» CORPUS of Ioannes Dantiscus' Texts & Correspondence
Copyright © Laboratory for Source Editing and Digital Humanities AL UW

All Rights Reserved. No part of this publication may be reproduced or transmitted in any form or by any means, electronic or mechanical, including photocopy, recording or any other information storage and retrieval system, without prior permission in writing from the publisher.

Letter #3505

Johann REYNECK to Ioannes DANTISCUS
Hildesheim, 1531-01-13


Manuscript sources:
1fair copy in Latin, autograph, BCz, 1595, p. 203-204

Auxiliary sources:
1register in Polish, 20th-century, B. PAU-PAN, 8246 (TK 8), f. 268

 

Text & apparatus & commentaryPlain textText & commentaryText & apparatus

 

BCz, 1595, p. 204

Reverendissimo amplissimoque Praesul et Domino, domino Ioanni Dantisco Culmensi episcopo, serenissimi et potentissimi Poloniae regis oratori apud caesaream maiestatem, domino meo benignissimo etc.

In aula caesaris

BCz, 1595, p. 203

Salutem, obsequium et commendationem.

Reverendissime, amplissime Domine.

Etsi superinscribedEtsiEtsi superinscribed in summa, qua fungitur amplissima pro suo serenissimo rege legationis provincia Dignatio Vestra, tempe ms. o(!) ee ms. o(!) rare mihi debebam, ne otiosis meis litteris occupationibus vestris molestiam coniungerem, tamen metienti mihi facilitatem vestram nihil comitti aut peccari putavi, praesertim si meae litterae gratitudinem quandam vestrorum in me collatorum beneficiorum et favoris testarentur, quando sicut nulla tam magna diis immortalibus de rebus omnibus tum sit cura et cogitatio, ut aut supplices mortales, aut gratos pro beneficiis non libenter audiant.

Quare imprimis grates sint immortales, quod Gratia Vestra tanta sua benevolentia affecerit me Augustae et illustrissimo Alberto duci non mediocriter commendavit in famulitium. Speravi enim non posse non succedere, quod tanto patrocinio commendatum esset, sane ut merita Reverendissimae Dignationis Vestrae superant sua magnitudine, ita facile scio parem me gratiam referre non posse. Manebit tm tum apud me semper tanti beneficii immortalis memoria capietque, si non alium, Gratia Vestra sui beneficii fructum. Hunc tum, quod in gratum contulerit, et beneficii memorem diis immortalibus pro benignitate hostimentum est animus gratus, quod ex claris hominibus, quos ampliora beneficia contulisse quam accepisse oblectat.

Ceterum, Reverendissime Domine, cum desit ad commendationem scire, quantum valuerit apud illustrissimum Prussiae ducem ea commendatio quemque fructum paper damaged[tum]tum paper damaged pepererit, rogo, aut domino Cornelio Sceppero scribendum committatis, aut si horae aliquot sunt otiosae et succe ms. i(!) ee ms. i(!) sivae tantum temporis ad scribendum Dominationi Vestrae superinscribed in place of crossed-out ipsaipsaDominationi VestraeDominationi Vestrae superinscribed in place of crossed-out ipsa suffuretur aut detrahat ... illegible...... illegible.

Si illustrissim ms. n(!) mm ms. n(!) us dux facit condicionem ipse, ad Gratiam Vestram properabo omniaque consilio et voluntate vestra superinscribedvestravestra superinscribed de profectione constituam. Sin nulla est aut non satis liberalis condicio, attamen perpetuo me obstringet tam facilis Gratiae Vestrae superinscribedVestraeVestrae superinscribed animus paratusque, ut et iuvaret, et prodesset.

Commendo mea servitia.

Ex Hildensem, XIII Ianuarii 1531.

Tumultuarie etc.

Reverendissimae Dignationis Vestrae servitor Ioannes Rheyneckius