» Korpus Tekstów i Korespondencji Jana Dantyszka
Copyright © Pracownia Edytorstwa Źródeł i Humanistyki Cyfrowej AL UW

Wszelkie prawa zastrzeżone. Zabrania się kopiowania, redystrybucji, publikowania, rozpowszechniania, udostępniania czy wykorzystywania w inny sposób całości lub części danych zawartych na stronie Pracowni bez pisemnej zgody właściciela praw.

Wiersz #16

Epithalamium Sigismundi et Barbarae. Commendatio
napisany before 1512-02-12 pierwodruk 1512-02-12

Rękopiśmienne podstawy źródłowe:
1kopia język: łacina, XVI w., BCz, 254, s. 78
2kopia język: łacina, XVI w., BK, 212, k. 37r
3kopia język: łacina, XVI w., BK, 219, k. 35r


Podstawy źródłowe - stare druki:
1DANTISCUS 1512 (Ad Sigismundum Epithalamii commendatio) (in extenso)
2DANTISCUS 1764 (Epithalamium in nuptiis Sigismundi I regis Poloniae et illustrissimae principis Barbarae e comitibus Sepusiensis) s. 3-16 (in extenso)

Publikacje:
1DANTISCUS 1938 (Dedykacja Epithalamium) Nr 1, s. 2 (polski przekład, Jan Michał HARHALA)
2Dantisci Carmina (Epithalamium Sigismundi et Barbarae. Commendatio) Nr 12. 1, s. 42 (in extenso)
3Najstarsza (Epithalamium) s. 95-109 (polski przekład, Jan Michał HARHALA)
4Antologia 1985 (Poeta poleca Zygmuntowi pieśń weselną na ślub Zygmunta z Barbarą) s. 221 (polski przekład, Edwin JĘDRKIEWICZ)
5DANTISCUS 1973, 1987 (Ad Sigismundum commendatio / Przesłanie do Zygmunta) s. 46 (in extenso; polski przekład, Anna KAMIEŃSKA)
6Polnische (Empfehlung an Siigsmund) s. 39 (niemiecki przekład, Hans-Peter HOELSCHER-OBERMAIER)

 

Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny

 

Nullus Alexandri effigiem nisi Cous Apelles
Audebat priscis pingere temporibus.
Nil leve, nil crudum maiestas regia poscit,
Nil, quam quod iusto pondere pondus habet.
Hinc vereor, regum specimen, Sigismunde, decusque,
Incultum tibi quid ne mea Musa ferat.
Esset opus, fateor, Flacco magnoque Marone,
Calliopes nato Maeonioque sene,
Hoc iam coniugii praesertim tempore sacri
Ut faustos canerent tempus in omne toros.
Non tamen audaces potui retinere Camenas,
In laudem dicunt quae bona verba tuam.
Suscipias clemens, rex inclute! Suscipit, inquam,
Immensus parvas Ennosigaeus aquas.
Dent alii gemmas, aurum, dent serica multa;
Tu gemmas, aurum, serica multa tenes.
Ast ego do carmen; sacri dant carmina vates,
Quae famam claris saepe dedere viris.
Sume tui scribae subito conflata calore
Munera, quo superi pectore tura solent!