BCz, 247, p. 210

Reverendissimo in Christo Patri et Domino, domino Ioanni Dei gratia episcopo Culmensi, domino colendissimo

BCz, 247, p. 203

Reverendissime in Christo Pater et Domine, domine colendissime.

Obsequiorum meorum et mei ex animo commendationem.

Accepi litteras Dominationis Vestrae Reverendissimae quarta Augusti mensis praesentis ad me datas, ex quibus intellexi dominum Ioannem Campensem Dominationi Vestrae Reverendissimae nonnulla, quae ille ex me audivit, scripsisse subindeque materiam ei scribendi ad me dedisse.

Non eo, Reverendissime Domine, mi inficias me coram domino Campensi eo tempore, quo ille superinscribed⌈illeille superinscribed⌉, sequens reverendissimum dominum meum ex Petricovio Cracoviam, mecum uno plaustro unoque contubernio utebatur, inter confabulandum de Vestra Dominatione Reverendissima mentionem fecisse, verum id ipsum non animo traducendi aut insimulandi illam a me tum factum fuisse, sed quia optabam ab eo fieri certior, an ea, quae partim litteris, partim etiam narratis amicorum huc perferebantur de austeritate et vehementia quadam Dominationis Vestrae Reverendissimae, vera essent. Quaerebam itaque ex domino Campensi, an gratia in me Dominationis Vestrae Reverendissimae retro abiisset ipsaque titulari canonicatu in sua ecclesia me destituisset, necne. Quod enim me destituerit, id didiceram superinscribed⌈didiceramdidiceram superinscribed⌉ primum relatu nonnullorum militarium de terra Culmensi, deinde vero de quodam iuvene, qui ex Culmse attulerat huc domini olim Crapicii canonici Culmensis pecuniam superinscribed⌈pecuniampecuniam superinscribed⌉ in urbem Romam transmittendam.

BCz, 247, p. 204

Declaraveram etiam domino Campensi esse in terris Prussiae quosdam amicos et fautores meos, quos et ego diligerem fa hidden by binding⌈[fa]fa hidden by binding⌉miliarissime on the margin⌈miliarissimemiliarissime on the margin⌉, et ipsi me non vulgaribus beneficiis fuerint prosecuti hidden by binding⌈[ti]ti hidden by binding⌉, qui a Vestra Dominatione Reverendissima se affectos iniuria nedum apud me aliosque, verum etiam apud reverendissimum dominum meum per valde lugubres epistulas suas quererentur utque, quod verum est, fatear, non dissimulavi hoc loco apud dominum Campensem me vento commiserationis impulsum iussumque etiam officio, dolori quoque meo vela dedisse, eatenus tamen, ut Vestram Dominationem Reverendissimam ne minimo quidem verbo ob hoc perstrinxerim aut quidquam de illa pronuntiaverim, quod asperum sinistrumque videretur, hoc solum in votis habens praecipuis, ut hoc, quicquid hidden by binding⌈[d]d hidden by binding⌉ esset dissidii Dominationi Vestrae Reverendissimae cum illis ipsis fautoribus et benefactoribus meis, quantum fieri posset, citissime vanesceret. Id quod fore futurum mihi summo solacio affirmabam.

Dixi item domino Campensi cedere mihi in admirationem, quod, cum ceteri ferme omn hidden by binding⌈[n]n hidden by binding⌉es hidden by binding⌈[s]s hidden by binding⌉ domini terrarum istarum consiliarii, quotiens ablegarent nuntios suos vel ad maiestatem regiam, vel ad dominum meum reverendissimum, me, quem simul inservitorem hidden by binding⌈[m]m hidden by binding⌉ BCz, 247, p. 205 suum esse compellarent verbis aliquot, ex quibus cognoscere possem eorum in me gratiam, sola Reverendissima Dominatio Vestra hoc genus officii a me subduceret, ex eoque conicerem non esse mihi locum aliquem in eius gratia. Verum absit, quod ego, humilis et parvae admodum sortis homo salutandi mei officium requirere in illa deberem, neque enim sum adeo expers humanarum rerum, ut nesciam, quem a quo salutari conveniat, quive sit tenor et norma istiusmodi fumi, quo totam olere aulam Vestra Dominatio Reverendissima non ignorat atque adeo multos annos experta est. Me autem eiusmodi natura finxit, ut nedum fastidiam, verum etiam horrescam salutationes et blanditias aulicas maxime frequentes, quibus plerumque vix inest mica veri affectus. Quare non putet, velim, Dominatio Vestra Reverendissima me voracem esse salutationum, cum illae stomacho meo non arrideant.

