BCz, 242, p. 50

Illustris et Magnifice Domine, domine gratiosissime. Humillimam commendationem.

Quod nuper cum familiari meo Fabiano Woyanowski nihil ad Illustrem Magnificentiam Vestram scripsi, non fuit alia causa, quam ne illum ob viarum insecuritatem multis litteris onerarem. Redeo itaque ad praesens ad solitum scribendi officium et si quid in eo omisi, veniam mihi dari humiliter peto.

Ea, quae hic egi hactenus et quaecumque de novis rebus obtulerunt, longo volumine ad maiestatem regiam perscripsi, inde Illustritas Vestra omnia habunde intelliget, nolui in his igitur esse morosior.

Tractatur hic postquam pontifex per istos tumultus nuper in urbe excitos ad conditiones redactus est per regem christianissimum de obsidum recuperatione veneruntque ab illius maiestate hodie litterae ad caesarem, sed adhuc, quid ms. quit(!) ⌈quidquid ms. quit(!) ⌉ in eis habeatur, sciri non potest, creditur tamen, quod et propter Turcarum impetus, et ad agendam victoriam serenissimi Hungariae regis, quae iam hic passim habetur certissima, tractatus aliqui fieri debeant redditis obsidibus, ut tandem communibus Christianorum armis vires infidelium reprimantur, quod faxit Christus, quia non est alius, qui pugnet pro nobis.

Alia hoc tempore non occurrunt. Commendo me humillime Illustri Magnificentiae Vestrae et rogo summopere pro sua in me gratia ac pro longis et duris servitiis meis apud serenissimam maiestatem regiam accessionibus meis faveat meque ms. neque(!) ⌈mequemeque ms. neque(!) ⌉ aliquando suis litteris in hoc tam longinquo exilio gratiose consoletur.

Dat(ae) or Dat(um)⌈Dat(ae)Dat(ae) or Dat(um)⌉ Granatae in Betica Hispaniae, 14 Octobris anno Domini 1526.

Illustris Magnificentiae Vestrae humillimus servus Ioannes Dantiscus