Reverendissime in Christo Pater et Domine, Domine Frater et Amice carissime atque observandissime. Salutem et mei commendationem plurimam.

Ex litteris Dominationis Vestrae Reverendissimae ea, quae pro paterno suo in me amore ratione coadiutoriae me latere noluit, habunde intellexi, planeque in eo Dominationis Vestrae Reverendissimae erga me propensissimam benevolentiam cognovi, qua mecum de omnibus sub vera paterna agit fiducia, non permittens me ignorare quicquam earum rerum, quas usui et ex re mihi aliquando futuras esse arbitratur. Quemadmodum in litteris suis ad venerabilem dominum custodem Varmiensem, quarum mihi exemplum misit, liquido declaravit. Ceterum, cum nesciam adhuc, immo et Dominatio Vestra Reverendissima, cuiusmodi articulorum moderatio facta sit, quodque ob id, priusquam dominus custos cum suo collega ad me se conferat , Dominatio vestra Reverendissima convenire debeat, videretur mihi, modo Dominationi Vestrae Reverendissimae non displiceret, ut totum hoc negotium apud Dominationem Vestram Reverendissimam tractaretur, ne foret opus quippiam in novam consultationem aut ad capitulum referre. Quandoquidem, si quid eiusmodi in ipsis articulis [e]mergeret, quod consilio et declaratione Dominationis Vestrae Reverendissimae egeret, ne inter nos infecta re discederetur, ad Dominationem Vestram Reverendissimam esset recurrendum. Interea vero, ut nunc sunt e[t] homines, et tempora, multa incidere possent, velit itaque non gravari Dominatio Vestra Reverendissima et hanc pro sua in me benevolentia ac paterno amore utcumque subire molestiam, ut ipse possim unacum domino custode et collega eius coram Dominatione Vestra Reverendissima constitui transigereque omnia. Venturus quidem sum paucis comitatus, resque haec Deo duce bene cepta multo facilius et solidius ad eum modum praesente Dominatione Vestra Reverendissima moderari conficique poterit. Mitto igitur, ut sim de mente Dominationis Vestrae Reverendissimae in iis certior, hunc meum nuntium. Quod non inivissem consilium, nisi quaedam et in Dominationis Vestrae Reverendissimae atque etiamdomini custodis inessent litteris, quae me ad Dominationem Vestram Reverendissimam pertrahunt, quam etiam iam a multo tempore [o]b causas [p]lurimas et necessarias sanam et felicem videre cupimus. Accedit, quod interea etiam nuntius meus redibit ex Cracovia, qui recta ad Dominationem Vestram Reverendissimam advolabit, ubi tum, Deo auspice, futurus sum . Quem, ut eandem Dominationem Vestram Reverendissimam quam diutissime incolumem prosperrimamque conservet, precor ex animo.

Lubaviae, IIII Aprilis MDXXXVII