium orig. ocium⌈otiumotium orig. ocium⌉ fuero licebitque aut Bruxellae aut Brugis, ubi domos habeo, aliquantisper haerere, examinaturus sum, an pondus cum nummo, hoc est, ni fallor, asse aut decem denariis conveniat, aut quantum ab illis discrepet.
Germanicae naeniae, quia pietatem et Christianismum sapiunt praeter eruditionem, mihi apprime placent scienti, quaecumque ex vicinis vestris prodeunt, longe esse diversa, quippe a monachis transfugis aut sacerdotibus sacerdotii desertoribus composita sunt. Inter quae unius me subit recordatio, quod scilicet de Gheldrorum erga caesarem devotione subdubitare videbaris, id per quemdam olim sacerdotem Gheldrum, qui apud marchionem Albertum Brandeburgensem quondam or written over m(?)⌈m(?)oror written over m(?)⌉dinis militaris Teuthonicorum magistrum agit, fieri. Qui gentem eam parum constantem esse et fore ob id somniat, quod ipsi non sit liberum ad eam redire, alioqui poenas meritas luitur ... illegible⌈...... illegible⌉, cumque orig. Quumque⌈cumquecumque orig. Quumque⌉ apostata omnis sit ordinis sui hostis et iste quoque impurus sacrificulus ceteros ex suo sensu metitur, cum orig. quum⌈cumcum orig. quum⌉ non sit inter nostrates gens ulla magis abhorrens a novis istis dogmatibus, quam Gheldrica, nec veterum caeremoniarum orig. ceremoniarum⌈caeremoniarumcaeremoniarum orig. ceremoniarum⌉ observantior, paucis, dico, seclusis, quorum improbitas aliorum probitati haudquaquam timenda est.
Encomium quondam Petri Gamerati Gneznensis archiepiscopi et episcopi Cracoviensis doleo missum ex Gedano non esse, ut ex eo tanti Sardanapali vita clarius haberetur. Id, spero, cum tempore mittes ad Lazarum Tucher.
De iis, quae tum ad te perferebantur de caesare, cum orig. quum⌈cumcum orig. quum⌉ litteras eas scriberes, scio pridem te veritatem intellexisse, morbum scilicet, quo caesar tunc laborabat podagricum fuisse nec maiestati ipsius ulli impedimento fuisse, quominus postea iter continuarit, sed quae adversa
UUB, H. 155, f. 135v
maiestati ipsius[135] sunt, pronis istic orig. isthic⌈isticistic orig. isthic⌉ auribus audiuntur, praesertim vero, uti ais, a sectariis. Et haec ad schedam tuam.
Veniam nunc ad nostratia. Ex Anglia sub Pascha redii invenique reginam Mariam Bincii, quod oppidum est Hannoniae tribus a Berga miliaribus nostratibus superiori orig. superiore⌈superiorisuperiori orig. superiore⌉ bello a Gallis infeliciter orig. infoeliciter⌈infeliciterinfeliciter orig. infoeliciter⌉ temptatum orig. tentatum⌈temptatumtemptatum orig. tentatum⌉, licet nec arte, nec natura munitum unicum haberet peditum vexillum praesidio ibi locatorum conatique essemus, nonnulli ex nobis, paulo ante civibus persuadere, ut reliquias sanctorum Ursmari et sex aliorum, quorum illic celebris memoria una cum supellectile, quae gratissimum illis esset, ad alia loca magis munita conferrent, quod facere noluerunt hidden by binding⌈[unt]unt hidden by binding⌉, sanctorum precibus se superioribus bellis stetisse et tunc staturos confidentibus, quod ita etiam evenit. Nam cum orig. quum⌈cumcum orig. quum⌉ mense Augusto anno Domini MDXLIII-o rege Francorum ditionibus nostris imminente captoque Landreciaco in Hannonia delphinus et Aurelianensis dux sumpto trium dierum commeatu machinisque aliquot bellicis, veluti ad certam victoriam eo contenderent, unius tantum noctis itinere a maioribus castris distans, foede inde repulsi multis interfectis magno cum dedecore inde reiecti sunt nullis aliis quam civium praefatique vexilli viribus, nam sub id tempus omnes copiae nostrae in terram Iuliacensem ad solvendum obsidione Heinsbergum contenderant nec tam cito post habitam victoriam in Hannoniam reverti potuerant, unde Francis spes posse ex nostris imparata aliquot loca occupari, quod secus fuit. Haesit orig. Hesit⌈HaesitHaesit orig. Hesit⌉ eo loci maiestas ipsius reginalis eo libentius, quod caesar eam urbem illi dono dedit cum adiacente praefectura, in qua sunt silvae orig. sylvae⌈silvaesilvae orig. sylvae⌉, montes, prata, fontes et campi apertissimi, ubi et praedicta ipsius reginalis maiestas domum magnificam ad instar magnae arcis suis impensis struere est aggressa atque non procul inde ruri villam. Loco commodissimo post exanclatas orig. exantlatas⌈exanclatasexanclatas orig. exantlatas⌉ molestias huius regiminis tandem reliquum aetatis insumere intendit. Interim mihi subinde hidden by binding⌈[de]de hidden by binding⌉ alio atque alio fuit recurrendum, quae res impedimento fuit, quo minus prius ad te scripserim. Aliud vero nihil hic praestolamur, quam nuntium orig. nuncium⌈nuntiumnuntium orig. nuncium⌉ de successu rerum caesaris in conventu Ratisbonensi, in quem putantur pauci pricipes conventuri.
