Reverendissimo in Christo Patri et Domino, domino ⌊Ioanni Dei gratia episcopo Varmiensi⌋, domino fratri et maiori observando
Clausis iam alteris litteris meis accurrit magnifici domini ⌊palatini Marieburgensis⌋ nuntius cum litteris, quas praesentibus mitto. Et quia falso rumore congressus nostri seductus mihi scribens ad litteras se refert, quas Reverendissimae Dominationi Vestrae inscripsit et in eius absentia mihi intitulavit, ne quid me rerum scitu necessariarum fugeret, illas resignavi legique arbitratus id non fore praeter animi Vestrae Reverendissimae Dominationis. Quam rogo, velit mihi de his rebus, de quibus ⌊ille⌋ consulit, sententiam et consilium suum scribere, et si respondere illi voluerit, litteras ad me mittere poterit, quas ad eum perferri curabo. Ego in praesens de mittenda accisa, quoniam ipse animo sum pendulo, nihil certi consilii scribere ⌊illi⌋ possum, promittam autem brevi me responsurum, accepta sententia Reverendissimae Dominationis Vestrae, quam omnino nobis ante cognitam esse oportet.
Iterum iterumque valeat Reverendissima Dominatio Vestra, cuius voluntati semper sum obsequentissimus.