List #2172
Ioannes DANTISCUS do Tiedemann GIESEHeilsberg (Lidzbark Warmiński), 1539-07-04, postscript 1539-07-05
Regest polski:
Dantyszek zawiadamia Giesego o zgodzie króla [Zygmunta I] na przeniesienie terminu sejmu pruskiego na dzień św. Michała [29 września]. Zleca Giesemu zawiadomienie o tym sąsiadujących z nim członków Rady, sam zaś poinformuje wojewodę malborskiego [Jerzego Bażyńskiego], kasztelana gdańskiego [Achacego Cemę] oraz radę Elbląga i radę Gdańska. Napisał już o zmianie terminu do księcia [Albrechta Hohenzollerna].
Dantyszek przesyła Giesemu list otrzymany do podkanclerzego [Samuela Maciejowskiego], opisujący najnowsze wydarzenia.
Król podjął decyzję w sprawie kasztelanii elbląskiej, zanim dotarły do niego sugestie Dantyszka i członków Rady. Wskutek poparcia tego, który odmówił podpisania wspólnego listu [tj. kasztelana chełmińskiego Mikołaja Działyńskiego], godność powierzono mniej pożądanemu kandydatowi [Janowi Sokołowskiemu]. Dantyszek przewiduje dalszy niekorzystny rozwój sytuacji i niepokoi się o przyszły kształt Rady Pruskiej.
Dantyszek prosi Giesego o napomnienie doktora Mikołaja Kopernika, którego od dawna bardzo szanuje jako człowieka i uczonego, by odprawił konkubinę i nie pozwalał się dłużej zwodzić Aleksandrowi [Scultetiemu], którego Kopernik przedkłada nad innych kanoników. Dantyszkowi zależy, aby Kopernik sądził, że napomnienie wynikło z własnej inicjatywy Giesego.
odebrano [1539]-07-06 Rękopiśmienne podstawy źródłowe:
Pomocnicze podstawy źródłowe:
Publikacje:
|
Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny
Reverendissimo in Christo Patri et Domino, domino Tidemanno Dei gratia episcopo Culmensi, fratri et amico carissimo et honoran(do) or honoran(dissimo)⌈honoran(do)honoran(do) or honoran(dissimo)⌉
Reverendissime in Christo Pater et Domine, frater et amice carissime ac honoran(de) or honoran(dissime)⌈honoran(de)honoran(de) or honoran(dissime)⌉.
Salutem et fraternam commendationem.
Scripseram paenultima Maii cum nuntio generosi domini castellani Gdanensis serenissimae maiestati regiae ratione conventus nostri accepique hoc heri responsum, ut in adiunctis leget. Quod Dominatio Vestra Reverendissima vicinis dominis consiliariis poterit impartiri, a me dominus magnificus Marienburgensis palatinus, castellanus Gdanensis, Elbingen(ses) et Gdanen(ses) habebunt.
Quid praeterea de novis, quae aguntur, ad me scriptum est, ex reverendi domini vicecancellarii litteris schedaque addita intelliget. Ceterum conventum nostrum usque ad divi Michaelis festum translatum iam esse ill(ustrissimo) or ill(ustri)⌈ill(ustrissimo)ill(ustrissimo) or ill(ustri)⌉ domino duci vicino nostro notum feci.
Evenit, quod recto suspicabar futurum, quemadmodum et Dominationi Vestrae Reverendissimae scripsi, sero pro castellanatu Elbingensi litterae nostrae ad maiestatem regiam pervenient, iam enim datus est non illi, quem designabam, verum alteri, minus utili etc. domino, qui Graudento praeest, et hoc opera eius, qui nobiscum subscribere reluctabatur. Existimo alium altiorem sedem sperare, sic paulopost consilium nostrum, nescio, quale erit. Si cum uno grave nobis est consortium, quid cum illius farinae pluribus? Deo committendum est.
Qui ut Dominationem Vestram Reverendissimam longissimo tempore sospitet prosperetque in omnibus, ex animo cupio.
Dat(ae) or Dat(um)⌈Dat(ae)Dat(ae) or Dat(um)⌉ Heilsberg, IIII Iulii MDXXXIX.
Reverendissimae Dominationis Vestrae frater integerrimus Ioannes episcopus Varmiensis etc. scripsit
Postscript:
Audivi venturum ad Dominationem Vestram Reverendissimam eximium et multae eruditionis virum, dominum doctorem Nicolaum Copernic, quem revera non secus atque fratrem germanum diligo et a multis annis prius intime amavi, quam quod bene illi velim facilius sentire, quam exprimere possum. Is, adhuc tam praeclare in multis bonis litteris, cum admiratione etiam, conspicuus et longe lateque cognitus, atque in ea, qua est prope effeta senecta, scortum suum subinde clandestinis congressibus admittere fertur. Faceret Dominatio Vestra Reverendissima magnum pietatis opus, si secreto amicissimisque verbis hominem commoneret, quo ab ea turpitudine desisteret seque diutius ab Alexandro, quem solum inter omnes fratres nostros praelatos et canonicos praestare in omnibus dicit, seduci non sineret. Quodsi ab eo Dominatio Vestra Reverendissima impetrabit, rem mihi adeo faciet gratam, ut nulla mihi gratior esse possit, et sic uterque fratrem tantae existimationis lucrabimur. Colloquium cum eo in iis ... illegible⌈...... illegible⌉ ad eum modum Dominatio Vestra Reverendissima temperabit, quo maioris sit apud illum momenti, ut non mea suggestione ms. suggessione(!) ⌈suggestionesuggestione ms. suggessione(!) ⌉, verum ex propensione in eum Dominationis Vestrae Reverendissimae prodiisse cognoscat.
Dat(ae) or Dat(um)⌈Dat(ae)Dat(ae) or Dat(um)⌉ V Iulii.