Serenissimae Maiestati Regiae Poloniae etc. [Domino] et domino meo [cle]mentissimo soli legendae.

Serenissima Regia Maiestas et Domine, Domine Clementissime. Humillimam perpetuae meae servitutis commendationem.

Dedi hinc novissimas meas ad Maiestatem Vestram Serenissimam 4 Aprilis et 19 Maii, in quibus abunde descripsi, quae tum se offerebant; ad praesens nolui eam opportunitatem omittere, cum caesar hinc hodie versus Bruxellas rursus proficiscatur, quin scriberem; utar tamen brevibus.

Magnificus dominus Cornelius Scepperus, qui primum ad reverendissimum dominum cardinalem Maguntinum et deinde ad illustrissimum dominum Ludovicum, comitem palatinum electorem, in negotio Lutheranorum profectus fuit a caesare, quid egerit, nondum scimus, isti enim duo principes scripserant superioribus diebus caesari se scire quaedam commoda media, quibus negotium cum Lutheranis ex re caesaris pro tranquillitate orbis christiani componi possit, non tamen ea media, qualia essent, caesari descripserant. Misit igitur maiestas caesarea dominum Cornelium ad eos principes primum, ut resciret et ea media rescriberet indeque recta ad serenissimum Romanorum regem contenderet. Quae postea evenerunt et quid maiestas caesarea in animo habeat (quod secretissime mihi concreditum est), Maiestas Vestra Serenissima in scheda inclusa intelleget.

Interea nihil actum est hic aliud, quam quod omnibus modis pecuniae colliguntur. Bruxellis futurus est istarum terrarum conventus, in quo maiestas caesarea sororem suam, serenissimam Hungariae reginam, istarum regionum relinquet gubernatricem et efficiet, ut omnes ei iurent; postea id fiet, quod in scheda descripsi.

His diebus fuit hic elegans et strenuum hastiludium, in quo praefuit caesar et fractis 14 lanceis cum omnium admiratione atque acclamatione, gessit se supra modum strenue; praeferebantur hastilusoribus ingredientibus palaestram seu campum arma illorum in scuto depicta cum galea et omnia sic fuerant in ordine suspensa; erant omnes numero quinquaginta quattuor; unus dumtaxat in frangendis lanceis caesarem excessit, habuitque caesar secundam palmam, cum a puellis in symposio ad id habito distribuerentur.

Pridie(!) accepi hic litteras Serenissimae Maiestatis Vestrae datas Cracoviae 15 Aprilis in negotio Gdanensium cumque hoc iam aliquandiu tractaverim cum caesare et consiliariis ad id deputatis, nihil aliud effectum est, quam quod petunt, ut a Gdanensibus obtinerem facultatem, qua negotium hoc amicabili modo componi posset. Interea tamen non omittam, quo arrestum in Dordraco factum contra civem Maiestatis Vestrae Serenissimae Gdanensem dissolvatur, quod si fieri nequit, non erit inconveniens, ut simile Maiestas Vestra Serenissima Gdani fieri permittat, quo vicissim causam conquerendi habeant Belgae, quorum tumor aliter sedari non poterit. Iam enim satis est maiestati caesareae a me nomine Serenissimae Maiestatis Vestrae inculcatum. Maiestas caesarea omnia ad consiliarios istarum terrarum, qui a parte adversa corrupti sunt, reicit.

Anno praeterito, quando Maiestas Vestra Serenissima dignata mihi fuit assignare provisionem menstruam 100 ducatorum, scriptum mihi fuit, quod stipendium equorum meorum, quamdiu hic agerem, mihi currere seu cedere deberet. Et cum iam ingentem pecuniarum summam de proprio supra provisionem Maiestatis Vestrae Serenissimae impenderim atque impendo in dies, idque pro honore et existimatione Maiestatis Vestrae Serenissimae fiat augenda, supplico Maiestati Vestrae Serenissimae humillime dignetur committere, ut equorum meorum stipendium post novissimam solutionem nobili domino Nibschicz numeretur, quo ille id, quod pro vestibus ad honorem Serenissimae Maiestatis Vestrae comparatis Carolo Kuczer debeo, persolvat. In ea re Maiestatis Vestrae Serenissimae cum totus sim exhaustus et multis debitis implicatus, gratiam et clementiam humillime imploro.

Et quod reliquum est, cum ulterius nequaquam possum hic subsistere et iam septem anni et 4 menses elapsi sint quod absum, Maiestati Vestrae Serenissimae iterum atque iterum supplico, dignetur me tandem revocare et aliquem cordatiorem, quam ille prior fuit, mittere, quem in hac aula instituerem, cuius Maiestas Vestra Serenissima servitio uti posset. Ego revera ob tot labores iam totus canus et praeter aetatem morbis ac aegritudinibus obnoxius, nescio, si amplius (quod tamen maxime velim) Maiestati Vestrae Serenissimae usui esse possim; ferreus assiduo consumitur anulus usu. Serenissimae Maiestati Vestrae, ut domino meo clementissimo, hoc crassum meum corpus cum afflicto animo suppliciter commendo et deprecor maturiorem reditus mei rationem habere dignetur. Christus, dominus noster, Maiestatem Vestram Serenissimam quam diutissime incolumem et felicissimam conservet, amen.

Ex Gandavo Flandriae, 15 mensis Iunii anno Domini MDXXXI

Serenissimae Maiestatis Vestrae Regiae humillimus servitor et capellanus Ioannes Dantiscus, confirmatus episcopus Culmensis.