Inter Anglos Francosque diebus superioribus pax convenit. Condiciones orig. conditiones⌈CondicionesCondiciones orig. conditiones⌉ celantur, nisi quod caesar ab utroque rege in ea comprehensus dicitur una cum gente Scotorum. Utcumque tamen utraque gens easdem condiciones orig. conditiones⌈condicionescondiciones orig. conditiones⌉ latere vult, prodeunt tamen in lucem et sunt
UUB, H. 155, f. 136r
sequentes:[137]
Inter utramque gentem arma cessent, pax sit, amicitia coalescat, exerceantur commercia.
Anglus oppidum Boloniam cum iis locis, quae ad occidental orientalem fluminis, quod in pede montis prope Boloniam fluit, ripam sita sunt, octennio servabit. Tunc Gallo liberum erit vicesies centum milibus coronatorum uno die persolvendorum loca ea ad se recuperare.
Interim idem rex Gallus annuam pensionem sive tributum Anglis dari solitum, centum scilicet milium coronatorum, alii quinquaginta tantum putant, eisdem bona fide persolvet.
Scotos Gallus ad pacem hortabitur eam, quae superioribus annis inter Anglos ip written over et(?)⌈et(?)ipip written over et(?)⌉sosque Scotos concepta fuit, cui stare Angli parati sunt.
Haec capita eius pacis.
Qua facta invitatus est rex Anglus a Franco, uti filiam delphini iam pridem natam, sed in eum usque diem baptismo orig. babtismo⌈baptismobaptismo orig. babtismo⌉ reservatam, e sacro fonte susciperet. Ad quod obeundum ex purpuratis suis unum misit nec multo post praefectum maris sive admiraldum, a Gallo autem vicissim admiraldus Gallicus in Angliam missus est ibique summo cum honore susceptus. Sed Anglus non solum non desinit a munienda Bolonia, sed novas arces novosque portus in litore orig. littore⌈litorelitore orig. littore⌉ suis armis parto aedificat orig. edificat⌈aedificataedificat orig. edificat⌉ haud obscuro argumento haud quaquam sibi in animo esse Gallo eam ditionem restituere, aut quia puta stain⌈[a]a stain⌉t tam ingentem summam pecuniae Gallo difficile fore uno die persolvere, aut quia nondum coaluit animis concordia, quamquam verba pacem sonant.
Dum haec fiunt, inter duos Hispanos, quorum alter regi Anglorum constanter servivit, alter ab illius stipendio sese subducens cum Gallis militavit, duellum in Francia commissum est pro altero stantibus Anglis pro altero Francis, et quamquam Hispano Anglo omnia iniqua oblata a Francis {oblata} fuere, nimirum equus ineptus, armatura difficilis et provocanti insolita, magno tamen animo proelium orig. prelium⌈proeliumproelium orig. prelium⌉ aggressus Hispano Francum stravit vicitque ingenti orig. ingente⌈ingentiingenti orig. ingente⌉ cum gloria Anglorum, dolore iraque Francorum.
