List #426
Mercurino Arborio di GATTINARA do Ioannes DANTISCUSToledo, 1529-02-14
Regest polski:
Gattinara narzeka, iż Dantyszek woli oczekiwać na francuski paszport w oddaleniu od dworu i przez to pozbawia go swojego miłego towarzystwa. Zapewnia Dantyszka o swojej przyjaźni i dowodzi, że nie powinien czuć się wobec niego zobowiązany, ponieważ zasłużył swoją cnotą (virtus) na wszystko, co Kanclerz zdołał dla niego uczynić. Pragnąłby też móc uczynić jeszcze więcej.
Gattinara zapewnia, iż dołoży starań, aby zostały spełnione obietnice, które pod jego nieobecność cesarz dał Dantyszkowi, kiedy ten wyjeżdżał [z Toledo w grudniu 1528].
List Dantyszka do Valdésa [IDL 5771] utwierdził Kanclerza w jego dobrej opinii na temat polskiego posła. Więcej napisze mu Valdés, który prześle także przywilej [udostojnienie herbu] w takiej formie, o jaką zabiegał Dantyszek.
| odebrano Valladolid, [1529]-02-18 Rękopiśmienne podstawy źródłowe:
Pomocnicze podstawy źródłowe:
Publikacje:
| ||||||||||||||
Tekst + aparat krytyczny + komentarz Zwykły tekst Tekst + komentarz Tekst + aparat krytyczny
Magnifico viro domino Ioanni Dantisco serenissimi regis [Po]loniae oratori etc.
Magnifice Domine orator,
Quasi non tam commode apud nos, quam istic fidem publicam a Gallis praestolari potuisses, ita a nobis aufugisti, ne tua nobis iucundissima consuetudine frueremur. Quod de amore in me tuo scribis, tam scio verum esse, quam me vivere, quod si idem de meo in te persuaseris, nihil facies a meo animo alienum. Quae de meis in te officiis commemoras, neque agnosco ego, neque tu hic mihi quicquam debes, cum neque ego, quae voluissem, praestiti, et etiamsi praestitissem omnia, omnia tuae virtuti debebantur. Quare nihil est, quod hic beneficia officiave adducas.
Quomodo te post meum discessum caesar absolvit, intellexeram, neque est quod verearis maiestatem suam quicquam mutaturam de his, quae tibi verbo pollicitus est. Cui rei omnem ego operam pro parte mea semper libentissimeque praestabo.
Quae Valdesio scripsisti, retulit ille mihi omnia, in quibus video te semper tui similem esse. Neque enim tuus iste genius potest ut bonos non diligere ita et malos non odio prosequi in eosque invehi, et hoc est virtutis tuae non vulgare testimonium.
Cetera scribet Valdesius mittetque privilegium, quemadmodum petiisti, nihil enim tibi negare possem.
Vale et tibi Optimus Deus felix faustumque iter concedat.
Toleti, die XIIII Februarii 1529.
Ad obsequia Dominationis Vestrae Mercurinus Gattinara