Fui a puero et tenera illa aetate mea Dominationis Vestrae Reverendissimae ita, ut nullius magis, semper observandissimus, verum nulla u text damaged⌈[u]u text damaged⌉mquam mihi praestari potuit tam opportuna et grata occasio, qua re ipsa et effectu demonstrare potuissem sincerum illud meum et benevolens studium erga Vestram Dominationem Reverendissimam. Cuius optimam in me affectionem et candidissimum animum plurimis eisdem evidentissimis demonstrationibus cognoveram, donec pridie e contubernali et amico meo domino ⌊Kyewsky⌋, canonico et bono servitore Vestrae Dominationis Reverendissimae intelligens petiisse a ⌊reverendissimo domino Cracoviensi⌋ Dominationem Vestram Reverendissimam hospitium pro suo felici ⌊Cracoviam⌋ adventu et a castro et a curia suae dominationis reverendissimae non remotum, ratus mihi et iam tandem nonnihil occasiunculae praestitisse superos declarandae meae in Vestram Reverendissimam Dominationem veteris immo perpetuae observantiae, ultro et libere usum meae domus pro futuris nuptiarum[1] solemnitatibus Dominationi Vestrae Reverendissimae obtuli et libentissimo ac hilari animo offero, et licet vix
cf. Vulg. Lc 7:6; Vulg. Mt 8:8 ⌊sum dignus, ut intres sub humile tectum meumcf. Vulg. Lc 7:6; Vulg. Mt 8:8 ⌋, domine. Quia tamen et arci et ⌊reverendissimo Cracoviensi⌋ vicinum et satis spatiosum est, non puto futurum Dominationi Vestrae Reverendissimae et suis ita incommodum, ut ei domum domini Hechler aut alterius cuiuspiam civis praeferre debeat. Habebit praeterea Dominatio Vestra Reverendissima me, qui et hospitis et servitoris munia obiturus sum et in singulis quibusque rebus diligentissime morem ges<t>urus Dominationi Vestrae Reverendissimae, quascumque mihi demandare non dubitaverit. Cuius gratiae feliciter valiturae servitutem meam diligentissime commendo.