UUB, H.154, f. 96v

Reverendissimo in Christo Patri et Domino, domino Ioanni Dantisco, episcopo Culmensi, serenissimi regis Poloniae consiliario, domino paper damaged⌈[domino]domino paper damaged⌉[1] suo observandissimo, etc.

Cracoviae

UUB, H.154, f. 95r

Salutem plurimam.

Cum his, qui ex parte ill(ustrissimi) or ill(ustris)⌈ill(ustrissimi)ill(ustrissimi) or ill(ustris)⌉ domini comitis de Tournau equos ad caesarem attuleri<n>t, diffusius ad te scripsi eosque donatos dimisi: primus eorum habuit ducenta scuta auri, alter centum et uterque nescio quot ulnas panni sericii, famuli sexaginta scuta. Haec dixi, non ut nostram tibi liberalitatem aperiam, sed ut scias me, quod imperasti, praestitisse. Caesar discessit ex Ratispona die primo huius mensis et heri huc venit eo animo, ut extemplo in campum prodiret, omnes enim copiae ante decem dies erunt congregatae. Hic autem rumor ad nos perlatus est Turcas omisso castro, quod expugnare non potuerunt, incensisque nonnullis villis retrocedere, id tamen certum ne sit aut incertum, ignoramus. Et cum maxime rei veritatem habere expediat, voluit caesar ea in re tua opera uti, quemadmodum ex ipsius litteris intelliges. Ego vero, ne tuis in suspicionem venires, aut quid mali tibi evenire propterea posset, curavi, ut ne tabellarius quidem ipse litteras se caesaris habere intelligeret, sed meas tantum. Quod si tibi visum fuerit serenissimo regi rem aperire, existimo suam serenitatem tamquam Christianum principem adeo non aegre laturam, ut pro reipublicae salute ea ad nos scribas, ut potius mihi persuadeam id ipsi gratissimum futurum. Si autem consultius existimabis ea ad nos aliter perscribere, omnia tuo arbitrio praestare poteris, cum nec nostrorum quisquam hoc sciat, nec tabellarius ipse, quidnam afferat or afferet⌈afferatafferat or afferet⌉, intelligat, modo ita caesaris erga te benevolentia<e> respondeas, ut non iniuria de te magna sibi promisisse agnoscat, quod ut facias, te etiam atque etiam rogo. Quod si ad ipsum caesarem ea scribere nolueris, ad me ea dirigere poteris, ut minori suspicione perferantur et a nostris legantur. Si cum Christianis principibus nobis contentio esset, nullo pacto hoc abs te peterem, sed cum haec pro reipublicae salute et adversus religionis hostes postulemus, sat scio ea te quam libentissime facturum.

De classe Turcica scribunt ad nos ex regno Neapolitano ad Epirum usque pervenisse et cum ibi intelligeret classem nostram in Sicilia esse atque inde statim solvere velle, extemplo retrocessisse, ut sperent, iam Constantinopolim usque pervenisse. Quod si idem fecerunt Turcae, poterimus nos iter nostrum in Italiam et inde in Hispaniam prosequi, in qua utinam te videre valeamus. Dominus Granvella te plurimum valere iubet. Orator ille Levicianus maximum sui UUB, H.154, f. 95v specimen dedit in ea responsione, quam caesari exhibuit, cum ex Ratispona proficiscerentur hidden by binding⌈[tur]tur hidden by binding⌉, ad ea, quae a rege suo caesar adversus Turcas postulaverat. Quam responsionem una cum his, quae nos ad ea retulimus, per primum tabellarium ad te mittem, ut gentis imprudentiam vel impudentiam potius perspicias.

Vale.

Patavii, die XI Septembris 1532 adscribed, in the hand of other⌈15321532 adscribed, in the hand of other⌉.

Tuus, quicquid est, Valdesius

[1 ] part of address was written on the lost piece of paper through which the seal was impressed