AAWO, AB, A1, f. 322r

Ioanni episcopo Culmensi

Reverendissime in Christo Pater et Domine, frater et amice carissime.

Dedi superiori tempore diligentem operam, quod Reverendissima Dominatio Vestra pacificam canonicatus et praebendae in ecclesia mea Warmiensi possessionem assequeretur, instando etiam apud reginalem maiestatem Poloniae, quatenus pro Reverendissima Dominatione Vestra id ageret, ut hoc sacerdotium apud Sedem Apostolicam, cui affectum videbatur, pacificum illi redderetur. Id quod et Dominationi Vestrae Reverendissimae per litteras significare non destiti, quas in manus secretarii reginalis maiestatis ad mittendum Reverendissimae Dominationi Vestrae consignatas recepisse eas mihi Cracoviae tunc in comitiis regni agenti rettulit. Postea mihi idem secretarius notificavit Reverendissimam Dominationem Vestram ita sibi de hoc sacerdotio cavisse, ut de pacifica possessione secura in posterum sit futura. Quod ipsi ex animo gratulor. Cum etiam vacaret episcopatus Culmensis, quid tunc ms. us(!) ⌈ncnc ms. us(!) ⌉ in officio amici fecerim, constabit ex litteris meis tunc ad regiam maiestatem datis. Et ut felix faustusque sit episcopatus ille ac ut inde ad maiora exaltetur, illi precor.

Nunc superest, ut semel sponsae et ecclesiae suae amplexibus iungatur. Et quamquam ex litteris reverendissimorum dominorum Petri Cracoviensis et Mathiae tunc Wladislaviensis episcoporum constet id Reverendissima Dominatio Vestra apud regias maiestates, ut revocata apud ecclesiam suam resideat, sedulo agere ac sollicitare, rogo tamen, ne perpetuis interpellationibus, quo id quantocius fiat, instare cessat. Ut autem citra moram fiat, me quoque ultro id facturum polliceor instaturumque ac diligenter rogaturum regias maiestates, ut iam tandem Reverendissimam Dominationem Vestram post diuturnos labores et negotiorum difficultates pacifica tranquillitate frui ac ad ecclesiam suam venire permittant. Est enim hoc et necessarium et huic patriae nostrae utile, ut sit hic in senatu Prutenico, cum comitia publica aguntur (fortassis enim ego id per absentiam ex adversa valetudine causatam aegre facere valebo), praelatus praesidens propter arduas nonnumquam res ac negotia alia his terris incumbentia. Quo fit, ut admodum cupiam praesentiam Reverendissimae Dominationis Vestrae, cuius ad nos adventum maturare eamque interea felicem ac florentem conservare dignetur Christus.

Ex Heilsberg, 3 Februarii anno 1532.