Reverendissimo in Christo Patri et Domino, domino Iohanni Dei gratia episcopo Varmiensi etc., domino colendissimo

Reverendissime in Christo Pater et Domine, domine colendissime.

Salutem et plenam deditissimorum servitiorum meorum commendationem.

Inviso praesentem Reverendissimae Dominationis Vestrae valetudinem, quae ut mihi quidem est omnino carissima, ita ut eidem illi et quam maxime diuturna sit, et prosperrima, plane ex animo opto cum hac eiusmodi omnium bonarum fortunarum apprecatione, quae ab observantissimo amantissimoque illius homine et servitore proficisci potest prolixissima.

Quod me Reverendissima Dominatio Vestra pro suo in me perpetuo amore praeter omnem scribendi necessitatem brevibus quidem illis, sed certe humanitatis officiique plenis litteris salutandum duxerit, accidit profecto mihi id tam gratum, ut si quod hoc tempore omnium gratissimum. Quare quas debeo, summas Reverendissimae Dominationi Vestrae ago gratias, daturus sedulo operam, ut insignem eius hanc erga me voluntatem et gratiam optimo quoque in omni obsequii genere studio inserviam, modo sit haec mea aut fortuna, aut facultas, ut id aliqua saltem ex parte erga Reverendissimam Dominationem Vestram declarare meumque istum animum illi approbare tam bene possem, quam vellem equidem maxime.

Porro quod hinc Dominationi Vestrae Reverendissimae de rebus novis scriberem, invenio aliud certe nihil, nisi si quod fortasse de nostris istis comitiis Reverendissima Dominatio Vestra velit, quae ipsa etsi satis iam diu, quamlibet serius, quam indicta fuerunt, agantur, sunt etiam eiusmodi, ut quorsum evasura sint aut quod omnino hactenus actum sit, certi appareat nihil.

Haeremus in eo, quod omnium primum statim ab initio de defensione propositam est, utrum ea fundorum ne aestimatione, an alia potius ratione prosequenda sit. De illa sane plurimus et a senatoribus, et a nuntiis terrarum sermo non reclamantibus spiritualibus, etiam si quis a Thurca gravior incumbat metus, ita tamen haec res trahitur, ut mea quidem sententia in nervum abitura videatur. Paene magis nos sollicitant futurae nuptiae et iam iam adventantes a serenissimo rege Ioanne insignes oratores, Brodericus Vaciensis episcopus, Verbecius cancellarius, Petrus Perenni, quos, quia iam Caschoviae sun[t] acceperimus, indies adventuros speramus cum equitibus amplius mille, in quibus delecti equites ad sescenti numerantur, sed auferetur ne iam eodem hoc tempore sponsa nec ne, omnin[o] principibus nondum deliberatum est etiam. Itaque ut tempus resque ferent, capietur consilium.

Aliud est sane nihil quod scribam, nisi illud adhuc restarent de munere, quo me ex Thorunensis nundinis Reverendissima Dominatio Vestra affectura esse scribit, quod ipsum et si non poterit mihi esse non gratissimum, scire tamen Reverendissimam Dominationem Vestram volo cum obligatiori me iam antea illi esse, quam ut in hoc genere devinciri amplius vel possim, vel debeam, tum illustrem istam Dominationis Vestrae Reverendissimae in me voluntatem et gratiam ampliorem mihi esse omni munere. Sed haec alias.

Nunc certe et commendatissime esse Reverendissimae Dominationi Vestrae cupio et mea servitia prorsus autem omnem exceptionem eidem offero prona ac perpetua precorque, ut illam sospitem diu conservet aliaque post aliam felicitate cumulet Dominus.

Datum Cracoviae, a die 12 Ianuarii anno 1539.

Eiusdem Reverendissimae Dominationis Vestrae addictissimus servitor Severinus Bonar manu propria subscripsit