Letter #1842
Ioannes DANTISCUS to Tiedemann GIESEHeilsberg (Lidzbark Warmiński), 1538-03-24
English register:
Dantiscus describes to Giese his grief at the death of the Bishop of Cracow [Jan Chojeński], he considers it a great loss for the Church and the state; he ponders on how the best people are passing away while only useless people remain, and criticizes the ecclesiastical dignitaries in Rome – among other things, their lack of morals is proven by the delay in arranging the formalities related to his and Giese’s confirmations.
Dantiscus declares he will follow Giese’s advice and will perform the consecration of the Chrism according to schedule even though he has not yet received the documents; he will write more once he can control the emotions he is feeling; he will pray for the deceased man’s soul, of whose holiness he is convinced.
Manuscript sources:
Prints:
| ||||||
Text & apparatus & commentaryPlain textText & commentaryText & apparatus
Reverendissimo Domino Tidemanno Gise, electo id est confirmato Culmensi et custodi Warmiensi, fratri et amico carissimo ac honorando
Reverendissime Domine, frater et amice carissime ac honorande.
Salutem et fraterni amoris commendationem.
Quid de obitu reverendissimi domini episcopi Cracoviensis totus maerore confectus vel scribo, vel facio, nescio, ita me, cum tales nobis viri et ecclesiae, et reipublicae nostrae necessarii auferuntur, taedet vivere, qui eorum comparatione nullius sum usui. Ex eo nihil aliud quam apertam et graviorem in nos iusti Dei iustam indignationem in dies suboriri video, neque immerito, a capite enim omnia haec in nos mala derivantur. Quod quale sit et cuiusmodi sint illi, qui illud dirigunt, non potest non liquere sanis omnibus. Quod et nos cum nostris in Urbe negotiis perspicue experimur, maxime autem Dominatio Vestra Reverendissima, pro qua non ambigo omnia sic ex aula nostra scripta esse, quemadmodum fuerat praescriptum, suppressa autem a cardinali, ut noster procurator suspicatur, certo mihi persuadeo. Quod, si viveret, cuius me mors summo dolore afficit, clare testaretur. Qui quidem me dolor, a quo ad sacrum, Deo bene favente, peragendum non invitus cras inducor, ne plura scribam, impedit.
Ceterum, cum iam de nostris confirmationibus simus securi, licet diplomata non adsint, in<n>itar Dominationis Vestrae Reverendissimae consilio acturus statuto tempore apud ecclesiam chrismatis consecrationem.
Pauloque post de omnibus latius – plura scribere rorantes oculi, nedum dolor et gemitus, vetant. Deus Omnipotens animae illi, meo sane iudicio sanctae, aeternam apud se det mansionem, amen, et Dominationi Vestrae Reverendissimae, quae multam mihi precatur felicitatem, parem et auctiorem, aetatemque diutissime incolumem.
Ex Heilsberg, XXIIII Martii MDXXXVIII.
Reverendissimae Dominationis Vestrae integerrimus frater Ioannes episcopus Culmensis et postulatus Varmiensis etc. scripsit