» Korpus Tekstów i Korespondencji Jana Dantyszka
Copyright © Pracownia Edytorstwa Źródeł i Humanistyki Cyfrowej AL UW

Wszelkie prawa zastrzeżone. Zabrania się kopiowania, redystrybucji, publikowania, rozpowszechniania, udostępniania czy wykorzystywania w inny sposób całości lub części danych zawartych na stronie Pracowni bez pisemnej zgody właściciela praw.

List #70

[Ioannes DANTISCUS] do [Maximiliaan van EGMOND-BUREN]
Heilsberg (Lidzbark Warmiński), 1541-01-10

Regest polski:

Dantyszek zapewnia adresata o swojej przyjaźni i sympatii, trwającej niezmiennie pomimo dzielącej ich odległości. Z radością dowiedział się z listu Cornelisa De Scheppera, że cesarz [Karol V] chojnie nagrodził cnoty i zasługi adresata. Gratuluje mu z całego serca uzyskanej godności [gubernatora Fryzji]. Podkreśla swoją zażyłość z adresatem i czeka na wieści od niego.




Rękopiśmienne podstawy źródłowe:
1brulion język: łacina, autograf, BCz, 245, s. 237-238

 

Tekst + aparat krytyczny + komentarz Zwykły tekst Tekst + komentarz Tekst + aparat krytyczny

 

Spectabilis Domine, amice carissime.

Salutem et felicitatem.

Sunt, qui putant, inter quos Athenaeus of Naucratis (fl. about the end of the 2nd and beginning of the 3rd century AD), Greek rhetorician and grammarianAthanaeusAthenaeus of Naucratis (fl. about the end of the 2nd and beginning of the 3rd century AD), Greek rhetorician and grammarian fuit, cf. Adagia 1286 Non sunt amici, amici qui degunt procul non esse amicos, qui procul deguntcf. Adagia 1286 Non sunt amici, amici qui degunt procul . Quod secus se habere plerique viri boni mecum haud dubie sentiunt, quandoquidem eorum, qui absunt, non qui coram sunt, tenemur desiderio. Quod ex amore nasci solere, cui dubium est? Quo cum Tuam Dominationem iam a multis annis sum prosecutus, ab eo me desiisse, nequaquam velim, putes.

Fuitque mihi gratissimum ex cf. Cornelis DE SCHEPPER to Ioannes DANTISCUS Vienna, 1540-08-18, CIDTC IDL 2334litteriscf. Cornelis DE SCHEPPER to Ioannes DANTISCUS Vienna, 1540-08-18, CIDTC IDL 2334 magnifici domini Cornelis De Schepper (Cornelius Scepperus, Cornelis De Dobbele, Cornelius Duplicius) (*1503 – †1555), erudite, diplomat in the Habsburgs' service; close friend of Ioannes Dantiscus; initially in the service of Christian II of Oldenburg, King of Denmark; 1526 secretary and councillor to Emperor Charles V of Habsburg (CE, vol. 3, p. 218-220; DE VOCHT 1961, p. 15-24)Cornelii ScepperiCornelis De Schepper (Cornelius Scepperus, Cornelis De Dobbele, Cornelius Duplicius) (*1503 – †1555), erudite, diplomat in the Habsburgs' service; close friend of Ioannes Dantiscus; initially in the service of Christian II of Oldenburg, King of Denmark; 1526 secretary and councillor to Emperor Charles V of Habsburg (CE, vol. 3, p. 218-220; DE VOCHT 1961, p. 15-24) intelligere, quod quemadmodum meritus es et tuae postulant virt[utes], ob quas mihi carus fuisti semper, a sacra Charles V of Habsburg (*1500 – †1558), ruler of the Burgundian territories (1506-1555), King of Spain as Charles I (1516-1556), King of Naples and Sicily, King of the Romans (1519-1530), Holy Roman Emperor of the German Nation (elected 1519, crowned 1530, abdicated 1556); son of Philip I the Handsome and Joanna the Mad of Castilecae[sarea et] catholica maiestateCharles V of Habsburg (*1500 – †1558), ruler of the Burgundian territories (1506-1555), King of Spain as Charles I (1516-1556), King of Naples and Sicily, King of the Romans (1519-1530), Holy Roman Emperor of the German Nation (elected 1519, crowned 1530, abdicated 1556); son of Philip I the Handsome and Joanna the Mad of Castile liberaliter sis habitus, cuius ... non parum tuis accessit fortunis.

Non [potui itaque] committere, quin tibi, veteri amico [meo et] ... [con]tubernali ex animo congratul[arem] ... [prout] eis, quibus bene volo, accedit, ... has itaque ad te dedi ... [iucun]dam coniunctionem et dulc[issimam consuetudinem nostram] ... refricarem meique in te animi facerem significationem non eo, ut tibi ad tuae felicitatis cumulum usui esse possim, quod tamen velim maxime, sed quo te hic etiam per tot locorum inte[r]valla amicum adhuc, eumque sincerum, habere agnoscas, utque hoc modo vel unas a te extorqueam, quibus de tuo statu imprimis, vti commune tecu<m> mihi sit gaudium, et quae apud vos geruntur, fierem certior. Qua in re mihi Tua Dominatio gratificabitur plurimum.

Quam faustiss[ime] valere opto.