Reverendo in Christo Patri, domino Ioanni episcopo Varmiensi, sincere nobis dilecto

Sigismundus Dei gratia rex Poloniae, supremus dux Lituaniae, Russiae, Prussiae, Masowiae etc. dominus et heres

Quanta clementia divus parens olim noster in subditam nobis civitatem Gedanensem usus, quanta sit eam liberalitate prosecutus, non ignorare putamus Paternitatem Tuam. Nos vero paterna vestigia persecuti fecimus et ipsi, ut et perbenigne illam tractaremus, et liberaliter multa concederemus, quae nostro possidet beneficio. Nunc paucis accipiat Paternitas Tua, quam se gratos et memores ostenderint, tot et a divo olim parente nostro, et a nobis beneficiorum acceptorum. Annus agitur quinquagesimus tertius, cum bona Pucensia per divum parentem nostrum in certis pecuniae summis eis obligata fuerunt.

Quae cuiusmodi essent, posteaquam ex litteris, quas coram commissariis per nos designatis produxerunt, cognovimus, numerari illis omnes integre iussimus. Illi vero pecunia non accepta ac frivola appellatione interposita, quam illis ex informatione nostra commissarii nostri non admiserunt, ad vim animum adiecerunt, atque armata manu eos, qui ex decreto iudicum ad adeundam nostro nomine possessionem missi fuerunt, nostram personam sustinentes, prohibuerunt, quominus mandata nostra exsequerentur. Cum tamen iidem commissarii nostri ex eadem informatione nostra eis declaraverint, si qua in re se gravatos putarent, nos de ea cognituros et provisuros, ne quam sibi iniuriam factam esse iure conqueri possint, dummodo ne quid morae afferretur adeundae nostro nomine possessioni, haec illorum temeritas et audacia vehementer animum nostrum commovit. Estque nobis omnino deliberatum, quas tam audax eorum facinus poenas meretur de eis persequi. Sed quoniam in terris nostris Prussiae nisi communicato consilio cum illarum consiliariis gravius aliquid statuere non consuevimus, ne quid contra perpetuum morem nostrum fecisse videamur, ad Paternitatem Tuam cubicularium hunc nostrum misimus atque eam hortamur praesentibus, ut pro ea fide, qua nobis est obstricta, fidele nobis consilium impartiat, quemadmodum in ha[c] causa procedendum et quo genere animadversionis in auctores huius rebellionis, quorum ad nos nomina sunt delata, nobis utendum sit.

Qua in re facturam confidimus Paternitatem Tuam, ut ita se gerat, ut quid nobis debeat, in dignitate nostra praesertim tuenda et tanta contumelia nobis illata vindicanda, minime oblita fuisse videatur, quandoquidem dubium nobis non est, quin longe lateque etiam in transmarinas terras, non sine nostri nominis ignominia, rumor hic de eorum tanta audacia permanaverit. Volumus autem, ut ultra diem unum hunc apud se cubicularium nostrum ne detineat. Factura pro fide atque officio suo ac gratia nostra regia.

Quae bene valeat.

Ad mandatum sacrae regiae maiestatis proprium