» CORPUS of Ioannes Dantiscus' Texts & Correspondence
Copyright © Laboratory for Source Editing and Digital Humanities AL UW

All Rights Reserved. No part of this publication may be reproduced or transmitted in any form or by any means, electronic or mechanical, including photocopy, recording or any other information storage and retrieval system, without prior permission in writing from the publisher.

Letter #2191

Ioannes MAGNUS to Ioannes DANTISCUS
Venice, 1539-07-13
            received [1539]-08-26

Manuscript sources:
1fair copy in Latin, autograph, UUB, H. 155, f. 8-10
2copy in Latin, 18th-century, LSB, BR 19, No. 44
3copy in Latin, 18th-century, SUB, Sup. Ep. 4-o 41, No. 26, f. 21r-v
4copy in Latin, 18th-century, SBB, MS Lat. Quart. 101, No. 22, f. 72r-74r
5copy in Latin, 18th-century, SLUB, C 110, f. 102v-104v
6copy in Latin, 18th-century, BCz, 1366, p. 181-184
7copy in Latin, 18th-century, B. Ossol., 151/II, f. 29v - 30r
8copy in Latin, 18th-century, BCz, 56 (TN), No. 25, p. 187-189
9copy in Latin, 20th-century, B. PAU-PAN, 8243 (TK 5), a.1539, f. 34-35
10register with excerpt in Latin, English, 20th-century, CBKUL, R.III, 30, No. 116

Auxiliary sources:
1register in Polish, 20th-century, B. PAU-PAN, 8249 (TK 11), f. 116

Prints:
1COLLIJN 1910 No. 2, p. 8-9 (in extenso)
2COLLIJN 1912 No. 2, p. 14-15 (in extenso)
3DE VOCHT 1961 No. DE, 399, p. 409 (reference)
4DE VOCHT 1961 No. DE, 399, p. 314 (reference)
5MAGNUS 1992 No. 37, p. 136-139 (in extenso; English register)

 

Text & apparatus & commentaryPlain textText & commentaryText & apparatus

 

UUB, H. 154, f. 10v

Reverendissimo in Christo Patri et Domino, domino Iohanni Dei gratia episcopo Varmiensi, fratri et amico ac benefactori humanissimo ac honorando

UUB, H. 154, f. 8r

Reverendissime in Christo Pater et Domine, domine frater et benefactor humanissime. Salutem et sinceram mei commendationem.

Veniens ad me in praeterito mense Iunio optime spei adulescens Gasparus Hannouius attulit mihi gratissimas litteras Reverendissimae Dominationis Vestrae. Commendavi eum amicis Romae commorantibus, quantum potui sincere et diligenter. Nec dubito quin post paucos annos recipiat eum Reverendissima Dominatio Vestra in Romanis rebus doctiorem quam sint vel fuerint omnes coaetanei eius. Videtur enim doctissimi avunculi sui ingenio non ignaviter responsurus. Habet etiam ex materna sagacitate non parvam ad res prudenter gerendas industriam. Ceterum de rebus Italiae haec habentur. Dubitant Veneti de caesaris et Galli favore ac confoederatione. Proinde civitates suas, quoad possunt, munire contendunt, habuerantque oratorem suum apud Turcham, a quo praeter inania verba nihil reportasse videntur. Nam cum quadam certa spe ducerentur, ut cum eo indutias confirmarent, ecce allata sunt nova ipsum Turcham hostili classe 150 navium Candianam insulam impugnare velle. Ad quem quidem insultum etsi Veneti formidare videantur, quia imparati tam potentem hostem excepturi sint, attamen constituunt magno atque inconcusso animo occurrere hosti adventanti, qui eos non tam audacter aggrederetur, nisi crederet eos ab imperatore et Franco ceterisque principibus Christianis derelictos etc. De concilio autem animum penitus despondeo, doleoque vehementer me in Italiam ob tam inanem concilii publicationem pervenisse expensasque tenuitati fortunarum mearum intolerabiles sustinuisse nec a pontifice nisi admodum parce sublevatum fuisse. Cogito tamen hic apud reverendissimum dominum patriarcham (a quo humanissimo hospitio exceptus sum) usque ad futurum festum Pascae commorari. Interea dignetur Reverendissima Dominatio Vestra diligenter et efficaciter cooperari carissimo fratri cancellario meo magistro Olauo, ut aliquem fructum ex pontificia gratia consequi possit in ecclesia Varmiensi etc. Quod autem in eius brevi derogatum sit regi etc. absit ut propterea umquam velit etiam in minimo se regiae maiestati (cui nos et omnia nostra subiecta fatemur) opponere, sed speramus et firmiter confidimus, quod reverendissima Dominatio vestra ex tam urgentibus litteris pontificis aptiorem occasionem arripere possit, ut citius viro tam idoneo et optime merito una vel alia via provideri possit. Quod ut Reverendissima Dominatio Vestra efficere dignetur, iterum atque iterum immo suppliciter oro obtestorque. Nullum enim magis gratum officium mihi umquam praestare poterit. Immo eo facto ipsum cancellarium in fidelissimum servum et me in deditissimum atque obsequentissimum fratrem sibi obligabit. Et felicissime valeat Reverendissima Dominatio Vestra, atque has meas importunas sed pias preces gratiose admittat.

Ex Patriarchatu Venet(orum), XIII Iulii 1539.

Reverendissimae D(ominationi) or D(ominationis)⌈D(ominationi)D(ominationi) or D(ominationis)⌉ Vestrae deditissimus Iohannes archiepiscopus Upsalensis etc.

Postscript:

UUB, H. 154, f. 9r

Rogatus a me noster Hannouius exhibere illas lucubrationes, quas Reverendissima Dominatio Vestra per me legi voluisset, respondit eas sibi in via excidisse. Quocirca dolui et doleo me earum dulcedine privatum esse. Scio enim nihil a tam praeclaro ingenio nisi iucundum et praestantissimum prodire posse etc. Quibus autem studiis cancellarius noster hic pro publica totius Germanicae nationis gloria immo utilitate totius orbis occupatus fuerat, Reverendissima Dominatio Vestra post paucos menses intelliget.

Atque interim felicissime valeat.

Iohannes Upsalensis