[Magnifico et spect]abili viro Ioanni [Dantisco] [apud] sacram caesaream [maiesta]tem regio ac [nostro nuntio] et oratori [sincere nobi]s dilecto

Bona Dei gratia regina Poloniae, magna dux Lythuaniae Barique, princeps Rosani ac Russiae, Prussiae Masoviaeque etc. domina

Magnifice, sincere nobis dilecte.

Accepimus binas Tuae Strenuitatis litteras, alteras XXII-a Aprilis, alteras vero VI Maii ex Valle Oleti. Quibus perlectis non potuimus non laudare Tuae Strenuitatis patientiam et in rebus agendis dexteritatem ac diligentiam, quae cum nobis perspecta fuerint et sunt, studebimus uberiori nostra gratia suggerente se causa rependere.

Dolemus mirum in modum de adversa Tuae Strenuitatis valetudine, quam Deo propitio in prosperam et optatam permutari percupimus. Quod attinet ad negotia nostra: non possumus non mirari, cur nobis et rebus nostris tot technae totque fallaciae parentur, tot simultates obstruantur. Si caesariani aperte loquerentur, vel congruum reportarent responsum, vel nos alia via rebus nostris consultum iri vellemus et ad praesens ab ingerendis caesari fastidiis abstineremus. Solutio Adohae iam exacta est et hoc factum necessitate urgente excusatur, alias exigetur voluntate praecipientium, etiamsi iura et consuetudines obstarent, et quae a principio necessitatis exsistunt, ex post facto voluntatis fiunt et in sequelam trahuntur.

Proinde hortamur Strenuitatem Tuam, nitatur totis viribus a sacra caesarea maiestate obtinere, vel saltem gratiose, ut ab huiusmodi solutione liberae immunesque reddamur, ne deterioris condicionis nos, quam nostri praedecessores, videamur.

De arce Barensi sumus contentae, quod ad manus nobilis Colae Mariae de Summa extradatur et nostro nomine consignetur, cum hanc viam faciliorem Strenuitas Tua arbitretur. Verum quia bellorum turbines in Italia in horas excandescunt, nescimus, quo modo haec arcis restitutio ad praesens fieri possit. Praestolabimur bellorum eventum, quibus utinam Deus Optimus Maximus extremum finem imponat, et tunc hoc desiderium nostrum exsecutioni demandari curabimus, et recuperata arce in utramque aurem dormire valeamus et Tuam Strenuitatem ad nos (ut cupimus) revocare.

De litteris obtinendis, ne contra statum nostrum Barensem aliquid innovetur, postquam tanta obicitur difficultas, quiescat Strenuitas Tua et ab earum postulationibus abstineat.

De sabellis placet, quod Strenuitas Tua constituit et id exsequatur.

Accepimus provisionem de civibus Barensibus occisis et illam ad statum Barensem transmittemus, quo possit debitae exsecutioni demandari, et credimus eam difficulter obtentam, nam raro corvus corvum oppugnat.

De negotio secretarii nostri etc. id nitatur obtinere Strenuitas Tua, quod poterit, nostris dignitate et iuribus semper salvis.

Die XXVII-a mensis praeteriti redditae sunt nobis litterae Tuae Strenuitatis ex Valle Oleti XXI Maii datae, ex quibus perspeximus solitam et commendandam Tuae Strenuitatis diligentiam circa negotium adohae, ut illius solutione efficeremur immunes, sed pro praesenti anno persoluta est. Cuperemus, si fieri posset, ut in posterum ex munificentia caesaris liberaremur, quandoquidem iura nostra obaudiuntur. Hortamur igitur Strenuitatem Tuam, id extorqueat, quod potest, et impossibilia praetermittat.

Nos in horas exspectamus nuntium ex Italia, a quo cognoscemus, an restitutio arcis Barensis facta sit et ad manus magnifici Colae Maria de Summa pervenerit, ut ex mandato caesaris novissime decretum est. Quod ubi successerit, e vestigio Strenuitatem Tuam ad nos rovocabimus. Interim sit boni animi et de nobis sibi optime persuadeat, hancque moram, licet molestam, aequo animo ferat.

Et bene valeat.

Datae Cracoviae, die III mensis Augusti anno Domini M-o D-o XXVII-o.

Bona regina subscripsit