Quin et iis diebus in extremis oris limitum nostrorum contra Gallos loco aperto atque hactenus incognito, aptissimo tamen ad coercendas orig. cohercendas⌈coercendascoercendas orig. cohercendas⌉ Gallorum invasiones in Eburonibus, serenissima
UUB, H. 155, f. 136v
regina nostra novum oppidum, ubi nulla umquam orig. unquam⌈umquamumquam orig. unquam⌉ domus steterat hidden by binding⌈[terat hidden by binding, possibly tit⌈teratterat hidden by binding, possibly tit⌉]terat hidden by binding⌉, molita est, quod a suo nomine Mariaeburgum vocavit. Id totum hac aestate orig. estate⌈aestateaestate orig. estate⌉ magna ex parte ex lapide absolvetur eritque et natura et arte fortissimum, ut nulla ibi vis a Gallis timeri possit. Inter quod ipsosque Gallos intercedit silva orig. sylva⌈silvasilva orig. sylva⌉ quattuor miliarium latitudine densissima, ad cuius exitum Galli arcem, qua meridiem spectat, nos, ubi septentrionem, oppidum locavimus.
Haec sunt, quae apud nos aguntur, quae ad Reverendissimam Dominationem Vestram eius exemplo provocatus nolui omittere, quin perscriberem hidden by binding⌈[m]m hidden by binding⌉. Cui me uti patri obsequentissime commendo addicoque precorque Deum, uti preces eius irritas non faciat. Amen.
Dat(ae) or Dat(um)⌈Dat(ae)Dat(ae) or Dat(um)⌉ Bincii Hannoniae, die XII-a mensis Iunii(!) anno Domini MDXLVI-o.
Eiusdem Reverendissimae Dominationis Vestrae humilis et obsequentissimus hidden by binding⌈[issimus]issimus hidden by binding⌉ filius Cornelius Scepperus
[10 ] regis sui written also at the bottom of f. 119r as a catchword
[19 ] quem aliquamdiu written also at the bottom of f. 119v as a catchword
[22 ] abiecta persona written also at the bottom of f. 120r as a catchword
[25 ] chero written also at the bottom of f. 120v as a catchword
[29 ] animorum written also at the bottom of f. 121r as a catchword
[36 ] coaluit written also at the bottom of f. 121v as a catchword
[39 ] res quum written also at the bottom of f. 122r as a catchword
[41 ] ad facienda written also at the bottom of f. 122v as a catchword
[43 ] indubitantissimeque written also at the bottom of f. 123r as a catchword
[47 ] me sciscitatus written also at the bottom of f. 123v as a catchword
[48 ] after scripsissem an interrogation point ms 1
[54 ] in ea conditione written also at the bottom of f. 124r as a catchword
[59 ] sororibus sese written also at the bottom of f. 124v as a catchword
[60 ] tam foede infamiterque written also at the bottom of f. 125r as a catchword
[61 ] dominam ab Estampes written also at the bottom of f. 125v as a catchword
[62 ] after abiecit in ms an interrogation point
[64 ] pertinacia written also at the bottom of f. 126v as a catchword
[66 ] Gallicae praeter written also at the bottom of f. 127r as a catchword
[67 ] proficiscendi written also at the bottom of f. 127v as a catchword
[68 ] reginam Poloniae encrypted with the symbol X, which stands for the Queen of Poland; there is a wrong solution of cipher Italiam written above X in the hand of Eric Benzelius
[69 ] regi Angliae encrypted with the symbol D, which stands for the King of England
[70 ] rex Poloniae encrypted with the symbol F, which stands for the King of Poland Sigismund I
[71 ] regina encrypted with the symbol X which stands for the Queen of Poland
[72 ] -plius mirer written also at the bottom of f. 128v as a catchword
[73 ] On the margin a finger pointing to this place is drawn
[74 ] duci Prussiae encrypted with the symbol ђ (Saturn’s sickle?), which stands for the Duke of Prussia; cf. Dantiscus’ correspondence with Albrecht, where Albrecht’s journey to Germany is mentioned
[75 ] pontifice encrypted with the symbol B, which stands for the Pope
[76 ] rege Franciae encrypted with the symbol C, which stands for the King of France
[78 ] regina Poloniae encrypted with the symbol X, which stands for the Queen of Poland
[79 ] filio caesaris encrypted with the symbol ╫ (the Fish?), which probably stands for the son of the Emperor
[80 ] ducatibus Italicis encrypted with the symbol Ω (lunar node, caput draconis?), which probably stands for the Italian Duchies
[81 103 106 ] regem iuniorem Poloniae encrypted with the symbol E, which stands for the King jr. of Poland
