[Magnifico et s]pectabili viro Ioanni [Dantisco, secretar]io et nostro nuntio et ... [sincere] nobis dilecto

In aula caesareae maiestatis

via Focarorum

Bona dei gratia regina Poloniae magna dux Lithuaniae, Bari ac Russiae totiusque Prussiae etc. domina

Magnifice et spectabilis vir sincere nobis dilecte.

Miraremur profecto cum tam diu Tuae Sinceritatis litteras non acceperimus, ni vias obstruas commertia interdicta et temporum turbulentias audiremus. Nam apoud nos dubium non est quin Tua Sinceritas circa nostra negotia occulatior Argo persistat et ad nos crebras litteras dederit. Sed litteras interceptas et male habitas credimus. Quodcumque est, boni consulimus, dum modo Sinceritas Tua bene valeat et res nostrae bene fortunateque succedant. Et quia saepius de arcis recuperatione perscripsimus nunc idem voluimus inculcare hortando Tuam Sinceritatem, ut manibus pedibusque (ut aiunt) contendat apud maiestatem caesaream quoad nobis ipsa arx Barensis libere restituatur et ad nostras fideles manus vel cui nos vices nostras commiserimus, absque aliqua condicione gravi vel insolita extradatur. Nam recuperata arce Barensi extunc videremur statum Barensem pacifice, quiete et tranquille possidere. Est enim status ille absque arce Barensi tamquam corpus sine capite et multa possent ibi enormia contingere, quae habita arce possent evitari. Proinde Sinceritas Tua vires ingenii sui intendat invigilet et nitatur arcem istam recuperare nobis libere extradatur, cum nil gratius ad praesens audire valeamus.

Praeterea in regno Neapolitano imposita est contributio a baronibus et proceribus exigenda quam adoham vocant et consiliarii illius regni nos ad hanc contributionem arctare volebant. Et iam fuisset facta exactio ni magnificus Scipio de Summa, noster auditor generalis, obstitisset et repugnasset tandem eo deventum est. quod res ipsa in consultationem caesaris reiecta est et quicquid caesar decreverit, id ratum et firmum erit. Quapropter Sinceritas Tua curet ne contra ius et illius regni antiquam consuetudinem ex hac contributione gravemur. Nam a saeculo non est auditum quod quispiam rex vel regina vel de domo regia adoham solveret prout latius audivimus scripsisse Sinceritati Tuae. Eundem auditorem nostrum generalem, qui de re ipsa plene instructus plenam Tuae Sinceritati informationem dedisse credimus. Studeat igitur Sinceritas Tua circa hoc apud maiestatem caesaream obtinere quod in nostrum decus et utilitatem perpetuo elucescat. Ulterius maginificus Ludovicus de Monte Alto regens regiam cancellariam in regno Neapolitano se nobis per litteras obtulit nostrum statum Barensem ab emulorum et adversariorum impugnationibus velle tueri atque protegere ni unum obstaret. Quod cum ipse officialis regius sit, non poterit in campum sup aperto Marte descendere absque consensu et mandato caesaris. Quam ob rem nobis per litteras significavit quod si unum verbum per litteras caesaris habuit ex quo possit hanc protectionem libere suscipere, hanc provinciam capesset et nostrum statum Barensem nostrosque subditos audacter tuebitur et proteget, citra tamen praeiudicium fisci caesaris et regii iurium et rerum omnium. Et quia nostra plurimum interest eundem in protectorem constituere. Idcirco hortamur Sinceritatem Tuam studeat modis omnibus a maiestate caesarea litteras obtinere quibus mandetur eidem domino Lvdovico quod nostri ducatus Barensis protectionem suscipiat tantum, quantum sibi licitum fuerit et fas et iura permittant ac citra praeiudicium fisci regii quod speramus facillime obtentum iri; quod si obtentum fuerit Sinceritas Tua earundem litterarum exemplar nobis transmittat et super hoc superque aliis negotiis ad nos, ut solet, copiosius rescribat.

De negotio magnifici Lvdovici Aliphii secretarii nostri, id exsequi et perficere conetur Sinceritas Tua quod ipse per litteras diffusius Tuae Sinceritati perscribet. Quam hortamur ut causari hanc ambus manibus complectatur ut votivo fine concludatur. De quo rem n[obis] gratissimam faciet eadem Sinceritas Tua. Quae bene et feliciter valeat.

Datae Cracoviae, die XXVII mensis Octobris anno Domini M-o D-o XXVI.

Bona regina subscripsit