Redeo autem ad illud, quod sum fassus, me videlicet superinscribed⌈videlicetvidelicet superinscribed⌉ fautoribus meis dolorem impertiisse. Si Dominatio Vestra Reverendissima factum hoc meum summa sapientia sua examinare dignabitur, non dubito, quin me culpa omni vacare prorsus pronuntiabit. Quid namque aliud suscipiendum mihi esset, quam dolere una cum BCz, 247, p. 206 his, qui multis argumentis suum in me amorem comprobarunt, qui commodis et ornamentis meis numquam defuerunt, qui superinscribed⌈quiqui superinscribed⌉ denique tantam sui copiam mihi hidden by binding⌈[i]i hidden by binding⌉ semper praestiterunt, ut vix quispiam ex eorum consanguineis minus quam ego in eis desideraverit. Non hidden by binding⌈[on]on hidden by binding⌉ dico, quod non amarem quoque Dominationem Vestram Reverendissimam, quem hidden by binding⌈[m]m hidden by binding⌉ revera et amo, et plurimi facio, sed, quia illis ius est in me veterioris amoris, non licuit mihi memet hidden by binding⌈[t]t hidden by binding⌉ retexere et, quibus multa sum de me pollicitus, una cum eis vicem eorum non deplorare. Quod vero non scripsi umquam Dominationi Vestrae Reverendissimae, quinam sint illi, qui eam querelis suis sunt exsecuti, id consulto feci meo iudicio. Malui namque intra saepta sil[...] hidden by binding⌈[...][...] hidden by binding⌉ consistere, quam ignem ardentem exagitare.

Quare rogo Dominationem Vestram Reverendissimam impensius, ut institutum et factum hoc meum boni consulere mihique adscribed⌈queque adscribed⌉, quod superinscribed⌈quodquod superinscribed⌉ iussus officio de illa cum domino Campensi expostulaverim, ad hunc modum, uti scripsi, veniae suae beneficium concedere dignetur. Nisi compertum haberem Dominationem Vestram Reverendissimam humanas actiones affectuum arbitrio et non summa sapientia expendere solere hocque amplius esse illa BCz, 247, p. 207 non solum non difficilem, sed etiam omnibus obviam et expositam plenamque humanitate, profecto alio scribendi genere quam hoc, cui materia est superinscribed⌈estest superinscribed⌉ pura ac sincera confessio mea, illi ad eius epistulam respondissem. Nunc, quia Reverendissimam Dominationem Vestram summa sapientia praeditam esse certo scio, malui in sinum illius, quod verum est, deponere potius, quam diverticulis et flexiloquiis litteras infarcire.

Quod Reverendissima Dominatio Vestra consanguineis meis causa mea benignam se exhibet, ago habeoque illi pro hac singulari et numquam per me merita gratia, quas exiguitas mea potest, immortales gratias. Studeboque illi hoc eius beneficium pro modulo virium mearum semper demereri. Id vero, quod imbecillitate mea cessaverit Dominus Deus, supplere dignetur.

Coram reverendissimo domino et benefactore meo non opus est commendare magis Dominationem Vestram Reverendissimam, quae non ignorat, quantum locum gratiae apud illum obtineat. Pro declarando tamen frequentius BCz, 247, p. 208 Reverendissimae Dominationis Vestrae in illum studio non negligam per omnem occasionem facere id, quod dignum mandatis mihi a Vestra Dominatione Reverendissima partibus fuerit.

Afflictabatur autem dominatio sua reverendissima longo tempore gravi admodum aegritudine adeo, ut vix medici ipsi furtim inter se mussantes de summa valetudinis desperaverint. Iam tamen, Deo sint gratiae, morbus ita fractus et comminutus est, ut nullos impetus eius metuamus. Brevique dominatio sua reverendissima prodibit in publicum abiecto languore, qui adhuc in membris morbo defatigatis manserat quique vanescit in dies. Quodsi, quod abominor, de sua dominatione reverendissima quidpiam tristius magisque adversum accidisset, mihi profecto negligentius vivendum fuisset hidden by binding⌈[t]t hidden by binding⌉. Causa a nemine palpari non potest.

Quod superest, rogo, ut Vestra Dominatio Reverendissima BCz, 247, p. 209 me gratia sua prosequatur, habitura ex me inservitorem sibi semper benevolum et paratum. Qui etiamsi, quod absit, aversari vellem ab eius gratia, certe auctoritas reverendissimi domini mei cogeret me ad suscipienda augendaque ea omnia, quae a Vestra Dominatione Reverendissima mihi imperarentur.

Valeat felicissime cum suis omnibus Dominatio Vestra Reverendissima et de me id, quod de quoque sibi devinctissimo, semper polliceatur.

Dat(ae) or Dat(um)⌈Dat(ae)Dat(ae) or Dat(um)⌉ Cracoviae, die quinta decima Augusti anno Domini 1534.

Vestrae Dominationis Reverendissimae servitor Albertus Kiewski decanus Sandecensis, canonicus Wladislaviensis et Warmiensis