» Korpus Tekstów i Korespondencji Jana Dantyszka
Copyright © Pracownia Edytorstwa Źródeł i Humanistyki Cyfrowej AL UW

Wszelkie prawa zastrzeżone. Zabrania się kopiowania, redystrybucji, publikowania, rozpowszechniania, udostępniania czy wykorzystywania w inny sposób całości lub części danych zawartych na stronie Pracowni bez pisemnej zgody właściciela praw.

List #2193

Ioannes DANTISCUS do Tiedemann GIESE
Heilsberg (Lidzbark Warmiński), 1539-07-16

Regest polski:

Posłaniec Dantyszka [Mauritius] powrócił z dworu, przywożąc korespondencję, „List Melanchtona do senatu weneckiego” oraz inne teksty. Z załączonych listów Giese dowie się o wydarzeniach i pozna nowiny.

Dantyszek nie czuje się odpowiedzialny za zbyt późne przesłanie królowi [Zygmuntowi I] pisma [radców pruskich] w sprawie obsadzenia godności [kasztelana elbląskiego]. Uważa, że każdy mógł działać w tej sprawie indywidualnie.

Czeka na dokładne wskazówki Giesego, w jaki sposób ma wspierać jego sprawę.

Przekazuje Giesemu list króla do Rady Pruskiej z zaleceniem przekazania go dalej.




Rękopiśmienne podstawy źródłowe:
1czystopis język: łacina, autograf, BCz, 245, s. 207-210

Pomocnicze podstawy źródłowe:
1regest język: polski, XX w., B. PAU-PAN, 8249 (TK 11), k. 119

Publikacje:
1CEID 1/2 Nr 75, s. 265-266 (in extenso; angielski regest)

 

Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny

 

Reverendissimo in Christo Patri et Domino, domino Tidemanno Dei gratia episcopo Culmensi, fratri et amico carissimo ac honorando

Reverendissime in Christo Pater et Domine, frater et amice carissime et honorande.

Salutem et fraternam commendationem.

Heri is nuntius meus rediit et adiunctas ex aula retulit, ex quibus, quae aguntur et in novis habentur, intelliget. Est et „Epistula Melancthonis ad senatum Venetum”, et nescio quae alia nondum a me lecta.

Quod tardius ad maiestatem regiam de dignitatum distributione relatum est, illi, qui ambiebant, sibi imputent. Non sum debitor meis impensis cuipiam procurare honores, cum ipsi sibi defuerint. Non est, quod mihi impingant serius a me esse ad aulam missum, nimirum cum miserim postero die, quo mihi communes a dominis redditae fuerant litterae.

Si quem eo allegare de suis, ut statuit, Dominatio Vestra Reverendissima voluerit, mature fieri potest. Acceleratione res non eget, priusquam Dominatio Vestra Reverendissima de rebus suis nuper per cancellarium mihi communicatis, quid petendum aut agendum, commode dispexerit. Ea, quae per me vel scribi, vel fieri volet, oportune atque propense aderunt. Litteras regias ad dominos consiliarios palatino alicui transmittendas aliis Dominatio Vestra Reverendissima mittet.

Quam diutissime felicissimeque valere summopere cupio et aveo.

Ex Heilsberg, XVI Iulii MDXXXIX.

Reverendissimae Dominationis Vestrae frater integerrimus Ioannes episcopus Varmiensis etc. scripsit