AAWO, AB, D.5, f. 138v

Reverendissimo in Christo patri et domino, domino Ioanni Dei gratia episcopo Culmensi et administratori episcopatus Pomezaniensis nec non ad ecclesiam Warmiensem postulato, domino gratiosissimo clementissimoque

AAWO, AB, D.5, f. 138r

Reverendissime in Christo pater et domine, domine gratiosissime clementissimeque. Orationum mearum devotarum et obsequiorum indefessorum praemissa exhibitione.

In primis Reverendissimae Paternitati Vestrae maximas gratias ago, quod me indignum insufficientem et immeritum capellanum suo pane alere et multiplicibus gratiis et favoribus ex innata clementia hactenus prosequi dignata est, insuper et in recessu a nobis me largissime donare, propterea sum astrictus et perlibenter volo, quam diu spiritus hos meos reget artus, Vestrae Reverendissimae Paternitatis, dulcissimae matris, fratrum et sororum omnium in orationibus meis memoriam facere ac omnipotentem Deum iugiter exorare, quatenus Reverendissimae Paternitati Vestrae in ampliori dominio constitutae longissimam sanitatem, fortunam, faustum longum et amplissimum regimen concedere dignetur. Et Reverendissimae Paternitatis Vestrae obnixius supplico, dignetur me iam senem et grandaeve mancipium apud reverendissimum dominum electum futurum praesulem Culmensem gratiose promovere et commendare, quemadmodum pientissimus pater filium suum dilectum commendare solet optimo amico, prout non haesito Reverendissimam Paternitatem Vestram id ipsum misericorditer facturam. Iam intendo aedificare domum, nedum pro me, sed et pro successoribus meis capellanis reverendissimorum dominorum episcoporum Culmensium et antequam convenio carpentarium, saepius mihi venit ante oculos illud evangelicum de illo, qui voluit aedificare turrim et non potuit consummare etc. eapropter similiter timeo propter tenuitatem bursae meae et trepido. Rogo igitur Reverendissimam Paternitatem Vestram, dignetur mihi gratiose dare illa ligna seu robora, quae ante arcem iacent ad inceptionem domus. Et cum his me Reverendissimae Parenitati Vestrae humillime commendo, quam Deus optimus maximus diutissime et felicissime pro suorum subditorum et mea singulari consolatione conservet.

Lubaviae, XXVI Februarii anno Domini 1538.

Eiusdem Reverendissimae Paternitatis Vestrae humile et deditissimum mancipium Iacobus Ditrichsdorf capellanus domesticus Lubaviensis