» CORPUS of Ioannes Dantiscus' Texts & Correspondence
Copyright © Laboratory for Source Editing and Digital Humanities AL UW

All Rights Reserved. No part of this publication may be reproduced or transmitted in any form or by any means, electronic or mechanical, including photocopy, recording or any other information storage and retrieval system, without prior permission in writing from the publisher.

Letter #2168

Samuel MACIEJOWSKI to Ioannes DANTISCUS
Cracow (Kraków), 1539-06-21
            received [1539]-07-03

Manuscript sources:
1fair copy in Latin, autograph, in secretary's hand, author's signature, BCz, 1597, p. 687-692
2excerpt in Latin, in secretary's hand, the same who wrote postscript no. 1 to the fair copy of this letter, 16th-century, GStA PK, XX. HA Hist. StA Königsberg, HBA, C 1, No. 578 (enclosure No. 2)
3excerpt in Latin, 16th-century, GStA PK, XX. HA Hist. StA Königsberg, HBA, C 1, No. 578 (enclosure No. 1)

Prints:
1HARTMANN 1525-1550 No. 578, p. 318 (German register)

 

Text & apparatus & commentaryPlain textText & commentaryText & apparatus

 

Reverendissimo in Christo Patri et Domino, domino Ioanni Dei gratia episcopo Varmiensi, domino observatissimo

Reverendissime Domine, domine colendissime atque observantissime.

Commendata servitute mea.

De lacu laboratum est a me summo studio, sed difficile est auferre aliquid a sacra maiestate regia, quod ad emolumentum illius pertinet. Annus iam intercessit, cum statutum cum animo suo habebat lacum hunc ipsa possidere. In qua sententia ita animum suum offirmavit, ut deduci de ea nulla ratione potuerit. Iam enim ab illo tempore parata habet retia atque omnia ea, quae ad piscandum pertinent. Reverendissima Dominatio Vestra conatum meum boni consulat, etiam si non respondit eventus.

Quod speratos honores fortunasque meas serenissimis principibus nostris tanto studio Reverendissima Dominatio Vestra commendavit, ago illi ingentes gratias. Optima quaeque spero laturus aequo animo, quaecumque acciderint. Iovem habere videor satis propitium, ne quid Iuno adversetur metuo. Apud quam profuturane magis, an offutura mihi sit commendatio Reverendissimae Dominationis Vestrae, statuere non possum. Sed ego tamen sive potiri me voto contingat, sive, quod absit, repulsam pati, eodem utrumque feram animo. Divinae voluntati refragari neque debet neque potest quicquam. Is pro sua bonitate concedet, quae magis ex re mea esse cognoverit. Comitia non esse habita Mariemburgi non moleste fert sacra maiestas regia, quemadmodum Reverendissima Dominatio Vestra ex litteris illius cognoscet, quin et in autumnum ea reici facile patitur.

Quod reliquum est, commendo me et servitutem meam iterum atque iterum in gratiam Reverendissimae Dominationis Vestrae Deumque precor, ut eam diu servet incolumem et felicem.

Datae Cracoviae, XXI-a Iunii anno Domini M-o D-o XXXIX[-o].

Eiusdem Dominationis Vestrae Reverendissimae servitor Samuel [Ma]cyeiovski, decanus Cracoviensis e[t] vicecancellarius

Enclosure:

Nova huc per nuntium Valachi non satis laeta sunt allata. Caesarem Turcarum tripartitum exercitum habere, uno contra Sophi, alio contra Germanos, tertio contra Hungaros uti velle. Pontem in Danubio fecisse, quo minore negotio copias traducere queat. Arcem in Valachia exstruxisse, Tartaris negotium dedisse, ut popularentur diciones sacrae maiestatis regiae utque castrum Baczlaw obsidione cingerent, si potiti eo essent, quod absit, sibi traderent. Haec ex mandato domini sui regiae maiestati nuntius narravit. Neque est habita dictis eius fides neque prorsus etiam abrogata. Certiora exspectamus per dominum Vielamowski nuntium apud caesarem Turcarum sacrae maiestatis regiae. Quod is attulerit, faciam de eo Reverendissimam Dominationem Vestram certiorem.

Ecce autem nova hodie sunt ab eodem waywoda Valachiae allata laetissima, quae vera quidem esse optamus, sed, ne quid fraudis subsit, metuimus. Turcarum tyrannum ex hac vita excessisse, filium eius in acie cecidisse, totum exercitum ad internecionem usque per Sophi deletum esse. Haec pro certis nuntiari iussit Valachus praefecto Camieniecensi atque una petiit ab eo auxilia, quo in hac rerum Turcarum perturbatione possit exigere e dicione sua Turcas atque arcem, quae ab eis munitur, intercipere. Sed omnia nobis hoc tempore sunt suspecta, si vera sunt haec, confirmabuntur brevi. Faxit autem Deus, ut vera sint. Sacra maiestas regia, Deo sit gratia, bene autem, meliuscule potius valet. Fuit certe in maiore periculo quam anno superiore. Deus nos adhuc respicit.

Nuntiata erant ante tres dies multa de apparatu Turcico et de illius adversus Hungariam conatu. Qua de re huc missus erat a Valacho orator, sed heri aliter rem se habere oratoris nostri, qui redit a Turco, <litterae> docuerunt. Ex Leopoli enim scribit non esse tripartitos exercitus, ut ferebatur, Turci, sed tantum in finibus Hungariae positas nonnullas copias. Ex hac causa, quod sit nuntiatum Christianos principes oppugnatum Turcam venire, Barbarossam scribit se parare Constantinopoli et propediem cum instructa classe mari se commissurum. Scribit tunc, cum discedebat, venisse oratorem Venetum pacis causa et speratur pacem obtinere. Regis Galliae nuntium etiam in discessu suo advenisse scribit, is petit fidei litteras oratoribus serenissimi domini nostri et caesareae catholicae maiestatis simul cum rege Romanorum. Haec non potui domino duci Prussiae scribere properante nuntio.