» Korpus Tekstów i Korespondencji Jana Dantyszka
Copyright © Pracownia Edytorstwa Źródeł i Humanistyki Cyfrowej AL UW

Wszelkie prawa zastrzeżone. Zabrania się kopiowania, redystrybucji, publikowania, rozpowszechniania, udostępniania czy wykorzystywania w inny sposób całości lub części danych zawartych na stronie Pracowni bez pisemnej zgody właściciela praw.

List #5382

Ioannes DANTISCUS do [Piotr GAMRAT and mutatis mutandis to Łukasz GÓRKA, Jan Amor TARNOWSKI, Piotr KMITA Sobieński, Andrzej GÓRKA]
s.l., [1542-03-05 — 1542-03-17]

Regest polski:

Dantyszek poleca adresatowi posłów księcia [Albrechta I Hohenzollerna], wysłanych na odbywający się właśnie sejm Królestwa Polskiego w sprawie ustalenia linii granicznej między Prusami Książęcymi a Wielkim Księstwem Litewskim.




Rękopiśmienne podstawy źródłowe:
1ekscerpt język: łacina, XVI w., GStA PK, XX. HA Hist. StA Königsberg, HBA, C 1, Nr 823, enclosure
2ekscerpt język: łacina, XX w., B. PAU-PAN, 8244 (TK 6), a.1541, k. 24r-v

Pomocnicze podstawy źródłowe:
1regest język: niemiecki, GStA PK, XX. HA Hist. StA Königsberg, Ostpr. Fol., 14 320, k. 50r

Publikacje:
1HARTMANN 1525-1550 Nr 823, s. 435 (niemiecki regest)

 

Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny

 

GStA PK, HBA, C 1, No. 823, f. 2r

Reverendissime etc.

Certo accepi ad ea comitia, in quibus nunc Reverendissima Dominatio Vestra cum aliis clarissimis dominis senatoribus feliciter agit, illustrissimi domini ducis in Prussia, domini, amici et vicini mei coniunctissimi in negotio limitum cum magno ducatu Lithuaniae allegatos esse oratores, quibus licet mea commendatio apud Reverendissimam Dominationem Vestram minime est necessaria, quod sciam, quanti illorum principem faciat, et quanta observantia prosequatur, adegit m paper damaged[m]m paper damagede tamen, cum amicae vicinitatis amicitiaeque mutuae, tum etia paper damaged[tia]tia paper damagedm regni et omnium nostrum rei publicae ratio, ut has scriberem, in eo fid paper damaged[id]id paper damagedissimum, quod res finium non solum ipsius illustrissimi domini ducis, verum etiam et regni, cuius hic princeps feudalis est, agatur. Officiique mei esse putavi pro praestito in consilium regni iuramento Reverendissimam Dominationem Vestram commonefacere, ut, cum ea in re sententiam suam dictura sit, ad hoc orationem accom<m>odet, ne quid vetustis et exacte privilegiorum vigore descriptis oris, quae per sol<l>emnem transactionem cum illustrissimo principe factam cum magno ducatu, modo limites regni sunt, decedat, aut ne illis quicquam Reverendissima Dominatio Vestracum aliis regiis senatoribus, quibus ea cura incumbit, derogari patiatur, quodque in hoc negotio missi oratores sic tractentur, ut cum certa consolatione et spe indulgenter auditi atque absoluti ad dominum suum illustrissimum principem redire possint.

Hanc animi mei significationem non adeo affectione propensionis, quantum ex debito in rem publicam regni iuratae meae fidei, in Reverendissimae Dominationis Vestrae et quorundam aliorum dominorum senatorum notitiam deducendam operae pretium esse existimabam. Meque etc.