Reverendissimo in Christo Patri, Domino, domino Ioanni Dei gratia episcopo Culmensi, domino et amico observando

Reverendissime Domine, domine mi observandissime. Post solitam commendationem.

Opto, ut ordo sacerdotalis sit Vestrae Reverendissimae Dominationi ad salutem animae ovibusque eius ad consolationem et vitae normam. Parcet mihi forte Vestra Reverendissima Dominatio, veterano militi Christi, ut eam commonefaciam pro meo in eam amore de his, quae pusillos offendunt et pariunt contemptum apud maiores, qui rumoribus vulgi plerumque ducuntur. Solet usu venire in plerisque, qui et in aula et in statu profano magnam aetatis suae partem exegerunt, qui sacris initiati, pristinae libertatis tam in sermone quam in factis quibusdam tenorem retineant, quod reverendissimum dominum olim Raphaelem praesulem Plocensem non despectum solum, verum ludibrium hominum effecit, et licet nihil tale opiner de Vestra Reverendissima Dominatione, quia tamen aliquot candidos amicos hoc ipsum optare audivi, etiam si nullus illorum scripserit, non videbatur mihi, ut officio amici satisfecissem, si omnino siluissem, quod boni consulat Vestra Reverendissima Dominatio.

Credo reverendissimum dominum episcopum Cracoviensem Vestrae Reverendissimae Dominationi missurum ea, quae absolvenda remanserant, simul et exemplum litterarum domini Opalenski magistri curiae, qui ex Ungaria perscripsit, quae apud caesarem Turcarum pro maiestate regia ordinavit. Et ubi dominus Cracoviensis non scripserit, hic in summa accipiat. Confecit treugas seu pacem ad tempora vitae Turcarum imperatoris eiusque filii, qui in imperio succedet, similiter ad mortem utriusque regis nostri. Debebit Turcus auxilia praestare regibus nostris contra quoscumque hostes, cui foederi accessit Tartarorum Praecopensium caesar, qui tum aderat praesens in aula imperatoris. Vicissim serenissimi reges nostri non debent ullum adversarium imperato[ris] per se vel suos subditos occulte vel manifeste iuvare, ad auxilia autem Turcis facienda non erunt astricti. Mandatum est Valacho ab imperatore, ne quidpiam hostile moliri audeat adversus dominia [maiestatis] regiae sub ammissione colli et palatinatus, sed an parebit iussis, nescio, paraverat tamen insidias in multis locis domino Opalenski, quas evasit non sine periculo et difficultate.

Aderat etiam ipse orator regius iussu imperatoris tractatibus pacis inter regem Ferdinandum et Turcum scribitque iam paene conclusam pacem inter eos, quod, ut video, non bene haberet regem Ioannem, de condicionibus tamen pacis illius nihil scribit.

Imperator catholicus et papa agunt etiam de pace cum Turcis, sed secretius, rex vero Franciae aperte per nuntium proprium pacem cum illis composuit, ex quibus facile coniciet Vestra Reverendissima Dominatio, quorsum res Christianae deductae sunt.

Scribunt quidem concilium generale hinc ad annum celebrandum indici debere. De institutione illius bene credo, sed de effectu dubito, nam de loco nondum est constitutum.

Valeat tandem felicissime Vestra Reverendissima Dominatio in gratia Iesu Christi et amore hominum.

Datae Cracoviae, feria 3-a Magna 1533.

Vestrae Reverendissimae Dominationis obsequens episcopus Premisliensis scripsit