[Magnifico et spect]abili viro Iohanni [Dantisco sacrae] maiestatis regiae et nostro [apud caesa]ream et catholicam [maiestatem oratori] sincere nobis [dilecto].

Bona Dei gratia regina Poloniae, magna dux Lithuaniae, Russiae, Prussiaeque etc. domina

Magnifice vir, sincere nobis dilecte.

Post Bernardi a nobis discessum ternas ad Tuam Sinceritatem litteras dedimus et miramur, quod saltem unae ad Tuae Sinceritatis manus non pervenerint. Cum scribat Sinceritas Tua in novissimis suis 2-a Februarii datis nostras litteras vehementer desiderare, nos nullum hinc abire absque nostris litteris permittimus, quem sciamus in Italiam profecturum. Sed speramus, quod isto tempore aliquas nostras Tua Sinceritas acceperit.

Permol[e]stum est nobis audire, quod hactenus nullas possit Strenuitas Tua pecunias ex ducatu nostro Barensi habere, sed id nostrorum officialium culpae minime asscribimus, sed tamen horum pessimorum temporum calamitatibus, ex quibus hominum commercia interdicta esse videntur. Speramus tamen Iohannem Levitium aliquid boni ibi fecisse, si modo illuc incolumis penetrare potuerit. Hostibus [et] latronibus vias circumsedentibus nos saepius ac sae[pius officiale]s nostros monuimus eisque districte mandavimus, ut quascumque pecunias Strenuitas Tua per cambium acceperit, e vestigio et sine mora persolverent.

Nec aliter facturos credimus. Venetiis nullas habemus pecunias, nisi quae ex Baro illuc transmitti solent, sed hodie propter hostilitatem difficillime pecuniae traicerentur. Quapropter Strenuitas Tua curet, ut, quacumque via possit acquirere sibi pecunias, acquirat et persolvendas Bari perscribat.

De provisione duorum milium ducatorum nihil dubitamus, quod eius momenti erit secunda sicut et prima, nam ambae apud collaterale consilium eodem modo interpretabuntur in favorem caesaris et asserent caesarem nihil ordinarii neque extraordinarii habere super ducatu Bari nisi dumtaxat militare servitium, quod est adoha, et cavillabunt scripta caesaris, quod abominamur. Quapropter si haec secunda provisio nullius erit effectus, ut brevi Tua Sinceritas certior erit, studeat in posterum talem impetrare provisionem, quae calumnias sinistre interpretantium effugere valeat, ne et caesaris voluntas, et spes nostra frustrentur.

Exspectamus miro desiderio Bernardi reditum, quem scribit Strenuitas Tua brevi ad nos venturum cum aliquibus optatis expeditionibus. Faxit Deus, ut sospes et incolumis ad nos cito perveniat. Nolumus Sinceritatem Tuam ignorare Scipionem de Summa, qui nostras vices in ducatu nostro Bari et gessit, et gerit, obtinuisse a caesare praefecturam duarum provinciarum, videlicet terrae Ydrunt[i] et terrae Bari. Quae praefectura e[s]t utillima et ad triennium ...t in regno Neapolitano. Is praefectus vice rex provis[orius a]pp[el]lari solet. Hoc sibi datum asserunt in remunerationem servitiorum suorum hoc bello praes <t> itorum, similiter et fratri suo, qui est praefectus arcis Barensis, quattuor milia ducatorum donata sunt a caesarianis ministris et hanc uberrimam mercedem rettulerunt, qui nihil laborarunt. Nos, qui pondus diei et aestus portavimus, nonnisi damna et iniurias reportamus. Quod quam nobis permolestum sit, Sinceritas Tua perpendere recte potest. Idcirco Sinceritas Tua capta temporis opportunitate et cum sacra maiestate caesarea, et cum reverendissimo domino cardinali, supremo cancellario, nostra damna et totius ducatus nostri calamitates et ruinas communicet et aliquid obtinere studeat, quod in nostram et nostrorum subditorum consolationem succedat, ne a caesare despectui haberi videamur. Quicquid ambo fratres fecerunt, nostro mandato et iussu fecerunt et nostrae pecuniae in multis milibus expositae sunt, quo servitia caesari pergrata praestarentur. Cetera committimus virtuti et prudentiae Sinceritatis Tuae. Quam bene et feliciter valere optamus.

Datae Cracoviae, die 7-a Martii 1530.

Ad mandatum sacrae maiestatis reginalis proprium.