Reverendissimo in Christo Patri et Domino, domino Ioanni Dei gratia episcopo Culmensi, amico praestantissimo et fratri observandissimo

Reverendissime in Christo Pater et Domine, amice in Christo carissime et frater plurimum observande.

Salutem et longaevam felicitatem cum sui reccomendatione.

Accepi litteras Reverendissimae Dominationis Vestrae, Loboviae 23 Martii datas, quibus ipsius turbatum ex eo, quod nonnihil in conventibus nostris pro libertate et privilegiorum conservation[e] liberius quam ceteri protulisset, animum cognovimus, coram maiestate regia delatum esse. Cum tamen non solum Reverendissimam Dominationem Vestram, sed et me nonnullosque alios ita designatos esse a domino Gdanensi castellano accepi, quod quidem parvi et flocci feci, eo quod ipsa veritas mentiri non posset solaturque me illibata nostra conscientia. Sed non possumus non mirari, quod prudentissimus rex huiusmodi delationibus faciles praebuerit aures. Magnum mirum et inauditum apud me est potissime, non audita excusamine innoxia, stabiliverit aliquantulum in animum mendacii suggestionem. Ut autem de his Vestra Reverendissima Dominatio sibi nihil metuat, quoniam a veritate aliena sint, consulo. Nam maiora coram ipsa maiestate regia et consessu senatus sui pro libertate et privilegiorum defensione locutus sum, et non traxit hoc maiestas sua in malam partem seu quidpiam meae temeritati impinxerit, sed libenter audivit et probavit.

Fecit etiam nunc sua maiestas suis litteris in quodam negotio mihi mentionem de Reverendissima Dominatione Vestra. Si habuisset offensum in Reverendissimam Dominationem Vestram animum, profecto hoc non fecisset. Quod ob hos susurrones Vestra Reverendissima <Dominatio> pro libertate suam statuerit deponere defens[io]nem, vel saltem moderare, fixa spe fretus ipsam hoc non facturam autumo, nam huiusmodi defensiones cum acrimonia et non pavide, nec meticulose re et opere proferr[i] volunt. Quae omnia extensius cum Vestra Reverendissima Dominatione commentandum in proximum conventum reiicio in Margenburgo, si saltem propter Kostkam illum locum odio non habuerit, vel Elbingo. Nam ut omnes et singuli conveniamus, necessitas expostula[t], meo quidem iudicio et etiam magna. Haec latius cum domino Czema, qui se Vestram Reverendissimam Dominationem visurum aiebat, contuli. Perplexam dominus castellanus Culmensis habet causam, quam damnari, prout coram referemus, tutius, ex quo iam pridem ventilata est. Queritur etiam adversus Reverendissimam Dominationem Vestram, quod ipsa in proximo conventu bis interrupuisset votum eius; malle se potius abesse, quam in libero consilio non liberum proferre votum posse dixit. Hoc in aurem secretam et coram uberius.

De et super litteris, quas coniunctim ad regiam et reginalem maiestates scripsimus, responsum hactenus prorsus nullum vidi, quod quia non accepi, extrudere etiam non valui; si quidpiam accepissem, illico ad Reverendissimam Dominationem Vestram partiario proprio nuntio volasset.

Quod Anglus in papam et ecclesiasticos molitur, [ex] aliorum Vestra Reverendissima Dominatio puto audivit litteris. Principes ferme omnes in perniciem ecclesiastici status furiunt aut mutuis odiis contabescunt.

Deus saniora praebere, quam sperandum est, dignetur. Cui Vestram Reverenisimam Dominationem sanam, incolumem, felicem, iucundam et undecumque prosperam et florentem commendo.

Ignoscatque incultui characteri et celeritati litterarum congestioni. Cancellarium neque scribam apud me nunc non habeo, forensibus enim negotiis sunt onusti.

Ex arce Helsberg, feria sexta ante Palmarum 1534.

Reverendissimae Dominationis Vestrae totus Mauritius episcopus Varmiensis manu sua