» Korpus Tekstów i Korespondencji Jana Dantyszka
Copyright © Pracownia Edytorstwa Źródeł i Humanistyki Cyfrowej AL UW

Wszelkie prawa zastrzeżone. Zabrania się kopiowania, redystrybucji, publikowania, rozpowszechniania, udostępniania czy wykorzystywania w inny sposób całości lub części danych zawartych na stronie Pracowni bez pisemnej zgody właściciela praw.

List #1

Ioannes DANTISCUS do Bona Sforza
Heilsberg (Lidzbark Warmiński), 1542-04-13

Regest polski:

Dantyszek cieszy się, że królowa przyjęła jego list. Pragnie, by jego służby były jej zawsze miłe. Na wezwanie do dbałości o sprawy króla [Zygmunta I] i państwa odpowiada zapewnieniem, że przez całe życie wywiązuje się z tych obowiązków i nie ma potrzeby przypominania mu o nich. Podkreśla swoją wierność i oddanie.




Rękopiśmienne podstawy źródłowe:
1kopia język: łacina, XVI w., BJ, 6557, k. 394r-v
2kopia język: łacina, XVIII w., BCz, 59 (TN), Nr 57, s. 223-224
3kopia język: łacina, XVIII w., BCz, 274, Nr 249, s. 498

Pomocnicze podstawy źródłowe:
1regest język: polski, XX w., B. PAU-PAN, 8249 (TK 11), k. 412

 

Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny

 

Ioannes Dantiscus episcopus Varmiensis Bonae reginae Poloniae

Serenissima Reginalis Maiestas et Domina, domina mea clementissima.

Humillimam orationum et servitiorum meorum commendationem.

Quod Serenissimae Maiestati Vestrae litterae meae acceptae fuerint, me plurimum exhilaravit, velim enim studia mea omnia numquam Serenissimae Maiestati Vestrae fieri ingrata.

Ceterum quod a me clementer postulat atque hortatur, ut officii mei memor serenissimae regiae maiestatis et reipublicae negotia curae habeam, quemadmodum fidei meae debitum exigit, calcar ultro currenti addidit, quandoquidem id incorrupte ac integerrime praestiti semper, ab eo officio, etiam non accedente monitore, desiturus sum numquam. Cuius illi egent, de quorum fide dubitanter creditur. Quod quidem meum officium ab eo tempore, quo per omnem meam aetatem regiis commodis inservire coepi, ab iis, qui me penitius norunt veritatemque fateri non verentur, satis habetur compertum, resque ipsa in dies monstrabit clarius, utque itidem sibi de me Serenissima Maiestas Vestra persuadeat, impensissime oro.

Cui me suppliciter commendo valetudinemque diutissime florentem prosperrimamque a Domino Deo intime precor.

Ex Heilsberg, XIII Aprilis MDXLII.