List #2554
[Ioannes DANTISCUS] do [Tiedemann GIESE]Heilsberg (Lidzbark Warmiński), 1542-03-30
Regest polski:
Dantyszek odsyła Giesemu z powrotem dyspozycje królewskie dotyczące spraw, które należy poruszyć na następnym sejmie [pruskim]. Zapewnia o swojej gotowości usłużenia adresatowi, uważa jednak, że konieczne będzie wybadanie nastrojów kolegów [tj. pozostałych senatorów pruskich]. Przesyła mandat (apertae litterae), jaki wystosował do wojewody chełmińskiego [Jana Luzjańskiego]. Pozostawia Giesemu decyzję, czy go dostarczyć i rozjuszyć wojewodę. Jeżeli mandat nie poskutkuje, skorzystają z królewskiego pełnomocnictwa.
Dantyszek deklaruje osobiste omówienie z adresatem sprawy jego siostry mniszki [Małgorzaty Giese], oferując wszelką pomoc w granicach sprawiedliwości.
Dantyszek żartobliwie wita Giesego w „klubie chorych na podagrę”. Wysyła mu maść z kwiatu muszkatołowego. Pragnie, aby pomogła ona Giesemu na bóle i obrzęki tak, jak pomogła jemu samemu.
Rękopiśmienne podstawy źródłowe:
Pomocnicze podstawy źródłowe:
| ||||||||
Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny
f. 163rReverendissime etc.
Remitto Dominationi Vestrae Reverendissimae commissio<n>es regias, de quibus opus erit, ut in proximis comitiis colloquamur. In me non deerit, quod a me in usum et commodum Dominationis Vestrae Reverendissimae praestari queat, verum ex re capiendum erit consilium explorandumque, quo animo futuri sint collegae mei. De palatino Culmensi, qui sui non potest esse non similis, visum mihi fuit hominem principio hoc convenire modo, ut ex meis ad illum apertis litteris Dominatio Vestra Reverendissima intelliget. Eas si putabit expedire, ut reddantur, ut insanientem in rabiem vertant, sit in arbitratu Dominationis Vestrae Reverensissimae. Postquam negotium hoc, quod me non secus atque Dominationem Vestram Reverendissimam male habet, sic temptatum fuerit et non profecerit, tum demum commissione regia utamur.
In causa religiosae sororis Dominationis Vestrae Reverendissimae coram latius conferemus, nihilque a me desiderari patiar, quod per me in iis, quae iustae petuntur, fieri possit.
Dolenter audivi a puero hoc Dominationem Vestram Reverendissimam laborare podagra. Quae si nunc primum Dominationi Vestrae Reverendissimae accessit, ab iis, ut in adagione est, quibus illa plerumque facessit negotium, congratulandum esset, quod copiae factae sint auctiores. Sed extra iocum, mitto Dominationi Vestrae Reverendissimae oleum macis, quo mihi, cum sic res fert, mederi sum solitus. Quodsi etiam experiri voluerit, consulo quidem, non praescribo, mihi nocuit numquam, sed profuit praesentissime. Velim illud parem ad sedandos tumores et dolores Dominationis Vestrae Reverendissimae habere virtutem, quam ego sensi non semel etc.
Quod reliquum est, precor Dominationi Vestrae Reverendissimae solidam atque firmam valetudinem ad tempora diutissima. Cui et commendatissimus esse cupio ex animo.
Dat(ae) or Dat(um)⌈Dat(ae)Dat(ae) or Dat(um)⌉ Heilsberg, XXX Martii MDXLII.