Letter #1591
[Ioannes DANTISCUS] to [Jan LATALSKI]Löbau (Lubawa), 1537-03-16
English register: Dantiscus thanks Latalski for the magnanimity he displayed at the Diet in Cracow and earlier. He asks for help in getting the Polish king to intercede with the Danish king, and with the Prussian prince (Albrecht), on behalf of the bishops imprisoned by the Danish monarch. He expresses his fear that the Polish king, to whom the Danish ruler owes his crown to a certain extent, will be perceived as the indirect instigator of the persecution of the Catholic clergy. Dantiscus is also appealing to the Polish episcopate and to the king for financial support for the three bishops living in exile in Gdańsk (Ioannes Magnus, Hans Brask and Magnus Haraldsson). Once again he recommends to Latalski’s care Georg Hegel, factor of the Fuggers in Cracow, asking Latalski to oppose the slander aimed at Hegel.
Manuscript sources:
Auxiliary sources:
Prints:
| ||||||||
Text & apparatus & commentaryPlain textText & commentaryText & apparatus
Reverendissime in Christo Pater et Domine, Domine mi observandissime. Salutem et mei plurimam commendationem.
Non potui committere huc ad meos sospes rediens pro ea humanitate et benevolentia, qua me et prius semper, et novissime Cracoviae Dominatio Vestra Reverendissima est prosecuta, quin iis Dominationis Vestrae Reverendissimae cum prosperam valetudinem, tum etiam sta[tum], quem in dies feliciorem Dominationi Vestrae Reverendissimae precor, inviserem, o[f]ferens me, si qua in re gratificari [seu] inservire possem, Dominationi Vestrae Reverendissimae propensissimum atque obsequentissimum.
De rebus novis hoc tempore apud nos nihi[l] habetur. In Dania omnia sunt pacata. Quod regnum dux Holsaciae non sine adminiculo serenissimi regis nostri obtinuit. Fertur tamen, quod episcopis in eo male velit, quorum aliquot detinet captivos. Videretur mihi non abs re esse, cum serenissimus dominus noster in ea est amicitia et coniunctione cum eodem duce electo Daniae rege, ut maiestas eius regia amice pro captivis episcopis illi scriberet, itidem et illustrissimo duci in Prussia, ne passim dicatur maiestatem regiam illi favisse, ut regnum assequeretur, quo res eccl<es>iasticas ex suo ordine et episcopos ex bonis suis deturbaret. Sunt et alii tres Sueciae episcopi Gdani exules – isti in magna vivunt paupertate. Subvenirem eis libenter, verum ego ipse egeo, duobus annis sese subsequentibus non parum in curia nostra extenuatus. Pro bonis igitur iis viris, qui quemadmodum et nos episcopi sunt, ad Dominationem Vestram Reverendissimam intercedo, utque ad maiestatem regiam et ad alios episcopos et praelatos nostr[os] Dominatio Vestra Reverendissima intercedat, plurimum oro, quo aliquid subsidii illis subministrari possit. Quod quidem et mutuae dignitatis cum eis officium, et ipsamet pietas Christiana deposcit ac postulat.
Ceterum, Reverendissime mi Domine, cum vale Dominationi Vestrae Reverendissimae dicerem, impense rogavi Dominationem Vestram Reverendissimam, ut honesto viro Georgio Hegel, dominorum Fuggarorum Cracoviae factori, qui etiam Dominationi Vestrae Reverendissimae omnibusque praelatis Regni libenter, ubi potest, inservit, ad meam commendationem favere gratiamque suam non gravate contra iniquos delatores et osores eius impartiri velit, quod hic iterum repeto, meque cum illo in benevolentiam et favorem Dominationis Vestrae Reverendissimae summopere commendo, quam Deus Omnipotens quam diutissime sospitet ac prosperet in omnibus.
Ex castro meo Lubaviensi, XVII Martii MDXXXVII