[Magnifico] et egregio viro [Ioanni Dan]tisco utriusque iuris [doctori, sec]retario, nuntio et ... sincere nobis dilecto

Bona Dei gratia regina Poloniae, magna dux Lythuaniae, Russiae Prussiaeque etc. domina

Magnifice et egregie vir sincere nobis dilecte.

Posteaquam a caesarea maiestate discessit venerabilis Stanislaus Borgk canonicus Cracoviensis, collega vester, reportata nobis investitura ac litteris opportunis illustri domino viceregi Neapolitano scriptis et rebus omnibus nostris iam tunc, ut nos credebamus, ex sententia et pro voto confectis. Ecce his diebus intelleximus ex litteris et nuntio magnifici Ludovici Aliphii secretarii et oratoris nostri quasdam alias litteras nobis contrarias a caesarea maiestate emanasse, quas quidam nobilis Neapolitanus baron de Sinamonte secum attulit, quibus illustri viceregi committitur, ne in negotio Barensi aliquid faciat, nisi vocato prius personaliter illustri domino duce Mediolani. Plane itaque caesarea maiestas contrarium commisit prioribus commissionibus in favorem nostrum domino viceregi scriptis.

Nec mirari sufficimus, quod inscia Strenuitate Tua haec expedita sunt, quando quidem secretarius de Aragonia, dominus Petrus Garsia de omnibus, quae ibi innovarentur, Tuam Strenuitatem certificare debuit, uti et promiserat vobis, prout nobis ipse Stanislaus Borgk rettulit. Qui debuit Strenuitatem Tuam avisare, si quid in contrarium attemptaretur. Quemadmodum enim adversariis licuit omnium expeditionum nostrarum habere exemplaria, quae etiam ipsi viceregi ad longum communicarunt. Sic et Tuae Strenuitati hanc contrariam dispositionem innotescere licuisset.

Quid autem sibi velit haec repentina mutatio, quod videlicet impedita est nobis exsecutio investiturae nostrae per caesaream maiestatem praestito per nos homagio et fidelitatis iuramento concessae, non satis mirari sufficimus, cum omni iure et communi aequitate quilibet spoliatus, priusquam ad causae discussionem devenitur, ante omnia ad possessionem rei restituitur.

Fit profecto nobis contra omne fas et aequum insignis iniuria neglecto omni respectu status et condicionis serenissimi domini regis mei, meo quoque, quod profecto molestissimo et indigno ferimus animo.

Quapropter mittimus per bancum Welserorum varias litteras maiestati caesareae, domino et fratri nostro carissimo, domino marchioni comiti de Nassau, magno cancellario, quarum omnium copias hic introcludimus, in spem et effectum huius expeditionis, quam Tuae Strenuitati ex animo commendamus. Velit pro virili sua navare omnem operam, ut iuxta tenorem supplicationis ex Neapoli nobis transmissae, ad quam etiam nos hic aliqua addidimus, negotium hoc cum summa diligentia resumat et prosequatur. Quamquidem supplicationem, ita ut iacet, porrigat, vel prout commodius noverit, emendet, servata tamen forma eiusdem caudae et conclusionis. Efficiatque Strenuitas Tua, quod caesarea maiestas sine omni dilatione hereditatem nostram omni iuris aequitate ad nos pertinentem, nobis restitui iubeat, sequestris relaxet, castellum Barense et alia fortalicia nostrae dicioni relinquat. Si quis enim iure nobiscum experiri voluerit, praesto sumus unicuique respondere de iure et iustitia. Castello autem ipsi Barensi et aliis fortaliciis tales nos praefectos constituemus, quales suae caesareae maiestati gratiosissimi erunt futuri. Ac super omnibus praemissis litteras caesareae maiestatis expediat, quas ad magnificum Ludovicum Aliphium secretarium et oratorem nostrum Neapolim mittat, verum tamen ad castellanum castri Barensis binas aut trinas desuper caesareas oportet expedire litteras. Nam hoc pro certo intelleximus eum hoc habere in commissis, quod ad primas, etiam ad secundas litteras caesareae maiestatis vix aliquid faciet et tunc triplicatis litteris opus erit. Et quod hoc Strenuitas Tua efficiat, quamprimum potitur, quia quanto magis hoc differtur, tanto plus illud dominium destruitur et laceratur ac incommodatur. Et si erunt pro nobis bonae expeditiones, componat Strenuitas Tua cum banc[is], ut eo c[e]teru[m] transeant ad Ludovicum, et nos banco satisfieri mandabimus.

Et quia sanctissimus dominus noster papa suis negotia agentibus et signanter reverendissimo domino cardinali de Salinatis(!) legatum apostolicum istuc agenti committet et mandabit, ut Tuae Strenuitati ibi omni praesidio assistat. In cuius contubernio est et reverendus pater.

... misimus per bancum Welserorum ad Tuam Strenuitatem cum litteris nostris cupientes eadem confirmari per sacram caesaream maiestatem. Quod et nunc diligentissime per Tuam Strenuitatem sollicitari volumus, ut scilicet confirmentur secundum illam informationem nostram, quam cum eisdem privilegiis transmisimus. Etsi illa privilegiorum transsumpta non venerint ad manus Strenuitatis Tuae per bancum Velserorum, et hinc significabit magnifico Ludovico, ut transmitteret Strenuitati Tuae alia similia privilegia, quae apud se habet. Nam duplicata fuerant propter securitatem.

Praeterea sciat Strenuitas Tua, quod omnes nostras litteras ad caesaream maiestatem et ad omnes alios unacum istis vestris mittimus per bancum Welserorum, praeter duas litteras, videlicet reverendissimo domino cardinali Salinatis(!) et reverendo domino Stephano Broderico oratori serenissimi principis domini Hungariae et Bohemiae regis, quas ex certis respectibus mittimus ad reverendissimum dominum cardinalem Sanctorum Quattuor, ut ipse obtentis litteris a summo pontifice in rem nostram necessariis et opportunis, omnia illa simul cum istis binis litteris mitteret ad reverendissimum dominum cardinalem Salinatis(!), suas quoque illi scriberet litteras, quas exspectabit Strenuitas Tua.

Et bene valeat.

Datae Cracoviae, die XIII Iunii 1525.

Bona regina subscripsit