Letter #6260
Ioannes DANTISCUS to Georgius SABINUSHeilsberg (Lidzbark Warmiński), 1546-06-05
Early printed source materials:
Prints:
|
Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus
Comptas floribus et rosis novellis,
Et terrae variis virentis herbis,
Quas hoc ver redolens reduxit orbi,
Nuper, docte, tuas, Sabine,Muses Greek goddesses of literature and the arts ⌊MusasMuses Greek goddesses of literature and the arts ⌋
In nostro reditu fluentis ⌊Allae⌋
Ad ripas, modulis simul canentes
Pimpleis resonans ab ore carmen,
Carmen, dulce, suave, perpolitum,
Et post hoc iter omne, taediosum
Quod nobis fuerat, placens ademit.
Et terrae variis virentis herbis,
Quas hoc ver redolens reduxit orbi,
Nuper, docte, tuas, Sabine,
5
Vultu vidimus obvias serenoIn nostro reditu fluentis ⌊Allae⌋
Ad ripas, modulis simul canentes
Pimpleis resonans ab ore carmen,
Carmen, dulce, suave, perpolitum,
10
Quod nos exhilaravit ac refecitEt post hoc iter omne, taediosum
Quod nobis fuerat, placens ademit.
Quare tot tibi gratias habemus,
Quot fert germina nunc humus tumescens
Frondentes procul arbores in antris
Et nostris prope quae manent in hortis,
Quo iam celsa petunt Oreadesque
Pindi culmina gressibus citatis
Impigroque gradu suas Napaeae
In pratis et agris aquisque ducunt.
Quot fert germina nunc humus tumescens
15
Hoc sub tempore, quo comas resumuntFrondentes procul arbores in antris
Et nostris prope quae manent in hortis,
Quo iam celsa petunt Oreadesque
Pindi culmina gressibus citatis
20
Et quo nunc Dryades suas choreasImpigroque gradu suas Napaeae
In pratis et agris aquisque ducunt.
Iam quaecumque videntur undiquaque
In campis vel in intimis virectis
Rident omnia, cuncta laeta rident.
Hoc ut tempore, mi Sabine, festo
Quod sunt pollicitae tuaeMuses Greek goddesses of literature and the arts ⌊CamenaeMuses Greek goddesses of literature and the arts ⌋ —
Quo iam singula gaudiis resultant
Qui replet pia corda Christianis,
Certo creditur, huc velis venire,
A te poscimus, ac tui iugalis
Anna Schwarzerdt (*1522 – †1547), daughter of Philipp Melanchthon, since 1536 wife of Georgius Sabinus (NDB, Bd. 22, p. 320-321) ⌊ConsortemAnna Schwarzerdt (*1522 – †1547), daughter of Philipp Melanchthon, since 1536 wife of Georgius Sabinus (NDB, Bd. 22, p. 320-321) ⌋ thalami venire tecum.
Melchior Isinderus (Melchior Isinder) (*ca. 1520 – †1588), studied in Wittenberg; pupil of Philipp Melanchthon; 1548 - doctorate in theology from Wittenberg University; Professor (i.a. of Greek and Theology) at the University in Königsberg, 1549 - Rector ⌊InsiderusMelchior Isinderus (Melchior Isinder) (*ca. 1520 – †1588), studied in Wittenberg; pupil of Philipp Melanchthon; 1548 - doctorate in theology from Wittenberg University; Professor (i.a. of Greek and Theology) at the University in Königsberg, 1549 - Rector ⌋ item, velimus, una
Ut tecum veniat vocatus hospes.
In campis vel in intimis virectis
25
Aut in vallibus, aut iugis in altis,Rident omnia, cuncta laeta rident.
Hoc ut tempore, mi Sabine, festo
Quod sunt pollicitae tuae
Quo iam singula gaudiis resultant
30
Et quo Spiritus affuturus ille,Qui replet pia corda Christianis,
Certo creditur, huc velis venire,
A te poscimus, ac tui iugalis
35
Ut tecum veniat vocatus hospes.
Pro The Volsci ⌊VolscaThe Volsci ⌋ tamen Anna Schwarzerdt (*1522 – †1547), daughter of Philipp Melanchthon, since 1536 wife of Georgius Sabinus (NDB, Bd. 22, p. 320-321) ⌊AnnaAnna Schwarzerdt (*1522 – †1547), daughter of Philipp Melanchthon, since 1536 wife of Georgius Sabinus (NDB, Bd. 22, p. 320-321) ⌋ sit Camilla ⌊CamillaCamilla ⌋,
Quae Turno tibi gessit in Latinos
Fidas suppetias deditque, quidquid
A caroPhilipp Melanchthon (Philipp Schwartzerd) (*1497 – †1560), Lutheran theologian, humanist, Martin Luther's collaborator and friend, author of the Augsburg Confession. He was strongly influenced by Luther, whom he called his spiritual father. In 1519 he was present as a spectator at the disputation of Leipzig between Martin Luther and Johann Eck. He was also in attendance at the Diet of Augsburg (1530) and at the religious colloquy of Worms (1557) ⌊patrePhilipp Melanchthon (Philipp Schwartzerd) (*1497 – †1560), Lutheran theologian, humanist, Martin Luther's collaborator and friend, author of the Augsburg Confession. He was strongly influenced by Luther, whom he called his spiritual father. In 1519 he was present as a spectator at the disputation of Leipzig between Martin Luther and Johann Eck. He was also in attendance at the Diet of Augsburg (1530) and at the religious colloquy of Worms (1557) ⌋, cuius es profunda
Factus splendidus eruditione,
Praeclarum quoque nactus es per orbem
Cum magno pariter favore nomen.
Quae Turno tibi gessit in Latinos
Fidas suppetias deditque, quidquid
40
Sermonis Latii est politioris,A caro
Factus splendidus eruditione,
Praeclarum quoque nactus es per orbem
Cum magno pariter favore nomen.
45
Scribenti modo fertur appulisseVestri
Est a quo mihi litteras amicas,
Pulsans ostia, redditurus. Illum
Dum sic excipio, recessit omnis
50
Conceptus calor atque me puellaeSolum Pierides statim relinquunt.
At curae redeunt molestiores.
Quas res publica dat, trahuntque longe
A coeptis numeris. In is morari
Testis noster amor, sibi Sabinum
Promittens animo benigniore,
Quidquid scribitur, esse metiendum.
Quodsi forte licentiaGaius Valerius Catullus (*ca. 84 BC – †ca. 54 BC) ⌊CatulliGaius Valerius Catullus (*ca. 84 BC – †ca. 54 BC) ⌋
Michael Marullus (Michael Tarchaniota, Μιχαήλ Μάρουλλος Ταρχανειώτης) (*1458 – †1500), Greek humanist, scholar and neo-latin poet, author of epigrams and hymns ⌊MarulliMichael Marullus (Michael Tarchaniota, Μιχαήλ Μάρουλλος Ταρχανειώτης) (*1458 – †1500), Greek humanist, scholar and neo-latin poet, author of epigrams and hymns ⌋,
Fit, cum copia largior negatur
Intento gravibus subinde rebus.
Si te versiculi parum diserti
Huc ducent, satis est. Vale venique!
Quas res publica dat, trahuntque longe
A coeptis numeris. In is morari
55
Quam gratum fuerit, tibi sit in teTestis noster amor, sibi Sabinum
Promittens animo benigniore,
Quidquid scribitur, esse metiendum.
Quodsi forte licentia
60
Interdum vel et utimur Fit, cum copia largior negatur
Intento gravibus subinde rebus.
Si te versiculi parum diserti
Huc ducent, satis est. Vale venique!