Illustrissimo domino, domino Ioanni Dantisco episcopo Culmensi, serenissimi regis Poloniae oratori

Non putares, quam me commoveant crebrae istae tui exspectationes. Heri quidem cum archimonetarius venturum se dixisset et te hodie affuturum arbitraremur, repente nuntiatum est eius filiam, quae paucis ante diebus peperisset ac recte valere diceretur, inopinato morbo oppressam, animam statim exhalasse. Id illum graviter, ut fert, ferre quis admiretur? Est enim insitum natura suorum interitu lugere, sed huic malo adiungitur , quod insperato, ut dixi, accesserit, non mediocris causa ad augendam aegritudinem. Putantur enim omnia repentina graviora, quasi, si provisum esset, praecaveri potuissent. Hinc enumeratis Priami opibus, ut sibi visa erant, sempiternis subiungit Thelamo: „ Haec omnia vidi inflammari”, cum scilicet nihil minus timerent. Hoc est, cur ei simul animus cum re conciderit, quod si praevidisset fore, longe facilius toleraret. Itaque quam vellem archimonetarium nostrum ita se prius praeparasse ac secum esse meditatum, quo pacto adversam aerumnam ferat, peregre rediens, semper cogitasset aut filii peccatum aut uxoris morbum aut mortem filiae, communia esse hae[c], ne quid horum accidat nusquam animo novum. Ita nunc maxime illi efflueret praesentis istius calamitatis recens opinio, nec esset exspectandum auxilium, quod dies et doloris inveteratio sunt, quamvis sero, allatura.

Interim vere[or], ne illo absente tu nolis, hem quam rustice, oblitus certe et dominationes et reverendissimas ac eiusmodi vestra magnifica verba, verba dum sint et rei satisfecerim, non me pigeat sic esse locutum. Ergo Reverendissima Dominatio Vestra, si me amat, ea causa magis veniet, quo ego illi solus, totum huius ad nos itineris, quantuscumque est labor, debeam, quique adeo mihi iucundus futurus est, ut vel illo nomine desiderem constantius adventum suum eo gratiorem, quanto citius ac non sine suavioris alicuius amici comitatu veniet Reverendissima Dominatio Vestra. Ego illam et impransus et satur exspecto omni hora.

Interea pulchre valeat et significet, si quid spei habet de concordia rerum Hungaricarum.

Reverendissimae Dominationis Vestrae obsequentissimus, sed otiosissimus Claudius Dodeus