[82 ] rege Romanorum encrypted with the symbol o+ (Venus?), which stands for the Archduke Ferdinand
[85 ] argumento written also at the bottom of f. 129v as a catchword
[86 ] atque Emericum written also at the bottom of f. 130r as a catchword
[87 ] Franciscus Frangipanis episcopus above the line a partial solution of the cipher written in Eric Benzelius’ hand: Franciscus Fran-i-an-s e-us
[88 ] fratrem Georgium above the line the solution of the cipher written in Eric Benzelius’ hand
[89 ] nihilo sunt eo meliores above the line the solution of the cipher written in Eric Benzelius’ hand
[90 ] matrem parum de ea sollicitam esse debere above the line the solution of the cipher in Eric Benzelius’ hand: matrem earum(!) de ea sollicitam esse debere
[92 ] Hac enim voce tenebriones hidden by binding⌈[s]s hidden by binding⌉ written also at the bottom of f. 130v as a catchword
[93 ] ego animae quietem written also at the bottom of f. 131v as a catchword
[94 ] regina Poloniae encrypted with the symbol X, which stands for the Queen of Poland
[95 109 ] rex Franciae encrypted with the symbol C, which stands for the King of France
[96 ] et protestantes per above the line the solution of the cipher written in Eric Benzelius’ hand
[97 108 ] regis Franciae encrypted with the symbol C, which stands for the King of France
[98 ] vobiscum tractare super liga contra above the line the solution of the cipher written in Eric Benzelius’ hand
[99 ] caesarem encrypted with the symbol A, which stands for the Emperor
[100 ] et above the line the solution of the cipher written in Eric Benzelius’ hand
[101 ] regem Romanorum encrypted with the symbol o+ (Venus?), which stands for the Archduke Ferdinand
[102 ] consensisse above the line the solution of the cipher written in Eric Benzelius’ hand
[104 ] reginam Poloniae encrypted with the symbol X, which stands for the Queen of Poland
[105 ] velle efficere matrimonium inter above the line the solution of the cipher written in Eric Benzelius’ hand
[107 ] et filiam above the line the solution of the cipher written in Eric Benzelius’ hand
[110 ] ambit pro filia sua generum filium above the line the solution of the cipher written in Eric Benzelius’ hand
[111 ] caesaris encrypted with the symbol A, which stands for the Emperor
[112 ] quo above the line a partial solution of the cipher written in Eric Benzelius’ hand: -uo
[113 ] caesar encrypted with the symbol A, which stands for the Emperor
[114 ] abhorret above the line the solution of the cipher written in Eric Benzelius’ hand
[115 ] iunior vestra regina periit above the line the solution of the cipher written in Eric Benzelius’ hand
[116 ] ducis Prussiae encrypted with the symbol ђ (Saturn’s sickle?), which stands for the Duke of Prussia
[117 ] in Germania above the line the solution of the cipher written in Eric Benzelius’ hand
[118 ] diutius written also at the bottom of f. 131v as a catchword
[119 ] tur aut written also at the bottom of f. 132r as a catchword
[123 ] mesticis aut aulicis written also at the bottom of f. 133r as a catchword
[124 ] parum honesta written also at the bottom of f. 133v as a catchword
[126 ] partim ex written also at the bottom of f. 134r as a catchword
[127 ] idem Gerardus noluit longiores above the line the solution of the cipher written in Eric Benzelius’ hand
[128 ] rege iuniore Poloniae encrypted with the symbol E, which stands for the King jr. of Poland
[129 ] annatis above the line the solution of the cipher written in Eric Benzelius’ hand
[130 ] pontifex encrypted with the symbol B, which stands for the Pope
[131 ] hanc partem sibi adimi passurus est above the line the solution of the cipher written in Eric Benzelius’ hand
[132 ] regis Angliae encrypted with the symbol D, which stands for the King of England
[133 ] vobiscum agitur si haec metuenda vobis sunt above the line the solution of the cipher written in Eric Benzelius’ hand
[134 ] prefectos rerum written also at the bottom of f. 134v as a catchword
[135 ] maiestati ipsius written also at the bottom of f. 135r as a catchword
[137 ] sequentes written also at the bottom of f. 135v as a catchword