List #2163
Ioannes DANTISCUS do Tiedemann GIESEHeilsberg (Lidzbark Warmiński), 1539-06-13
Regest polski:
Dantyszek uważa, że obawy o to, jak przyjęty zostanie na dworze list [otwarty radców pruskich w sprawie zmiany miejsca i terminu sejmu pruskiego] nie powinny wpływać na ich działania. Nie wątpi też, że król [Zygmunt I] podejmie słuszną decyzję.
Przesyła odpowiedź rady Gdańska. Prosi, by Giese po przyjacielsku napomniał ich, ażeby (wraz z innymi miastami) nie napisali zbyt ostro [do króla].
Dantyszek zgadza się z opinią Giesego w sprawie sukcesji po zmarłym kasztelanie elbląskim [Ludwiku Mortęskim]. Prosi, by Giese zapoznał z nią pozostałych panów [radców]. Zdaniem Danytszka warto poruszyć ten temat już w liście otwartym [radców pruskich do króla]. On sam opisze sprawę szerzej we własnym liście.
W sprawie poddanego Giesego, [Jakuba] Głasnowskiego, Dantyszek przekazuje adresatowi całość swoich uprawnień, którymi dysponował na mocy testamentu.
Dantyszek zaleca Giesemu, by nie brał sobie do serca złości [posła króla na sejm pruski Pawła Płotowskiego z powodu odwołania sejmu]. W odpowiedzi na pytanie [Płotowskiego] poinformował go, że jakkolwiek senatorowie wciąż jeszcze o tym radzą, sejm nie rozpocznie się wcześniej niż w dniu św. Michała [29 września].
| odebrano 1539-06-14 Rękopiśmienne podstawy źródłowe:
Pomocnicze podstawy źródłowe:
Publikacje:
| ||||||||
Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny
Reverendissimo in Christo Patri et Domino, domino Tidemanno Dei gratia episcopo Culmensi, fratri et amico carissimo et honorando
Reverendissime in Christo Pater et Domine, frater et amice carissime et honorande.
Salutem et fraternam commendationem.
Quod Dominatio Vestra Reverendissima dubitat de litteris, quomodo in aula accipientur, permittendum est aulae. Nos tamen agere, ne nobis desimus, oportet idque declarare, quod res nostra poscit. Si sic in locum peste suspectum intrudi deberemus, nulla nostri habita ratione, essemus omnibus mancipiis miseriores. Equidem non ambigo, cum serenissima maiestas regia omnium nostrum dignam excusationem ac testimonia acceperit, pro eius prudenti clementia infectum conventum boni consulturam. Rescripserunt mihi domini Gdanenses, ut cognoscet ex litteris, velim tamen per Dominationem Vestram Reverendissimam illos amice commoneri, ne quid cum aliis civitatibus asperius scriberent etc.
Placet mihi Dominationis Vestrae Reverendissimae consilium de successore petendo domino castellano Elbingensi. Agat ad eundem modum cum aliis dominis neque absurdum mihi visum est, si in patentibus litteris eius rei fieret mentio, quo per me latius scribi posset et hoc quamprimum dominorum habuero litteras.
De subdito Dominationis Vestrae Reverendissimae Glasnowski omnem eam, quam ego ex testamento habui, facultatem Dominationi Vestrae Reverendissimae, ad quam pertinet, relinquo.
Ringat ille, quantum valeat, cuius Dominatio Vestra Reverendissima meminit, non tamen quod vult, si Diis placet, s[ibi] assequetur. Pauloante a me quaesivit, quando conventus noster fieret. Respondi vix ante divi Michaelis festum, quandoquidem domini consiliarii in deliberatione adhuc haererent. Dominatio Vestra Reverendissima sit optimi animi, vani conatus vix umquam succedunt. Dominus Deus suo et non malorum hominum arbitrio cuncta dispensat.
Qui Dominationem Vestram Reverendissimam quam diutissime nobis incolumem et felicem conservabit. Quod reliquum est, me fraterno amori commendo.
Ex Heilsberg, XIII Iunii MDXXXIX.
Reverendissimae Dominationis Vestrae frater integerrimus Ioannes episcopus Varmiensis scripsit