Reverendissimo in Christo Patri et Domino, domino Ioanni Dei gratia episcopo Varmiensi, fratri et maiori observando

Reverendissime in Christo Pater et Domine, frater et maior observande.

Salutem et fraternum studium.

Quod Reverendissima Dominatio Vestra consulit, mittam quamprimum servitorem meum ad sacram regiam maiestatem cum litteris ex sententia Reverendissimae Dominationis Vestrae uno tantum loco locupletatis, quarum copiam praesentibus addidi, ut si praeterea videbitur Reverendissimae Dominationi Vestrae latiori utendum excusatione, suo arbitrio addat vel mutet, quae voluerit. Et quae scribere ad aulam vult, mittat ad me intra hos octo dies. Scribam et ipse fortasse domino decano Cracoviensi. Dominum Kostka, cui accisam nudius tertius misi, male habuit generalis data recognitio unius summae totius episcopatus sine singulorum locorum expressione. Peius tulit, quod cancellarius excusavit rationem esse dandam dominis consiliariis in conventu proximo iuxta mandata regia. Moram eo excusavi, quod regia mandata iubeant contributam pecuniam reddi in manus ipsius domini thesaurarii, quod ante adventum eius Marieburgum non erat facere integrum, ipso recusante alibi accipere. Quod scribo, si quid fortasse Reverendissimae Dominationis Vestrae id scire referat.

Marscalco meo, Reverendissimae Dominationis Vestrae servitori antiquo, si qua in re opitulari una mecum poterit, quo in causis suis iustitiam consequatur, rogo id vel ob meam commendationem faciat. Video nullum finem litis futurum, nisi maiestas regia mandaverit, ne quis dominorum consiliariorum ulla occasione se subducat iudicio vel, ut vocant, sessioni in causae cognitione. Esset quoque plurimum in rem illius, si regia maiestas declararet, ex quo privilegium concedit molendinum in bonis habendum non referre, super quo fluvio aedificetur, quantum attinet ad damnum vicinorum molendinorum, nam quod ad instagnationem attinet, audio iam declaratum nihil esse damni futurum. Verum an deceat nos, qui iudicum fungimur officio, rem apud principem curare, dubito.

Ex ipsomet reliqua cognoscet Reverendissima Dominatio Vestra, cui me deditissime commendo, cupiens eam diu salvam et florentem esse.

Lubaviae, die prima Martii 1539.

Eiusdem Reverendissimae Dominationis Vestrae studiosissimus Tidemannus episcopus Culmensis