» CORPUS of Ioannes Dantiscus' Texts & Correspondence
Copyright © Laboratory for Source Editing and Digital Humanities AL UW

All Rights Reserved. No part of this publication may be reproduced or transmitted in any form or by any means, electronic or mechanical, including photocopy, recording or any other information storage and retrieval system, without prior permission in writing from the publisher.

Poem #74

Hymnus 11. Ad Christum in horto
written before 1548-07-10 first edition 1548-07-10

Early printed source materials:
1DANTISCUS 1548 (Ad Christum in horto) p. [E4]v-F2r (in extenso)
2DANTISCUS 1571 (Ad Christum in horto) p. 15r-16v (in extenso)
3DANTISCUS 1576 (Ad Christum in horto) p. 15r-16v (in extenso)
4DANTISCUS 1764 (Ad Christum in horto) p. 217-220 (in extenso)

Prints:
1HIPLER 1857 (Ad Christum. In horto / An Christum. Im Garten) No. 13, p. 128-135 (in extenso; German translation, Franz HIPLER)
2DANTISCUS 1934 (Ad Christum in horto / Do Chrystusa. W ogrodzie) No. 13, p. 58-65 (Polish translation, Jan Michał HARHALA; in extenso)
3Dantisci Carmina (Hymni 13. Ad Christum in Horto) No. 48. 13, p. 240-242 (in extenso)
4Polskie (Ad Christum in horto) No. XIV.31, p. 326-327 (in extenso)

 

Text & apparatus & commentaryPlain textText & commentaryText & apparatus

 

Post hymnum dictum cum tuis
Undenis sectatoribus
Subisti montem, consitum
Olivis, urbi proximum.
Et hortum, quem crebro prius
Solebas ingredi, petens
Ad orandum te flexeras,
Tuis idemque iusseras,
Precantes ne tentatio
Somno cogente tangeret,
Maeror quem cordis intimus
Affert plerumque tristibus.
Ab illis procedens parum
In terram te prostraveras
Patremque ter, iacens humi,
Orabas voce supplici,
Ut passionis poculum
A te transiret, felleo
Amarum gustu, continens
Nostrae salutis pharmacum.
Cruentum sudorem sacro
Ex toto fundens corpore
Contristabaris, aestimans
Mortis graves iniurias
Et quod frustra pro plurimis
Pati deberes impiis,
In illis quodque perderes,
Quidquid volens impenderes.
Futura qui scis omnia
Nec te latent praesentia,
Perpendens instantem necem
Eandem ter dabas precem.
Sed te voluntati Patris
Summittens praeparaveras
Mentem, passurus omnia,
Quae scripserat prophetia.
In quo te missus angelus
Confortabat, fidentius
Ut ferres cuncta praescius,
Hostes quae cogitaverant.
Quos exspectabas iam prope,
Armati qui convenerant
Cum vinclis, telis, lanceis,
Laternis praelucentibus.
Non abs re te pavens tremor
In illa nocte perculit,
Humorem purpurae parem
Ex artubusque protulit.
O Christe rex, angustiis
In nostris huius turbinis,
Haec sub quo vita volvitur,
Assis nobis, cum solvimur,
Ut nos non terreat metus,
Morituros qui solet gravis
In exitu perstringere
Et spectra multa promere!
Haec ne nos turbent, protege
Phantasmatumque reprime
A nobis tum ludibria
Et cuncta, quae sunt noxia,
Ut te possimus subsequi
Ad hortum primi plasmatis,
Latro quem sero paenitens
Ingressus est te confitens!
Orare nos fac iugiter,
Tentationes fortiter
Per teque nos da vincere,
In hoc et horto vivere! Amen