Reverendissimo in Christo Patri, Domino, domino Ioanni Dantisco, Dei gratia episcopo Varmiensi etc. ... [secretari]o regio, primati terrarum [ Prussiae] ... et fautori ... etc.

Reverendissime in Christo Pater, domine fautor mi beneficentissime.

Post mei commendationem, salutem utramque et illam caelestam benedictionem.

Urget amor absentem ab oculis, sed pectori meo semper astantem, invisere dominum et amicorum integerrimum, et ob id mitto hunc istic nuntium meum, ut referat mihi hoc, quod maxime cupio, illam videlicet sanam iucundam et felicissimam pro summa mea et incomparabili laetitia.

Quid mihi dulcius, quam meminisse illa officia, immo beneficia, quae mihi impendere dignata fuit, homini peregrino et nulla ratione merito, dum eramus in Hyspaniis. Quae quoties animo meo recenseo, toties suspiro et suspicio, essentne condignae aliquae apud Deum meae orationes, quae collatae cum suis erga me exhibitionibus praestare illi possent meritum et me servarent ab ingratitudinis vitio, hoc est praecipuum mentis meae studium, quod reputo sicut debitum. Novit hoc Scrutator mentium omnium.

Accedit item negotium, licet vile et inutile, sed ne incommodet futuris successibus et aliis scandalum tribuat. Est mihi causa istic in conventione generali cum certo Gedanensi cive et patricio, qui mihi indebite impedivit pauca frumenta mea cum nuntio, quae pro paupere erant domo nostra illic vendenda, et damnis ac incommodis meis occasionem praestitit. Et licet senatus illli pro me sententiam iustam dixerit, ille tamen non contentus, me cupiens vanis litibus et expensis producere, appellavit eam conventionem generalem, quae nunc accedit, nescio quid aliud causans, quam id, quod iustum et rectum foret.

Supplico Paternitati Vestrae Reverendissimae pro ea, quam semper colit, iustitia, audito processu et negotii meritis, quae omnia dicet is nuntius et liquent ex actis prioribus, decernat, quod illi cum aliis consiliariis aequum visum fuerit. Quandoquidem, teste Paulo, servos Ihesu Christi non licet litigare, neque ego facerem, nisi futurum scandalum caverem.

Postremo. Mitto istic piscatum. Hic apud nos nedum pisces perierunt, sed et aquae, et flumina multum defecerunt, ut a Paschate usque hactenus saltem cum effectu non plueret. Olera omnia, fungi, boleti et universae radices funditus periere. Adhuc plurimum nobis metuimus de frumento, quod nunc libere mandamus. Cineres exustos seminamus, Omnipotens Deus prospiciat indigentiae et egestati nostrae ac pauperum suorum extrae mendicitati. Non est memoria hominum tantae inediae et calamitatis praesentis, quam iam experimur. Acervum frumenti unum florenis 40 iam venundatum vidimus. Bestias ubique fame mori et alibi aquam uno miliario portari. Feliciores sunt partes vestrae, quae his omnibus nunc abundant.

Rogo Paternitatem Vestram Reverendissimam, dare dignetur litteras suas ad dominum praepositum, ut pisces salitos inde assequamur pretio bono, et mitterem pro illis tempore suo. Si compensare non potero aliter, tamen iugi et continua deprecatione mea Paternitati Vestrae Reverendissimae et suis omnibus longam hic felicitatem utramque salutem et omnium bonorum accessionem supplex propitiari numquam cessabo. Cuius paternae gratiae me plurimum commendo.

Ex Olsini pago, 26 Septembris 1540.

Vestrae Dominationis Reverendissimae tamquam filius deditissimus Ioannes Levicius Divina Providentia abbas Czervensis