Magnifice Domine, amice carissime et honorande. Salutem et successuum felicissimorum continuum precor Magnificentiae Vestrae profectum.

Scripsi XXVIII Septembris novissimi Magnificentiae Vestrae additis litteris ad illustrissimum dominum Ottonem Henricum comitem palatinum Rheni, quas, quemadmodum rogavi a Magnificentia Vestra, iam perlatas esse existimo. Neque in praesentia mihi temperare potui, cum hunc fratrem meum ad aulam allegarem, quin per illum et hanc scriptionem Magnificentiae Vestrae faustum statum et, ut in bono more apud nostrates positum est, prosperam valetudinem inviserem, quam diu fore sartam tectam atque integram Magnificentiae Vestrae cupidissime opto. Ceterum quid hinc scribam, non habeo, quam quod Angliae rex indutam semel tyrannidem adeo in suos fertur atrociter in dies exercere, maxime in magnos et bonos viros, qui monasteriorum et templorum expilationibus non applaudunt, quod abhinc multis saeculis omnes, qui umquam humanum sanguinem sicientes profuderunt, superarit longeque post se reliquerit. Novi item et prodigiosi priusque numquam auditi pacti, quod inivit ratione coniugii cum ea, quam duxit loco reginae, occisa priore , eventum dicitur expectare, quae, ut fama est, iam gravida partui appropinquat; si marem pepererit, manebit uxor, sin minus, soluta fuerint iura matrimonii et vitae fortassis huius miserae puerperae, ducturus eadem condicione aliam atque aliam, quousque masculinum quiddam nascatur. Hanc legem, cum in ea insula se et regem, et pontificem fecerit, ipse sibi sanxit libidinosis et impuris adulteris non ingratam. Porro legislatorem tot sceleribus et caedibus madentem paulo post Deus pro sua in omnes et omnia aequitate non imp[unitate] impunitate non donabit. De caesare nostro et Gallicis ac Turcicis rebus iam dudum hic nihil audimus. Si quid certi atque etiam de concilio Magnificentia Vestra habuerit, ut me participem faciat, meque, qua cepit, benevolentia prosequi non desinat, impense oro. Eandem Magnificentiam Vestram Christus dominus noster quam diutissime sospitet prosperetque in omnibus.

Ex castro meo Lubaviensi, XVI Novembris MDXXXVII.