» CORPUS of Ioannes Dantiscus' Texts & Correspondence
Copyright © Laboratory for Source Editing and Digital Humanities AL UW

All Rights Reserved. No part of this publication may be reproduced or transmitted in any form or by any means, electronic or mechanical, including photocopy, recording or any other information storage and retrieval system, without prior permission in writing from the publisher.

Letter #1160

[Ioannes DANTISCUS] to Nicolas PERRENOT de Granvelle
Löbau (Lubawa), 1534-05-05


Manuscript sources:
1rough draft in Latin, autograph, AAWO, AB, D. 67, f. 292r

Auxiliary sources:
1register in German, 20th-century, B. PAU-PAN, 8247 (TK 9), f. 557

Prints:
1AT 16/1 No. 273, p. 507-508 (in extenso; Polish register)

 

Text & apparatus & commentaryPlain textText & commentaryText & apparatus

 

Magnifice et Praestantissime Domine et, amice maior honorandissime. Salutem et omnis felicitatis accessum.

Pro veteri illa nostra in aula s(acratissimae) caesareae maiestatis coniunctione et ea benevolentia, qua me semper humanissime prosequebatur Magnificentia Vestra, in ea persevero fiducia, quod illam animi sui in me propensionem et candorem on the marginet candoremet candorem on the margin neque temporis diuturnitas aut tanta locorum intercapedo diminuere, vel in superinscribed in place of crossed-out quoquoinin superinscribed in place of crossed-out quo conservandis amicitiis Magnificentiae Vestrae constantia immutare quicquam potuerit. Qua in re factus audentior, hunc cubicularium on the margincubiculariumcubicularium on the margin cum on the margincumcum on the margin serenissimi regis mei on the marginmeimei on the margin litteris et negotiis Magnificentiae Vestrae commendandum operae pretium esse censui, utpote et superinscribedetet superinscribed quae magnae apud caesaream maiestatem auctoritatis est, et quae suapte natura ad provehendum res iustas reiquae Christianae apprime necessarias facile inclinatur. Non est Magnificentiae Vestrae incognitum, quibus modis iudicium camerae imperialis contra nepotem ex sorore serenissimi regis mei et subiectum regni eius principem, illustrissimum dominum Albertum marchionem Brandenburgensem et ducem in Prussia, bannum emiserit, quod serenissima caesarea maiestas, cum Ratisponae essemus, ad decursum duorum annorum suspendit, unde cum hoc tempus brevi iam exspirare videtur, ne inde graviores turbae aut fortassis apertum et reipublicae Christianae, quae iam superinscribediamiam superinscribed tumultibus plena est ubique bellum, perniciosum bellum accenderetur, serenissimus rex meus pro senili et vere regia sua prudentia serenissimae caesareae maiestati cum hoc cubiculario scribendum duxit, quarum litterarum ut Magnificentia Vestra benigna sit velit esse interpres habita istius adeo periculosi temporis ratione, summopere rogo, quo vel iterum negotium hoc exsecutionis banni quam diutissime suspenderetur, vel e medio, si fieri posset, cum camerae imperiali nihil in subditos serenissimi regis mei iuris competit, penitus tolleretur.

Quod nisi obtineatur, fieri non potest, quin etiam hic in nostro angulo omnia superinscribedomniaomnia superinscribed, quemadmodum fere iam superinscribediamiam superinscribed per totum Christianum orbem in turbas et gravissimam tragoediam omnia exundent et non sine magna aeris et (quod omen Deus procul absit superinscribed in place of crossed-out avertatavertatabsitabsit superinscribed in place of crossed-out avertat) sanguinis Christiani profusione transigantur. Quod ut Magnificentia Vestra pro sua auctoritate et in rebus summa perspicientia, quantum potest on the marginquantum potestquantum potest on the margin, avertat, oro atque obtestor, a Deo Omnipotenti aeternum praemium et ab hominibus meritam gratitudinem et laudem non vulgarem on the marginnon vulgaremnon vulgarem on the margin habitura amplissimam meque sibi Magnificentia Vestra, qui pro officio ordinis mei ecclesiastici eti pro conservanda tranquillitate publica nihil aliud quam pacem a Deo peto, reddet sibi Magnificentia Vestra on the marginsibi Magnificentia Vestrasibi Magnificentia Vestra on the margin devinctissimum. Cuius me benevolentiae ex animo commendo Deumque precor, ut Magnificentiam Vestram quam diutissime sospitet et prosperet in omnibus. Petrum olim dispensatorem meum, qui mihi fidelissime inservivit, ut gratia sua Magnificentia Vestra prosequatur, plurimum rogo. Virtus et fides eius digna est, ut a Magnificentia Vestra commendata habeatur.

Ex castro Lubaviensi, V Mai 1534.