... [spe]ctabili ... et nostro apud ... [maiesta]tem nunctio et oratori ... sincere dilecto

Bona, Dei gratia regina Poloniae, magna dux Lithuaniae, Russiae totiusque Prussiae etc. domina

Magnifice et spectabilis vir sincere nobis dilecte.

Miraremur profecto, cum tam diu Tuae Strenuitatis litteras non acceperimus, ni vias obstrusas, commercia interdicta et temporum turbulentias audiremus, nam apud nos dubium non est, quin Tua Strenuitas circa nostra negotia oculatior Argo persistat, et ad nos crebras litteras dederit, sed litteras interceptas et male habitas credimus. Quodcumque est, boni consulimus, dummodo Strenuitas Tua bene valeat et res nostrae bene fortunateque succederent. Et quia saepius de arcis recuperatione perscripsimus, nunc idem voluimus inculcare, hortantes Strenuitatem Tuam, ut manibus pedibusque, ut aiunt, contendat apud maiestatem caesaream, quoad nobis ipsa arx Barensis libere restituatur et ad nostras fideles manus, vel cui nos vices nostras commiserimus, absque aliqua condicione gravi vel insolita extradatur. Nam recuperata arce Barensi, extunc videremur statum Barensem pacifice, quiete et tranquille possidere, est enim status ille absque arce Barensi, tamquam corpus sine capite, et multa possent ibi enormia contingere, quae habita arce possent evitari. Proinde Strenuitas Tua vires ingenii sui intendat, invigilet et nitatur arcem istam recuperare, nobis libere extradatur, cum nil gratius ad praesens audire valeamus. Praeterea in regno Neapolitano imposita est contributio a baronibus et proceribus exigenda, quam adoham vocant, et consiliarii illius regni nos ad hanc contributionem arctare volebant, et iam fuisset facta exactio, ni magnificus Scipio de Summa, noster auditor generalis, obstitisset et repugnasset; tandem eo deventum est, quod res ipsa in consultationem caesaris reiecta est, et quicquid caesar decreverit, id ratum et firmatum erit. Quapropter Strenuitas Tua curet, ne contra ius et illius regni antiquam consuetudinem ex hac contributione gravemur; nam a saeculo non est auditum, quod quispiam rex vel regina vel de domo regia adoham solveret, prout latius audivimus scripsisse Tuae Strenuitati eundem auditorem nostrum generalem, qui de re ipsa plene instructus, plenam tuae Strenuitati informationem dedisse credimus. Studeat igitur Strenuitas Tua circa hoc apud maiestatem caesaream obtinere, quod in nostrum decus et utilitatem perpetuo elucescat. Ulterius magnificus Ludovicus de Montealto, regens regiam cancellariam in regno Neapolitano, se nobis per litteras obtulit nostrum statum Barensem ab aemulorum et adversariorum impugnationibus velle tueri atque protegere, ni unum obstaret, quod cum ipse officialis regius sit, non poterit in campum sub aperto Marte descendere absque consensu et mandato caesaris, quamobrem nobis per litteras significavit, quod si unum verbum per litteras caesareas habuerit, ex quo possit hanc protectionem libere suscipere, hanc provinciam capesset et nostrum statum Barensem nostrosque subditos audacter tuebitur, et proteget, citra tamen praeiudicium fisci caesaris et regii, iurium et rerum omnium. Et quia nostra plurimum interest, eundem in protectorem constituere, idcirco hortamur Strenuitatem Tuam, studeat modis omnibus a maiestate caesarea litteras obtinere, quibus mandetur eidem domino Ludovico, quod nostri ducatus Barensis protectionem suscipiat tantum, quantum sibi licitum fuerit et fas et iura permittant, ac citra praeiudicium fisci regii. Quod speramus facillime obtentum iri. Quod si obtentum fuerit Strenuitas Tua earundem literarum exemplar nobis transmittat, et super hoc superque aliis negotiis ad nos ut solet copiosius rescribat.

De negotio magnifici Ludovici Aliphii, secretarii nostri, id exsequi et perficere conetur Strenuitas Tua, quod ipse per litteras diffusius Tuae Strenuitati perscribet, quam hortamur, ut causam hanc ambabus manibus complectatur et votivo fine concludatur. De quo rem nobis gratissimam faciet eadem Strenuitas Tua, quae bene et feliciter valeat.

Datae Cracoviae, die XXVII Octobris anno Domini M-o D-o XXVI

Bona regina subscripsit