Reverendissimo in Christo Patri et Domino, domino Ioanni Colmensi episcopo, domino meo gratioso et observandissimo

Salutem et obsequentissimi animi mei affectum.

Reverendissime Praesul et Domine, domine gratiose.

Etsi hoc tempore in eo sim vitae statu, ut pridie vita cum morte, nisi Summi{is} Dei beneficiis pro{c}tectus fuissem, commutanda erat, tamen, cum Ioannes pictor ad Vestram Reverendissimam Gratiam esset iturus, qui, ut audio, apud vos habet condicionem, nolui, veluti ultimum illud vale, si quid humanitus mihi acciderit, epistolium istud breve apud me premere. Vale itaque, mi Praesul, mi Domine, mi Affinis et, memor humanae condicionis, tamen adhuc sacris et reipublicae diu servand{a}e. Bene sit matri reliquisque affinibus, quos superstites servent superi post mea fata diu.

Obsignavi tabulas meas testamentarias principis mei auctoritate fultas, quibus dulcissimae uxori meae affectum et amorem coniugii meum erga illam vosque omnes affines testatum esse rogo. Hanc uxorem meam, Vestrae Gratiae sa<n>guine sororem, fidei et amori vestro ex intimo meo pectore commendo rogoque, ut habeatur liberaliter, et ex animis omnium exutam opto suspiciunculam conceptam, quod coniugium nostrum turpes improbique amores praecesserint. Castus fuit Hymenaeus noster, dignus mea atque illius innocentia, cuius mihi Christus meus erit testis.

Et quia abdicatis negotiis hui{i}us mundi, quae animi sunt, ante oculos pono, non est, quod percontabor, ut ratio foederis inter reges Cracoviae fuerit i<n>ita. Si tamen, mi Domine, Vestra Gratia ad me statum ipsum eius rei dignabitur scribere, faciet desiderio meo satis. Nam hoc in bonis meis numerarem, si aliquid ad pacis commoda hactenus per me allatum fuisset.

His vale, mi Praesul, mi Domine, mi Affinis. Valeant alii omnes nostri.

Ex lecto aegritudinis meae.

In Regio Monte, VII Octobris 1535.

Servitor Vestrae Gratiae Ioannes Rheinekius doctor