Reverendissimo in Christo Patri et Domino, domino Ioanni Dei gratia episcopo Warmiensi, domino et amico observatissimo

Reverendissime in Christo Pater, domine et amice observatissime.

Commendata officiosa voluntate mea.

Quod petit Reverendissima Dominatio Vestra, ut per sacram maiestatem regiam libera esse possit a futuris comitiis, id perinde esse videtur ac si quis a peccato, quod committere decrevit, absolutionem petat. Prius committi peccatum, deinde absolutio peti consuevit. Quod vero postulat, ut ne ad nuptias proficisci necesse habeat, quas id ob causas impetrare conetur, ex iis, quae Reverendissima Dominatio Vestra ad dominum Hosium scripsit, cognovi. Et nos, qui versamur in aula sacrae maiestatis regiae, eadem causa a perpetuis nuptiis, hoc est a perpetuo sumptu et apparatu, qui certe census nostros superat, deterrere posset. Nihilominus non solum pondus diei et aestum ferimus, verum etiam impensas facimus maiores, quam pro facultatibus nostris et novum indies aes alienum conflamus, dum voluntati serenissimorum principum pro eorum et nostra dignitate servire studemus. Ego vero vereor, ne duplex iter duplices sumptus facere Reverendissima Dominatio Vestra cogatur. Ad nuptias quando proficiscendum illi sit, quandoquidem dies illarum incertus est, certum non habemus, sed in causa illustris domini ducis Prussiae iam est Reverendissima Dominatio Vestra inter commissarios nominata, ad quam rem prius illi fortasse proficiscendum erit. Mihi tamen curae futurum, si qua ratione ab alterutro itinere ineundo libera esse possit Reverendissima Dominatio Vestra, modo cognoscere ex ea possim ad nuptiasne, an ad negotium domini ducis constituendum proficisci malit.

De rebus Danicis quae scribit Reverendissima Dominatio Vestra, communicavi cum sacra maiestate regia. Displicet illi, sed quid agat, non videt. Dominus dux omnem operam suam defert ad reducendos in concordiam principes. Quod dat, accipimus.

De citatis habita hic est diligens consultatio. Quod petit Reverenda Dominatio Vestra, ut remittantur ad comitia terrarum Prussiae, id non est visum esse ex dignitate sacrae maiestatis regiae. Quod si nullius sibi rei conscii sunt, nihil est, quod metuant. Vult maiestas regia experiri, quam sibi eos habeat dicto audientes, si venerint ad diem sibi dictum, etiamsi fortasse non se usquequaque purgare possent. Ego tamen in gratiam Reverendissimae Dominationis Vestrae libenter omnem operam interponam, ut ne quid in eos durius consulatur. Sin autem contumaces esse voluerint, daturos eos suae contumaciae poenas dubium non est.

Commendo officiosam voluntatem meam Reverendissimae Dominationi Vestrae.

Datae Cracoviae, XXI Septembris anno Domini MDXXXXII.

Vestrae Reverendissimae Paternitatis servitor Samuel episcopus Plocensis et vicecancellarius