List #14
Mercurino Arborio di GATTINARA do Ioannes DANTISCUS[Valladolid], [1524-10-12 — 1524-11-01]
Regest polski:
Gattinara usprawiedliwia opóźnienie odpowiedzi na list Dantyszka wysyłaniem gońca do cesarza. Obiecuje przedstawić cesarzowi sprawę paszportu podróżnego (salvus conductus) wraz z pozostałymi sprawami Dantyszka, życzy sobie jednak, aby polski poseł przedstawił je w formie memoriału, na który otrzyma odpowiedź. Zawiadamia, iż nie dokument testamentu księżnej [Izabeli Aragońskiej] nie jest i nie zostanie w przyszłości potwierdzony.
Honor nie pozwala Gattinarze na zapytanie cesarza wprost o to, czy wolno mu przyjąć od Dantyszka prezent w postaci futer. Kanclerz sugeruje Dantyszkowi, aby poprosił cesarza o zgodę na to za pośrednictwem Jeana Laelmanda lub hrabiego [Hendrika] van Nassau.
Rękopiśmienne podstawy źródłowe:
Pomocnicze podstawy źródłowe:
Publikacje:
|
Tekst + aparat krytyczny + komentarz Zwykły tekst Tekst + komentarz Tekst + aparat krytyczny
Magnifico Domino Ioanni Dantisco, serenissimi Poloniae regis ad caesaream maiestatem oratori mihi plurimum honorando
Magnifice Domine.
Non respondi statim scriptis Magnificentiae Vestrae, quia eram occupatus in expeditione cursoris ad caesarem. Negotium salvi conductus communicabo caesareae maiestati cum reliquis, sed opportet fieri memoriale, super quo respondentur. Testamentum illustrissimae quondam ducissae nec confirmatum exstitit, nec confirmabitur.
De pellibus nullam ego mentionem feci caesari, neque honori meo conveniret, ut egomet huiusmodi consensum exposcerem. Verum honestius foret, ut Magnificentia Vestra id alia via s<c>iscitaretur: scribendo alicui, veluti secretario Iohanni Alemano aut comiti de Nassou, ut hii exponerent caesari seu horum alter diceret, sicuti Dominatio Vestra parte serenissimi regis sui mihi obtulit munus tot pellium, quas dixi me non recepturum sine scientia et iussu caesareae maiestatis, et quod ideo sua maiestas dignetur annuere et mihi mandare, ut huiusmodi munus reciperem. Quod sua maiestas facillime concedet.
Valeat interim Magnificentia Vestra, cui me commendo.
Ad mandata Magnificentiae Vestrae deditus Mercurinus Gattinara